ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ: Οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν είναι μαζορέτες!

Το 1821 οι Έλληνες κάναμε κάτι... ανώμαλο,αν το σκεφτεί κανείς με τη λογική. Ένα τσούρμο αγράμματων γιδοβοσκών, με έντονα στοιχεία ανομίας και παραβατικότητας, χω­ρίς να πολυκαταλαβαίνουμε τα περί έθνους και κρότους, με τα οποία προσπα­θούσαν παράλληλα κά­ποιοι λόγιοι της κε­ντρικής Ευρώπης να μας μπολιάσουν, ξεση­κωθήκαμε. Εκεί κάτω στον Μοριά. Πρώτα απελευθερώνοντας χω­ριά, μετά μικρά κά­στρα και μετά από λί­γους μήνες καταλαμ­βάνοντας ...πόλεις και οχυρά απόρθητα των Οθωμανών. Δεν μας υπολόγισε κανείς στην Ευρώπη του Μέττερνιχ ότι ήμασταν ικανοί. Ακόμα και το Φανάρι μας αφόρισε! Μα το έλεγε το τσαγανό μας. Όπως και αργότερα, τόσο στους Βαλκανι­κούς Πολέμους όσο και τον Οκτώβρη του '40 στα βουνά της κατεχό­μενης Βορείου Ηπεί­ρου, επαναλάβαμε και αποτελέσαμε τη μεγά­λη έκπληξη. 

Αύριο, λοιπόν, σε ανάμνηση και επέτειο εκείνου του ξεσηκωμού, του 1821, θα μαγευό­μασταν υπό κανονικές συνθήκες στις πλατεί­ες σε πόλεις και χωριά, να το γιορτάσουμε με παρελάσεις. Συντεταγ­μένα και ειρηνικά, όπως μας έμαθαν οι Βαυαροί του Όθωνα, που μας έφτιαξαν κρά­τος και μας σχεδίασαν ακόμα και τη σημαία μας! (Αυτές οι αντιφά­σεις είναι που σε τρε­λαίνουν στην Ελλάδα και ομορφαίνουν αυ­τόν τον τόπο...) 

Μετά όμως από σχε­δόν 200 χρόνια, εξαι­τίας της κρατικής κα­κοδιοίκησης οι γιορτές αυτές αποτελούν, όπως και εκείνη της 28ης Οκτωβρίου, αφορμή για μια ευκαιριακή επί­δειξη λαϊκής αγανά­κτησης. Σφάλλουμε; Ποιος ξέρει... Εκείνο που ξέρουμε ωστόσο και το αισθανόμαστε όλοι μας είναι ότι οι πολίτες ή, ακόμα πε­ρισσότερο, οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν είναι και δεν μπορούν να μετα­τρέπονται από ένα απαξιωμένο πολιτικό σύ­στημα σε μαζορέτες των ιθυνόντων για να τους... διασκεδάζουν τις λαμογιές τους κάθε λίγο και λιγάκι. Γι΄αυτό άλλωστε και όπου οι πολίτες αποδοκίμασαν τους πολιτικούς σε παρελάσεις, ουδείς δια­νοήθηκε να στραφεί σε βάρος των ανδρών και των γυναικών των Ενόπλων Δυνάμεων. Τουναντίον μάλιστα, στις 28 Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη οι πολί­τες που διέκοψαν την παρέλαση, μετά και την αδικαιολόγητη τροπή σε φυγή του Προέδρου της Δημοκρατίας, χει­ροκροτούσαν τους Ευέλπιδες, προτρέποντας τους να παρελάσουν... ενώπιον τους! 

Αν το πολιτικό σύ­στημα από το 2009 και μετά είχε επιδεί­ξει στοιχειώδη αξιο­πρέπεια και εθνική αυτοσυνειδησία, ίσως επέτειοι σαν την αυ­ριανή να αποτελού­σαν ευκαιρία για ένα πραγματικό ξέσπα­σμα εθνικής χαράς και ελπίδας. Ίσως τότε να εκπλήρωναν τον συμβολικό προο­ρισμό τους λειτουρ­γώντας συνεκτικά στην κοινωνία σε μια ώρα κρίσιμη. Δυ­στυχώς, δεν είναι τί­ποτα άλλο από μια ευκαιρία για κενούς λόγους, από κενούς ανθρώπους σε άδειες από τον κόσμο παρελάσεις. Ωραία τα καταφέραμε… 

(ΕΦ.ΑΞΙΑ-23/3/2012)