Υποκρισία και προκατάληψη

Οι δηλώσεις Σφακιανάκη και η επιλεκτική ευαισθησία ΡΙΚ και ΑΚΕΛ.

Δεν τάσσομαι υπέρ των απόψεων τις οποίες εξέφρασε ο αοιδός κ. Σφακιανάκης στην τηλεόραση του ΡΙΚ, η οποία (καλώς) τον φιλοξένησε. Τάσ­σομαι, όμως, αναφανδόν τόσο κατά της υπο­κρισίας των «ευαίσθητων» της κυπριακής τηλεόρασης όσο και κατά της απαράδεκτης άποψης που εξέφρασε το κομμουνιστοαριστερό κόμμα του ΑΚΕΛ, που χαρακτήρισε τον αοιδό «ελληνόφωνο»!

Και οι δυο περιπτώσεις χρήζουν καυτηριάσεως. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το ΡΙΚ αποδοκίμαζε με τρέιλερ τις δηλώσεις του κ. Σφακιανάκη την ώρα που μετέδιδε τη συνέντευ­ξη. Αφού τη μεταδίδεις, κύριε, οφείλεις να αποφύγεις κάθε πα­ρέμβαση. Το αν Θα τύχει αποδο­κιμασίας ή επιδοκιμασίας η συ­νέντευξη είναι θέμα των τηλεθε­ατών. Εκείνοι έχουν το μαγικό ραβδί που ακούει στο όνομα τη­λεκοντρόλ και μπορούν να επιλέξουν αν θα δουν ή όχι μια συνέντευξη ή αν θα αλλάξουν κανάλι όταν τους ενοχλήσει κάτι.

Πάμε τώρα στο ΑΚΕΛ, το κόμμα που -κατά την άποψη πολλών Κυπρίων- έφε­ρε στην Κύπρο το Μνημόνιό και τα capital controls. Τι θα πει «ελληνόφωνός», αδέλφια; Ο κ. Σφακιανάκης είναι Κώος, κατάγεται δηλαδή από το νησί του Ιπποκράτους, από το νησί που δέχθηκε κύματα μεταναστών και προσφύγων, το νησί το οποίο, πιθανό­τατα, θα πληρώσει ακριβά αυτή την κατά­σταση, αφού ζει κυρίως από τα έσοδα που φέρνει ο τουρισμός. Παράλληλα, εξ όσων γνωρίζω, έχουν υπάρξει, ο ίδιος και η οικο­γένεια του, μετανάστες στην Ευρώπη, η δε μέχρι τώρα πορεία του στον τομέα που επέλεξε έχει καθαρά ελληνικό χρώμα. Άσε δε που έχει τραγουδήσει και στίχους του Βάρναλη, που για το ΑΚΕΛ Θα πρέπει να είναι ευαγγέλιο. Από πού κι ως πού, λοιπόν, «ελ­ληνόφωνος» κάποιος του οποίου οι απόψεις δεν συμφωνούν με τις δικές σας, κύριοι του ΑΚΕΛ; Και, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, τι στην ευχή θέλατε να πείτε;

Αυτά για το ΡΙΚ και το ΑΚΕΛ.

Πάμε τώρα στον κ. Σφακιανάκη, αφού επαναλάβουμε ότι διαφωνούμε με τις απόψεις του αλλά και με τον τρόπο με τον οποίο τις εξέφρασε (είδαμε όλη τη συνέντευξη). Ο καλλιτέχνης, ιδίως εάν έχει μεγάλη δημοτι­κότητα, οφείλει να παίρνει θέση στα δύσκολα και όχι να το παίζει ουδέτερος. Ο Σφακιανάκης, λοιπόν, που Θα μπορούσε να είναι «παιδί του πάλκου» όπως είναι άλλοι, πήρε Θέση και μπράβο του!

Όπως πήρε θέση και ο κ. Ρουβάς υπέρ του «Ναι» στο δημοψήφισμα-παρωδία του περασμένου Ιουνίου, όπως -τότε- και ο κ. Σαββόπουλος, που είχε το Θάρρος να αποδοκιμάσει με έναν ολόκληρο δίσκο («Το κούρεμα») την πασοκική Πομπηία του ΄89. Βαρεθήκαμε τα «καλά παιδιά». Δεν μας λέ­νε τίποτα.

H AKΙΣ 

(ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-16/03/2016)