ΑΠΟ ΤΗ SIEMENS ΣΤΟΝ ΟΤΕ. ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΣΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ

Στόχος δεν ήταν να παραμένουν στα συρτάρια δικαστικών οι δικογραφίες και οι έρευνες να σέρνονται ημιτελείς. Στόχος ήταν ο υπερχρεωμένος Οργανισμός με το πρόσχημα της οικονομικής αδυναμίας να περάσει εντέλει σε ξένα χέρια.

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΑΣΚΑ

H «τεχνική» της επιβολής των ολοκληρωτικών καθεστώτων εί­ναι το «δώστε στον λαό άρτο και θεάματα». Δεν σημαίνει αυτό σπουδαίες οικονομικές δυνατότητες, απλά ψωμί επιβίωσης και για να μην ζητά περισσότερα τον απασχολούν με θεάματα. Και το κυριότερο θέαμα στα ολοκληρωτικά καθεστώτα είναι το σύγχρονο «όπιο του λαού», το ποδόσφαιρο.

Για να μην μοιάζει με τα δυτικά ολοκληρωτικά καθεστώτα (π.χ., ελληνι­κή χούντα) η σοβιετική πλευρά έκανε μια μικρή παραλλαγή με θαύματα στον κλασικό κυρίως αθλητισμό, θέαμα ήταν και η (Ανατολικο)Γερμανίδα Καταρίνα Βιτ. Μάλιστα, για να το (υπερ)τονίσει, πέταξε και τα ρούχα της στο απόγειο της αθλητικής της επίδοσης.

Στην Ελλάδα η χούντα των συνταγματαρχών διείσδυσε αμέσως και με το ζόρι στις μεγάλες και μικρότερες ομάδες και έλαβε ιδιαίτερη μέριμνα να φαίνεται ότι πολιτική κάνει προσφέροντας θέαμα στα γήπεδα. Το (ανεξάρτητο από τη θέληση της) επίτευγμα του Παναθηναϊκού, με έναν «καλπάζοντα συνταγματάρχη» στο τιμόνι του (Φέρεντς Πούσκας), προσπάθη­σε με χίλιους τρόπους να το πιστωθεί, χωρίς, φυσικά, να το καταφέρει.

Στη Μεταπολίτευση ιδιαίτερο βάρος στον άρτο και τα θεάματα, και μάλιστα με εγκληματικό οικονομικά τρόπο, έδωσε η «γερμανική σχολή». Επί Σημίτη, το ελληνικό κράτος δανείστηκε εγκληματικά και μέλημα του ήταν να οργανώσει Ολυμπιακούς στην Αθήνα. Το 1997, η Ελλάδα, με δάνεια-μαμούθ κυρίως από γερμανικές «πή­γες», έδωσε τις μεγαλύτερες παγκοσμίως παραγγελίες εξοπλιστικών σε οκταετές πρόγραμμα και ταυτόχρονα πήρε την Ολυμπιάδα με αδιανόητα για το μέγε­θος της άμεσα και έμμεσα έξοδα.

Με Γερμανό προπονητή η Εθνική Ομάδα έγινε πρωταθλήτρια Ευρώπης το 2004 και το ποδόσφαιρο μαζί με το ήδη τότε καλπάζον ελληνικό μπάσκετ μπήκε στην καθημερινότητα των Ελλήνων τόσο ζέστα ώστε να ξε­φυτρώσουν παντού καταστήματα στοι­χημάτων. Σήμερα φτάσαμε στο δυστυχέστατο σημείο να βλέπει κανείς πάμφτωχους Έλληνες σε τέτοια κατα­στήματα να παίζουν και το τελευταίο ευρώ που είχαν για το (λίγο) γάλα των παιδιών τους...

Με γερμανική τεχνολογία πορευτήκαμε και στο κομμάτι των επικοινωνιών, με το όνομα Siemens να σκεπάζει τα πάντα. Η ψηφιοποίηση των τηλεφωνικών κέντρων του ΟΤΕ, το σύστημα C4I για την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, το πρόγραμμα τηλεπικοινωνιών «Ερμής» του Ελληνικού Στρατού, τα νοσοκομεία, επί δε­καετίες οτιδήποτε αφορά στις τηλεπικοινω­νίες ήταν υπόθεση Siemens. Το πώς έκλεινε τις δουλειές ο γερμανικός κολοσσός είναι μεγάλη ιστορία, όπως μεγάλη ιστορία είναι και το πώς δημιουργήθηκε η στενή σχέση Siemens - ΟΤΕ. Αλλά κάθε πράγμα στον καιρό του...

Υπήρχαν, βέβαια, ενδείξεις από νωρίς, κα­θώς οι δημοσιογράφοι (αείμνηστη Αριστέα Μπουγάτσου...) ανακαλύπταμε στελέχη του ΟΤΕ με offshore στην Κύπρο και τεράστια ποσά. Και είναι τα ίδια στελέχη που έδωσαν μάχες φοβερές προκειμένου να τεθεί υπό τον έλεγχο της «γερμανικής σχολής» ο ΟΤΕ.

Σχεδόν ταυτόχρονα με την επιβολή του Μνημονίου, κύριος συγγραφέας του οποίου δεν είναι άλλος από τον Γερμανό υπουργό των Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, η Γερμανία δείχνει απίστευτη προθυμία να δανείσει με δισεκατομμύρια τον ελληνικό... ΟΤΕ! Τα δισεκατομμύρια χρύσωσαν πολ­λούς σε εθελούσια έξοδο και έκλεισαν πολ­λά στόματα εντός του Οργανισμού. Αυτά είχαν αρχίσει να «κελαηδούν» για στελέχη που πλούτισαν επί «γερμανικής σχολής», απέκτησαν βίλες, offshore κ.ο.κ.

Όμως ο στόχος δεν ήταν τελικά να κλείσουν στόματα και να παραμένουν ακόμα στα συρτάρια δικαστικών (αυτών, ντε, που ήταν άτεγκτοι πριν έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ...) οι δι­κογραφίες και οι έρευνες να σέρνονται ημι­τελείς ή ακόμα και στην αρχή τους. Στόχος ήταν ο υπερχρεωμένος ΟΤΕ με το πρόσχη­μα της οικονομικής αδυναμίας να περάσει εντέλει σε γερμανική ιδιοκτησία.

Πέρασε. Κι αφού πέρασε λόγω οικονομι­κής αδυναμίας, αμέσως πρόσωπα-κλειδιά που μπήκαν στον ΟΤΕ επί Σημίτη και «γερ­μανικής σχολής» τοποθετήθηκαν σε ηγε­τικές θέσεις και ανέλαβαν την «εξυγίανση».

Ποταμοί χρήματος προς τα ΜΜΕ

Πρώτο βήμα, ο εκμαυλισμός των ΜΜΕ με ποικίλους τρόπους. Ιδιαίτερα αποτελεσμα­τική σε αυτό μια πανύψηλη και πανέμορφη κυρία, τα προσόντα της οποίας θα ζήλευε και η Καταρίνα Βιτ. Η πειθώ της σε διευθυ­ντικά - εκδοτικά δημοσιογραφικά γραφεία συγκρίνεται μόνο με εκείνη της Κίρκης την εποχή του πολυμήχανου. Το χρήμα του ΟΤΕ προέρχεται από δάνεια και από τους -ανα­γκαστικούς ως τότε- συνδρομητές του. Άρα και οι ποταμοί χρήματος που έρευσαν και ρέουν και στα ΜΜΕ.

Στην Αθήνα δύο είναι οι τόποι που έμει­ναν στην ιστορία ως τόποι επίδειξης της γερμανικής θηριωδίας. Ο ένας είναι ακρι­βώς απέναντι από τη Βουλή στην οδό Μέρλιν. Εκεί υπάρχει ένα «πνιγμένο» σήμερα μνημείο που γράφει «εδώ ήταν το κολαστή­ριο της Γκεστάπο από το 1941-1944». Αντί αυτό να παραμένει μνημείο στους αιώνες, καθόλου τυχαία και μάλλον -κατά τη γνώ­μη μας- αντιεμπορικά επελέγη ως τόπος δημιουργίας εμπορικού κέντρου φίρμας για «γυναικείο θέαμα». Και το μνημείο κατεπνίγη κι έμεινε με το αίμα του.

Ο άλλος τόπος είναι η Καισαριανή με το Σκοπευτήριο, στο οποίο μαρτύρησαν επί­σης αντιστασιακοί και πολίτες για «αντί­ποινα». Οι Γερμανοί αμέσως μετά την ήττα τους στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο εφάρμο­σαν με μεγάλη προθυμία ένα πρόγραμμα «αποκατάστασης». Έπαιρναν, δηλαδή, από τόπους στους οποίους έκαναν σφαγές παι­διά θυμάτων τους και τα βοηθούσαν να σπουδάσουν στη Γερμανία.

«Ήμουν ενός έτους όταν έσφαξαν μπρο­στά στα μάτια μου στα Καλάβρυτα τον πατέ­ρα μου. Με πήραν, για "αποκατάσταση", για σπουδές στη Γερμανία, ήλπιζαν, φαίνεται, ότι έτσι θα μας κάνουν να ξεχάσουμε», μας είπε ο Δρ. Βασίλης Καρκούλιας, ο οποίος πρω­τοστατεί τώρα στις προσπάθειες να πλη­ρώσουν οι Γερμανοί πραγματικά αποζημιώ­σεις και οφειλές.

«Συμπτωματικά», το 2001, επί «γερμανικής κυριαρχίας» στην ελληνική πολιτική σκηνή και στον ΟΤΕ, μπήκε στον Οργανισμό ένα στέλεχος. Είχε γεννηθεί 42 χρόνια νωρίτερα στην Καισαριανή. Αναρριχήθηκε στα ύπατα αξιώματα του ΟΤΕ και επί των ημερών του ο Οργανισμός εξουσιάζει τα θεάματα στην Ελλάδα. Δηλαδή το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, τα πάντα. Τυχαίο;

Υ.Γ Στο επόμενο τεύχος η συνέχεια: Ποιος είναι ο Μιχάλης Τσαμάζ και ποιος ο ρόλος του στη νέα εποχή του πάλαι ποτέ ελληνι­κού οργανισμού; 

(ΕΠΙΚΑΙΡΑ-01/04-07/04/16)