Το αίνιγμα των πισινών

Οι λέξεις ενίοτε ξεγελούν σαν τις αεροφωτογραφίες πισινών, που οι επιτήδειοι ιδιοκτήτες τους μεταμφιέζουν σε αγγουρόκηπους. 

Για να μην υπάρξει παρεξήγηση. Η γενική πληθυντι­κού «πισινών» προέρχεται από την πισίνα, όχι, από το καμπυλωτό μέρος της ανθρώπι­νης ανατομίας. Οι -κατά Πετσάλνικο- δεξαμενές κολύμβησης είναι εκείνες που ερέθισαν αρκετά τον μαχητή Χρή­στο Πρωτόπαπα, ώστε να υποβάλει, ερώτηση προς τον υπουργό Οικονομι­κών κ. Βενιζέλο, την οποία ξεκινάει κά­πως τσαμπουκαλεμένα...

Αναφέρει η πρωτοπαπάρειος ερώ­τηση: «Την άνοιξη του 2010 ο τότε υπουργός Οικονομικών δήλωσε ότι υπάρχει ζήτημα με πολλούς συμπολί­τες μας που έχουν χτίσει πισίνες, εσω­τερικές και εξωτερικές, στις κατοικίες τους χωρίς να τις έχουν δηλώσει, και υποσχέθηκε ότι θα τις ανακαλύψει. Δημοσιεύτηκαν μάλιστα και αεροφω­τογραφίες που αποδείκνυαν την ύπαρ­ξη των αδήλωτων αυτών κατασκευών. Τον Ιούλιο του 2011, δε, πέρασε νομοθετική ρύθμιση που επέβαλε έκτακτη εισφορά για τις πισίνες, δηλωθείσες και αδήλωτες, όπου οι μη δηλώσαντες κα­λούνταν να πληρώσουν διπλάσιο ποσό». Ο τότε πισινεπόπτης και πισινοφωτογράφος υπουργός Οικονομικών ήταν ο ταλαντούχος κ. Παπακωνσταντίνου και το τι απέγινε με τις εισπρά­ξεις που υποσχόταν καλείται να απα­ντήσει ο επίγονος του κ. Βενιζέλος. Άραγε, οι αλληλοδιάδοχοι «ύπαρχοι» του Τιτανικού προσέκρουσαν σε παγό­βουνο ή ναυάγησαν στα νερά των πισι­νών; Ιδού η απορία. 

Δελφινάριο 

«Ποιο υπήρξε το ύψος των εσόδων από τις αδήλωτες πισίνες που ανακαλύφθη­καν και ποιος ο αριθμός αυτών; Ποια η αναμενόμενη και πραγματική απόδοση από την έκτακτη εισφορά που επιβλή­θηκε στις πισίνες;» απορεί ο Χρήστος Πρωτόπαπας και απαιτεί απαντήσεις από τον εξουθενωμένο δελφίνο Βενι­ζέλο. Η ίδια η ερώτηση καρφώνει τον Παπακωνσταντίνου ωσάν καμάκι του Αχαμπ(ο καπετάνιος στο μυθιστόρημα «Μόμπι Ντικ» του Χέρμαν Μέλβιλ). Ο σιγανοπαπάδιος τέως υπουργός Οικο­νομικών μόστραρε αεροφωτογραφίες στους διαχρονικά αθώους και ανύπο­πτους πασόκους βουλευτές, αλλά δεν τους είπε διευθύνσεις, ονόματα, αριθ­μούς και έσοδα.

Κοντολογίς, όσες πισινάρες είδαμε να δημοσιεύονται στον Τύπο κάλλιστα θα μπορούσαν να βρίσκονται στο Μαλιμπού, στο Μονακό, στις Αζόρες και όχι στη Βαρυμπόμπη, στη Βούλα και την Εκάλη. Επειδή στη στεριά δεν ζει το ψάρι ούτε οι δελφίνοι με τον ΓΑΠ, οι μπροστάρηδες της διαφάνειας και της δημόσιας λογοδοσίας, όπως ο Χρήστος Πρωτόπαπας, ζητούν να μάθουν τις «αδήλωτες» πισίνες και τις εισπρά­ξεις από την έκτακτη εισφορά που επι­βλήθηκε. Πολύ ωραίο το μυθιστόρη­μα. Αν ζούσε ο Μέλβιλ, θα έβαζε τη φάλαινα «Μόμπι Ντικ» να πλατσουρί­ζει σε πισίνα, όχι στον ωκεανό. 

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΙΑΚΟΣ 

(ΕΦ.ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-16/12/2011)