ΚΑΤΑΦΩΡΕΣ ΑΔΙΚΙΕΣ

Το χαμένο παιχνίδι και οι ανομολόγητες φιλοδοξίες. 

Από τον 

Ευθύμιο Π. Πέτρου 

Ναι μεν δεν καθορίζουν τα δικαστήρια την εισοδη­ματική της κυβερνήσεως, όπως επισήμανε ο Γκ. Χαρδούβελης, αλλά δεν παύει, σε ένα κράτος δικαίου, να πρέπει να γίνονται σεβαστές οι δικαστι­κές αποφάσεις. Ιδιαιτέρως όταν πρόκειται για την άρση κατάφωρων αδικιών, που έχουν γίνει μάλιστα εις βάρος των πλέον αδικημένων λειτουργών της Πολιτείας, δηλαδή των στρατιωτικών και των αστυνομικών. 

Οι άνθρωποι αυτοί, που ουδέποτε περιλαμβά­νονταν στους υψηλότερα αμειβόμενους, ακόμη και μεταξύ των ...

μισθοδοτουμένων από το Δημόσιο, έχουν να εκπληρώσουν τις σημαντικότατες αποστολές της διασφαλίσεως της αμύνης και της ασφαλείας στη χώρα. Αποστολές πολύ πιο σημα­ντικές από εκείνες των προνομιούχων δημοσίων υπαλλήλων, που εξακολουθούν να αμείβονται πολλαπλασίως, αφού ακόμη και σήμερα δεν έχει καταστεί δυνατόν να εφαρμοσθεί ένα λογικό ενιαίο μισθολόγιο. Ούτε βέβαια η εφαρμογή της αποφάσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας για τα μισθολογικά τους θα επαναφέρει τις απο­δοχές τους στα προ κρί­σεως επίπεδα. Απλώς θα τους απαλλάξει από ένα βάρος που τους επεβλή­θη, όταν για την περί­πτωση τους η ανάγνωση του νόμου έγινε κατά τον πλέον καταχρηστικό και δυσμενή τρόπο. 

Όμως η μη εφαρμογή της έχει πολλαπλώς αρ­νητικές συνέπειες. Οι στρατιωτικοί βλέπουν την κυβέρνηση να συνεχίζει να τους αντιμετωπίζει με ανάλγητο τρόπο. Και τούτο λίγες εβδομάδες μετά την τεράστια κοροϊδία του «κοινωνικού μερίσμα­τος» . Οι επιπτώσεις στο ηθικό του Στρατεύματος είναι ήδη ορατές, ενώ δεν είναι καθόλου μακριά και μια διασάλευση της πειθαρχίας. 

Η προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας έγινε από εξωθεσμικούς φορείς, οι οποίοι σε κα­μιά περίπτωση δεν εκπροσωπούν τον όγκο του στρατιωτικού προσωπικού. Οι ίδιοι αυτοί φορείς προσπαθούν τελείως αντιδεοντολογικά να εισαγάγουν την έννοια του συνδικαλισμού στον Στρατό. Η ύπαρξή τους δηλαδή και μόνον θα μπορούσε να διαταράξει την πειθαρχία του Στρατεύματος. 

Πόσο μάλλον που η συμπεριφορά του κράτους τους δίνει λόγο υπάρξεως και τους επιτρέπει να κατάγουν επιτυχίες που θα βελτιώσουν τη θέση των συναδέλφων τους. Τώρα εγκαλούν πάλι την Πολιτεία ενώπι­ον του ανώτατου διοικητικού δικαστηρίου για τη μη συμμόρφωση της στην τελευταία απόφα­ση. Τόσο η κυβέρνηση όσο και η στρατιωτική ηγεσία θα έπρεπε να έχουν αντιληφθεί ότι έχα­σαν το παιχνίδι. 

Επέτρεψαν σε κάποιους με ανομολόγητες φιλοδοξίες να φανούν ως πραγματικοί προστά­τες του εισοδήματος των στρατιωτικών. Τη στιγ­μή που από κυβερνητικής πλευράς το μόνο που παρέχεται είναι οι έπαινοι του κ. Αβραμόπουλου για το έργο των στρατιωτικών. Καλές οι ηθικές αμοιβές. Όμως ανεπαρκέστατες. 

(ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-23/08/2014)