■ Οι διαφορετικές θέσεις σε αυτήν τη φάση καθιστούν σχεδόν αδύνατη την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών της Ελλάδας με τις χώρες της περιοχής και κατά συνέπεια δεν θα μπορούν να κάνουν έρευνες σε μια τεράστια περιοχή.
■ Αίγυπτος και Λιβύη θέλουν στο τραπέζι την Τουρκία για τις ΑΟΖ.
Η προσπάθεια της Ελλάδος να φέρει στο τραπέζι των συνομιλιών την οριοθέτηση των ΑΟΖ με την Αίγυπτο και τη Λιβύη δεν τελεσφόρησε, λόγω άρνησης των δύο αυτών χωρών να διαπραγματευθούν με τη χώρα μας χωρίς τη συμμετοχή της Τουρκίας...
Ωστόσο, αυτό που αναδείχθηκε, ιδιαίτερα με τη Λιβύη, είναι μια όξυνση των θέσεών της, γεγονός που δεν προοιωνίζεται θετικές εξελίξεις στη Μεσόγειο.
Σε ό,τι αφορά την Αίγυπτο, το πρόβλημα είναι ότι η Άγκυρα, μη αναγνωρίζοντας επήρεια στο Καστελόριζο, θέλει να διαπραγματευθεί απευθείας με το Κάιρο. Η Αίγυπτος έχει διαμηνύσει, σε γενικές γραμμές, ότι, αν υπάρξει συμφωνία Ελλάδας - Τουρκίας θα αρχίσει αμέσως συνομιλίες, τηρώντας, προς το παρόν τουλάχιστον, μια ισορροπημένη στάση, η οποία δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Με τη Λιβύη, το πράγματα είναι δύσκολα, ίσως και επικίνδυνα, καθώς επιβεβαιώθηκε η μεγάλη απόσταση που χωρίζει τις θέσεις των δύο χωρών και με την επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών Δ. Αβραμόπουλου στο Κάιρο, την περασμένη Πέμπτη.
Στις δηλώσεις του, ο Λίβυος ομόλογός του Μ. Αμπντελαζίζ δήλωσε: «Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει οριστική απόφαση για το θέμα της οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών. Υπήρχαν συνεννοήσεις και συνομιλίες και μου δόθηκε η ευκαιρία να συνομιλήσω με τον συνάδελφο μου γι΄ αυτό το θέμα. Διότι το θέμα αυτό δεν αφορά μόνο στην Ελλάδα και τη Λιβύη. Πρέπει να προχωρήσουμε σε ένα πλαίσιο που θα συμπεριλαμβάνει τις χώρες που έχουν θαλάσσια σύνορα με την Ελλάδα και τη Λιβύη. Επιδιώκουμε να υπάρξει μια γενική συμφωνία, που να περιλαμβάνει όλες τις χώρες που αφορά αυτό το θέμα. Γιατί εμείς θέλουμε να κοιτάξουμε προς το μέλλον συνολικά, όχι μεμονωμένα».
Αντιδράσεις
Η φράση αυτή προκάλεσε έντονες συζητήσεις και αντιδράσεις στο διπλωματικό επίπεδο, γιατί δεν υπάρχει κανένα θαλάσσιο σύνορο μεταξύ Ελλάδος, Λιβύης και Τουρκίας. Η υπόθεση αυτή γίνεται επικίνδυνη, γιατί η Τρίπολη φαίνεται ότι υιοθετεί μια ακραία τουρκική επιχειρηματολογία -για την ακρίβεια, τη μελέτη ενός Τούρκου αξιωματούχου για τις ΑΟΖ στη Μεσόγειο-, αν και οι δίκες της θέσεις δεν είναι διαφορετικές. Σύμφωνα με τη… μελέτη αυτήν, το Καστελόριζο, τα Δωδεκάνησα και η Κρήτη δεν έχουν επήρεια, παρά μόνο δικαιώματα εντός των χωρικών υδάτων, το ίδιο ουσιαστικά και η Κυπριακή Δημοκρατία και, κατά συνέπεια, η Τουρκία πρέπει να διαπραγματευθεί απευθείας με την Αίγυπτο, τη Λιβύη, το Ισραήλ, τον Λίβανο και να διαμοιράσουν μια τεράστια περιοχή! Μάλιστα σύμφωνα με το πόνημα του Τούρκου αξιωματούχου, αν γίνει δεκτή η πρόταση του, οι προαναφερθείσες χώρες θα πολλαπλασιάσουν τις δικές τους ζώνες και, άρα, και τα δικαιώματα έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων.
Ωστόσο, η μελέτη αυτά ήδη έχει ακυρωθεί σε μεγάλο βαθμό όσον αφορά στην Κυπριακή Δημοκρατία, που έχει συνάψει συμφωνίες με το Ισραήλ, την Αίγυπτο και με τον Λίβανο, το οποίο αναμένεται να την κυρώσει σύντομα από το Κοινοβούλιό του.
Το αρνητικό στοιχείο είναι ότι η Λιβύη φαίνεται να υιοθετεί αυτήν τη θέση που, σημειωτέον, σύμφωνα με νομικούς κύκλους οι οποίοι γνωρίζουν λεπτομερώς την υπόθεση, δεν πρόκειται να γίνει δεκτή σε καμία περίπτωση από την Ελλάδα ούτε από κανένα δικαστήριο.
Η Τουρκία, που είναι εμφανές ότι αναπτύσσει έντονη κινητικότητα στο θέμα αυτό με όλες τις χώρες της περιοχής, πιθανόν να ευελπιστεί ότι θα απομονωθεί η Ελλάδα και, κατά κάποιον περίεργο τρόπο, θα κάνει συμφωνίες με άλλα κράτη, ερήμην της χώρας μας, κάτι που, κατά τους ιδίους κύκλους, θεωρείται αδιανόητο.
Το θέμα είναι ότι η Λιβύη και με το νέο καθεστώς φαίνεται να διατηρεί αναλλοίωτη τη θέση της ως προς την επήρεια της Γαύδου και άλλων μικρών νησιών, στην οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών με την Ελλάδα, θέση που είναι πανομοιότυπη με αυτήν της Τουρκίας για το Καστελόριζο και τα νησιά του Αιγαίου.
Στις 24 Φεβρουαρίου 2005, η Λιβύη θέσπισε «ζώνη προστασίας της αλιείας» εύρους 74 ν.μ., ενώ στις 31 Μαΐου 2009 κήρυξε ΑΟΖ έως το ανώτατο επιτρεπτό εύρος, δηλαδή περίπου 200ν.μ., ενώ έχει χωρικά ύδατα 12 ν.μ. Η Λιβύη δεν αναγνωρίζει επήρεια στα νησιά που βρίσκονται νοτίως της Κρήτης και της Πελοποννήσου, όπως οι Στροφάδες, η Σαπιέντζα, η Σχίζα, η Γαύδος, η Χρυσή και το Κουφονήσι (Α. Στρατή: «Ελληνικές θαλάσσιες ζώνες και οριοθέτηση με γειτονικά κράτη», Εκδόσεις Νομική Βιβλιοθήκη).
Άγονες συνομιλίες
Μετά την ολοκλήρωση αυτού του κύκλου συνομιλιών, είναι φανερό ότι διαφορετικές θέσεις και αντιλήψεις καθιστούν σχεδόν αδύνατη -τουλάχιστον σε αυτήν τη φάση- την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών της Ελλάδος με τα κράτη της περιοχής και, κατά συνέπεια, ούτε η χώρα μας ούτε όμως και οι άλλες (η Τουρκία, η Λιβύη, η Αίγυπτος) θα μπορούν να κάνουν έρευνες σε μα τεράστια περιοχή.
Υπό το πρίσμα αυτό, το ερώτημα το οποίο ανακύπτει είναι αν τα κράτη αυτά θα επιλέξουν την ειρηνική διευθέτηση των προβλημάτων και πιθανόν την προσφυγή στο Δικαστήριο της Χάγης ή αν θα προκληθούν εντάσεις και θα επέλθει χαοτική κατάσταση στη Μεσόγειο...
του ΣΩΤΗΡΗ ΣΙΔΕΡΗ
(Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΥΡΙΟ-27/12/2012)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις ή υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.