«Μάχιμα» 1.392 άρματα

Πώς κατανέμεται η τεθωρακισμένη δύναμη της χώρας στις γραμμές της Θράκης και του Αιγαίου.

Ο πρόσφατος εορτασμός της συμπληρώσεως 70 ετών από τη «μετάπτωση», το 1946, του Όπλου του Ιππικού από τον ίππο, όπως παραδοσιακώς ήταν μέχρι τότε, στο άρμα μά­χης και την ίδρυση του Όπλου του Ιππικού - Τεθωρακισμένων, στο πλαίσιο της πρώτης μεταπολεμι­κής αναδιοργανώσεως του Ελλη­νικού Στρατού, αποτελεί μια εξαιρετική ευκαιρία για να εξετάσουμε τη σημερινή κατάσταση του αρματικού δυναμικού του Ε.Σ. στη Θράκη και τα νησιά, που αποτελούν τα δύο βασικά «μέτωπα» της ελληνικής διατάξεως. Κατ’ αρχάς, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Ελλάδα, όπως και η Τουρκία, υπάγονται στους όρους της Συνθήκης Περιορισμού Συμβα­τικών Όπλων στην Ευρώπη (CFE), βάσει της οποίας η μεν Ελλάδα πρέ­πει να διατηρεί μία ανώτατη οροφή 1.735 ενεργών αρμάτων, η δε Τουρ­κία άνω των 3.500. Η γείτων, όμως, είχε καταφέρει να πετύχει και ζώνη εξαιρέσεως στο ανατολικό τμήμα της χώρας της, όπου μαίνεται ο πόλεμος με τους Κούρδους, και εκεί «εναπο­θέτει» όσα άρματα θέλει, κυρίως παλαιότερων κατηγοριών.

Η Ελλάδα δεν είχε πετύχει κάτι τέ­τοιο και από τα 1.735 ενεργά άρμα­τα μάχης που θα μπορούσε να έχει, διαθέτει περίπου 1.400, 1.392 για την ακρίβεια, τα οποία κατανέμονται ως εξής:

► 26 Μ-48Α5 γερμανικής κατασκευής

► 400 Μ-48Α5 MOLF γερμανικής κατασκευής 

► 100 Μ-60Α3 αμερικανικής κατα­σκευής

► 13 Leopard-1GR γερμανικής κα­τασκευής 

► 500 Leopard-1Α5 γερμανικής κα­τασκευής 

► 183 Leopard-2Α4 γερμανικής κα­τασκευής 

► 170 Leopard-2A6HEL γερμανι­κής κατασκευής.

Το μέτωπο της Θράκης, που ομοι­άζει με ανεστραμμένο χωνί, με «βάση» το φυσικό σύνορο Ελλάδος-Τουρκίας, τον ποταμό Έβρο, και «κορυφή» τη στενωπό του δυ­τικού Έβρου και της Ροδόπης, που «αναγκαστικώς» περιορίζουν την ταχυκινησία των εχθρικών τεθωρακισμένων και μηχανοκίνητων σχημα­τισμών, οι οποίοι ξαφνικά φαίνεται να «μποτιλιάρονται» λόγω εδάφους, αποτελεί ιδανικό έδαφος για την ανάπτυξη των ελληνικών τεθωρα­κισμένων σχηματισμών. Οι οποίοι έχουν υπέρ αυτών σε αμυντικές επιχειρήσεις τόσο το ίδιο το ποτάμι του Έβρου όσο και μετά από αυτό διά­φορα άλλα φυσικά υδάτινα εμπό­δια. Αντιθέτως, στο μέτωπο των νησιών οι υπάρχουσες μονάδες αρμάτων είναι περισσότερο για «στατική άμυνα», υπό την έννοια ότι σε ένα νησί δεν υπάρχουν πολλές δυνατότητες εκτελέσεως μεγάλων ελιγ­μών, που είναι ίδιον του Όπλου των Τεθωρακισμένων παγκοσμίως, περιοριζόμενες μόνο στην εκτέλε­ση αντεπιθέσεων για την εξάλειψη εχθρικών προγεφυρωμάτων.

ΥΠΕΡΣΥΓΧΡΟΝΑ. Από καθαρώς επιχειρησιακής απόψεως, στο μέτωπο του Έβρου έχουν αναπτυ­χθεί τα υπερσύγχρονα άρματα μά­χης Leopard-2A4 και Leopard- 2A6HEL, αμφότερα με πυροβόλο των 120 χιλιοστών, τα μόνα στον Ε.Σ. με τέτοια δυνατότητα, ικανά να βάλλουν εν κινήσει ημέρα και νύ­χτα, χάρη στο εξαιρετικό σύστημα σταθεροποιήσεως του πυροβόλου και των σκοπευτικών που διαθέ­τουν, και να πετυχαίνουν στόχους σε αποστάσεις 5.000 μέτρων! Στη Θράκη εδρεύουν τρεις Τεθωρακι­σμένες Ταξιαρχίες (XXIΤΘΤ, XXIII ΤΘΤ και XXV ΤΘΤ με Leopard- 2A4/-2A6HEL), καθώς και μονά­δες (επιλαρχίες με Leopard-1A5) που ανήκουν οργανικώς στις δύο Μηχανοκίνητες Μεραρχίες Πεζι­κού, σε μια ανεξάρτητη Ταξιαρχία και στις στρατιωτικές διοικήσεις. 

Με λίγα λόγια, η Θράκη είναι γεμά­τη με άρματα μάχης, εκ των οποίων περίπου 350 είναι υπερσύγχρονα με πυροβόλα των 120 χιλιοστών. Στο νησιωτικό μέτωπο έχουν συγκε­ντρωθεί όλα τα αμερικανικής κατα­σκευής παλαιότερα (αλλά εκσυγχρονισμένα με νέο σύστημα πυρός) άρματα μάχης Μ-48Α5 MOLF, με πυροβόλο των 105 χιλιοστών, γε­γονός που επίσης επιτυγχάνει ομοιοτυπία, ενιαίο πυρομαχικό και ανά­λογους αποθηκευμένους φόρτους, καθώς και την άμεση ενίσχυση, αν απαιτηθεί, με προσωπικό και μέσα από το ένα νησί στο άλλο, χωρίς κά­ποια ξεχωριστή προσπάθεια. Επίσης, η ίλη αρμάτων της 32 Τα­ξιαρχίας Πεζοναυτών, καθώς και όλες οι «ηπειρωτικές» επιλαρχίες και οι σχηματισμοί έχουν αποκτή­σει άρματα μάχης Leopard-lA5, με αντίστοιχα πλεονεκτήματα με όσα παρουσιάστηκαν για το νησιωτικό μέτωπο.

(ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ-10/12/2015)