Ο Ερντογάν δεν «ταιριάζει» στις ΗΠΑ

του Μιχάλη Ιγνατίου 

Ουάσινγκτον 

Είναι γεγονός ότι η οικονομική κρίση και τα προβλήματα που ανέκυψαν για τον καθέ­να μας εξαιτίας της μας αναγκάζουν να είμαστε αφοσιωμένοι αποκλειστικά στο μεγάλο αυτό ζήτημα. Όμως η ευρύτερη γειτονιά μας βράζει κυριολεκτικά και θα μας επηρεάσει εάν συνεχιστεί αυτή η άνευ προηγουμένου υπόγεια σύγκρουση μεταξύ των υπερδυ­νάμεων, της Τουρκίας και του Ισραήλ. 

Θα προκαλέσει έκπληξη, βεβαίως η διαπίστωση ότι για όλη αυτή την κατάσταση ευθύνεται η Άγκυρα... Κι όμως έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα, και το συμπέρασμα δεν αντέχει σε περαιτέρω συζήτηση και διάλογο, διότι και τα γεγονότα ομιλούν από μόνα τους και οι ενημερώσεις επίσημων φορέων επιρρίπτουν την ευθύνη για τον «πολεμικό πυ­ρετό» στον πρωθυπουργό της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, και στον επικεφαλής των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών, της διαβόητης ΜΙΤ, Δρ. Χακάν Φιντάν. Τον περασμένο Μάιο ο κ. Ερντογάν επέμενε ότι ο Δρ. Φιντάν έπρεπε να συμμετέχει στη συνάντηση του με τον Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα και έφτασε, μάλιστα στο σημείο να απειλεί ακόμη και με ακύρωση της επίσκεψής του στην Ουάσιγκτον. 

Όλα όσα συμβαίνουν τα τελευταία δύο χρόνια στην περιοχή με επίκεντρο τη Συ­ρία είναι το αποτέλεσμα των σχεδιασμών αυτού του κυρίου. Είναι ο άνθρωπος που διοικεί τη γειτονική χώρα σε απόλυτη συνεργασία με τον κ. Ερντογάν, ο οποίος τον εμπιστεύεται τυφλά. 

Μετά τη συνάντηση του κ Ομπάμα με τον κ. Ερντογάν, στις 16 του περασμένου Μαΐου, η αμερικανική κυβέρνηση διέρρευσε την απογοήτευσή της για τον τρόπο με τον οποίο πολιτεύεται ο πρωθυπουργός της Τουρκίας. Στη διάρκεια της επίσκεψης έδειξε απίστευτο «τσαρλατανισμό», επέ­μενε ότι θα επισκεφθεί τους ηγέτες της Χαμάς, απαίτησε στρατιωτική επίθεση με συμμετοχή των Ηνωμένων Πολιτειών στη Συρία και συνέχισε να εξυβρίζει τους ηγέ­τες του Ισραήλ. Ήταν φανερό πως έσπασε το ποτήρι, αν και μερικοί Αμερικανοί διπλωμάτες επέμεναν ότι είναι ο ηγέτης μιας κοσμικής μουσουλμανικής χώρας, την οποία έχει ανάγκη η Αμερική, αποσιωπώντας την αλήθεια ότι δηλαδή πρόκειται για ένα νέο μοντέλο ισλαμικής «Δημοκρα­τίας», ένα μείγμα απολυταρχισμού - ισλα­μισμού που φαίνεται να σέβεται τις δημοκρατικές διαδικασίες ενώ στην πραγματι­κότητα τις καταπατά. 

Τα γεγονότα του Ιουνίου στην Πλατεία Ταξίμ μόλυναν περισσότερο την ατμόσφαιρα μεταξύ Ουάσιγκτον και Άγκυρας. Κι αυτό επειδή ο κ. Ερντογάν, ο οποίος κυριαρχείται από εμμονές επηρεασμένος από την οξύτατη κλειστοφοβία που τον ταλαιπωρεί, πιστεύει πως πίσω από τους διαδηλωτές κρύβονταν οι Ισραηλινοί και οι Αμερικανοί. Πρόκειται για τη θεωρία του κ. Φιντάν, ότι οι σιωνιστές και οι σύμμαχοί τους στις ΗΠΑ θέλησαν να τιμωρή­σουν τον Ταγίπ Ερντογάν για την «υπε­ρήφανη στάση» της Τουρκίας απέναντι στους «δολοφόνους» του Ισραήλ. 

Η Αθήνα και η Λευκωσία έχουν σχηματίσει λανθασμένη εντύπωση για τις σχέσεις του κ. Ομπάμα με τον κ. Ερντογάν. Το να λένε ο Πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος της Αμερικής ότι «θα μπορούσαμε να συνεν­νοηθούμε με τον κ. Ερντογόν για τα θέμα­τα της περιοχής περισσότερο από κάθε άλλο ηγέτη» δεν σημαίνει αναγκαστικό ότι οι σχέσεις είναι καλές. Δεν είναι… 

Το δημοσίευμα της εφημερίδας Wall Street Journal ήταν καταλυτικό και θα αποδειχθεί πηγή εξελίξεων για τις αμερι­κανοτουρκικές σχέσεις. Αναφέρθηκε με σαφήνεια και χωρίς υπεκφυγές στο ρόλο του επικεφαλής της ΜΙΤ στη δημιουργία της κρίσης στη Συρία, στην ενίσχυση των τρομοκρατών της περιοχής, καθώς και στο διπλό παιχνίδι με το Ιράν. Οι Τούρ­κοι θεωρούν αφελείς τους Αμερικάνους, πιστεύουν ότι είναι «του χεριού τους». Όμως η δημοσιοποίηση του σχεδίου του αρχηγού της ΜΙΤ -ειδικά ο ρόλος του στην ενίσχυση της Aλ Κάιντα- απο­δεικνύει πως η πραγματική σύγκρουση τώρα αρχίζει...  

(ΕΠΙΚΑΙΡΑ-17-23/10/2013)