Δείτε τι θα γινόταν αν είχαμε τώρα προεδρική δημοκρατία.

Όπως είναι γνωστό, τον τελευταίο καιρό πυκνώνουν συνεχώς οι τάξεις ενός νέου κινήματος που αναπτύσσεται ραγδαία στη χώρα μας και το οποίο ως στόχο έχει την πλήρη αλλαγή του πολιτικού συστήματος και ειδικότερα, την αλλαγή του πολιτεύματος σε προεδρική δημοκρατία. Πως θα είχαν όμως τα πράγματα αυτές τις μέρες, αν υπήρχε προεδρική δημοκρατία και όχι το ισχύον σάπιο και διεφθαρμένο πολίτευμα της....
προεδρευόμενης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, που μας έφερε στη σημερινή κατάσταση;

Α) Αυτή τη στιγμή θα είχαμε δύο σχετικά πλειοψηφήσαντες υποψήφιους για την ηγεσία της εκτελεστικής εξουσίας της χώρας (Σαμαρά και Τσίπρα), έναν εκ των οποίων θα επέλεγε άμεσα ο ίδιος ο λαός, σε επαναληπτική ψηφοφορία την επόμενη Κυριακή με αδιαμφισβήτητο φυσικά ποσοστό άνω του 50%. Ο ηγέτης αυτός θα καλούταν να κυβερνήσει σταθερά για 4 χρόνια και θα είχε μόνο άλλη μια το πολύ τετραετία περιθώριο για να επανεκλεγεί.

Β) Οι εκπρόσωποί μας στη νομοθετική εξουσία (βουλευτές) θα εκλέγονταν και πάλι άμεσα (όχι με λίστες και άλλες αρχηγικές νοθεύσεις) από το λαό σε διαφορετική κάλπη, με απλή αναλογική, αφού με το πολίτευμα αυτό, δεν υπάρχει λόγος αυξημένης πλειοψηφίας για ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και η εκλογή τους θα ήταν σταθερή για 4 χρόνια με περιορισμένη δυνατότητα επανεκλογής. Τα κόμματα, με βάση τα ποσοστά τους θα ελάμβαναν τις ακόλουθες έδρες: Η ΝΔ 89 έδρες, ο ΣΥΡΙΖΑ 81 έδρες, το ΠΑΣΟΚ 37 έδρες, οι ΑΝΕΛ 23 έδρες, η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ 21 έδρες, η ΔΗΜΑΡ 19 έδρες και το ΚΚΕ 13 έδρες. Επιπλέον 17 έδρες θα ελάμβαναν και κόμματα που τώρα έμειναν εκτός Βουλής.

Όπως αντιλαμβάνεστε, κανένας νόμος δεν θα περνούσε από την ανεξάρτητη Βουλή, όσο και να το ήθελε η κυβέρνηση, αν δεν τον ήθελε και η πραγματική (και όχι η ψεύτικη, ελέω Παυλόπουλου) πλειοψηφία του λαού, όπως αυτός έχει εκλέξει τους αντιπροσώπους του. Μήπως δεν είναι αυτό δημοκρατικό; Κανένα μνημόνιο δεν θα περνούσε ποτέ ο κ. Παπανδρέου και κανένα μνημόνιο δεν θα άντεχε τώρα, ούτε θα γινόταν ποτέ εκχώρηση της Εθνικής Κυριαρχίας της χώρας. Φυσικά ποτέ δεν θα φτάναμε σε αυτή την κατάσταση.

Κανένα παζάρι για την πρωθυπουργία ή για υπουργικούς θώκους δεν θα γινόταν αυτή τη στιγμή, μεταξύ Σαμαρά, Βενιζέλου και Κουβέλη, ούτε για το ποιος θα στηρίξει ποιον κ.λ.π., αφού τόσο την εκτελεστική εξουσία, όσο και τη νομοθετική εξουσία, δύο εξουσίες ανεξάρτητες και αλληλοελεγχόμενες μεταξύ τους, θα τις είχε εκλέξει ο ίδιος ο λαός άμεσα.

Αυτή με απλά λόγια και σε γενικές γραμμές είναι η προεδρική δημοκρατία, την οποία όμως δεν θέλουν καν να ακούσουν, τόσα τα κόμματα του συστήματος για τους δικούς τους μικροκομματικούς λόγους και κυρίως για την απώλεια του αρχηγισμού, όσο και κυρίως τα συμφέροντα που θέλουν να ελέγχουν τα κόμματα και φυσικά τα δημόσια ταμεία, μέσω κυρίως των αρχηγών.

    hassapis-peter.