Τα δύο χρόνια που «δοκίμασαν» τον θεσμό του ΥΕΘΑ...

Η αποκατάσταση της ισορρο­πίας απαιτεί η επόμενη ηγε­σία του υπουργείου να δαπανήσει σημαντικό πολιτικό και προσωπικό κεφάλαιο και να εργαστεί για την ουσιαστική ενίσχυση των Ε.Δ. και την ανοικοδόμηση σχέσης εμπι­στοσύνης με τα στελέχη τους.

Του ΘΑΝΑΣΗ Π. ΔΑΒΑΚΗ*

Έκλεισαν δύο χρόνια από τη στιγμή που η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ανέλαβε τις τύχες της χώρας. Στο διάστημα αυτό, οι αποφάσεις και η «συμ­περιφορά» του κ. Πάνου Καμμένου έχουν κλονίσει τη σχέση εμπιστοσύνης που πρέπει να υφίσταται μεταξύ των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και της πολιτικής ηγεσίας, πλήττοντας με αυτόν τον τρόπο το κύρος του θεσμού του υπουργού Εθνικής Άμυνας (ΥΕΘΑ).

Ο κ. Καμμένος ήρθε στην εξουσία καλλιεργώντας την εν γνώσει του ψευδή αν­τίληψη ότι οι προηγούμενες πολιτικές ηγεσίες δεν είχαν τη θέληση να προστα­τεύσουν τιε Ένοπλες Δυνάμεις, τα στελέχη που υπηρετούν σε αυτές και τιε οικογένειές τους από τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης και τα μέτρα λιτότητας. Η υπόσχεση που έδωσε ήταν απλή και εύπεπτη: Εφόσον η παροχή προστασίας από τιε περικοπές είναι θέμα θέλησης και όχι επάρκειας πόρων, το μόνο που έπρεπε να γίνει είναι η θέση του ΥΕΘΑ να καταληφθεί από ένα πρόσωπο που, σύμφωνα πάντα με τον ίδιο, είχε την κα­τάλληλη ιδεολογική κατεύθυνση και το απαραίτητο προσωπικό σθένος για να λάβει τιε σωστές αποφάσεις.

Η ρητορική αυτή ή, αν προτιμάτε πιο σύγχρονους όρους, το «αφήγημα» αυτό θα ήταν ιδιοφυές αν δεν είχε ένα βασικό πρόβλημα: Η χάραξη της πολιτικής εθνικής άμυνας δεν είναι μόνο θέμα θέλησης. Για την ακρίβεια, ιδίως αυτήν την περίοδο, η χάραξη μιας πολιτικής που ταυτόχρονα θα διατηρεί υψηλά την ετοιμότητα των Ενόπλων Δυνάμεων, θα προστατεύει τα στελέχη και τιε οικογένειές τους από τις αντίξοες οικονομικές συνθήκες και θα προσαρμόζει το ελληνικό αμυντικό σύ­στημα στις μελλοντικές εξελίξεις είναι μία εξίσωση που απαιτεί σοβαρότητα, σχεδίασμά, διαχειριστική ικανότητα και διακριτικότητα.

Το γεγονός ότι ο κ. Καμμένος βρίσκεται σήμερα σε στρατηγικό αδιέξοδο οφείλεται αποκλειστικά στο σαθρό υπόβαθρο πάνω στο οποίο στερέωσε την πολιτική του ρητορική. Για να διαφοροποιηθεί από την προηγούμενη πολιτική περικοπών υποσχέθηκε στις προεκλογικές και προγραμματικές του ομιλίες μέτρα όπως: την καταβολή του υπολοίπου 50% της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείαες (ΣτΕ), τη «σθεναρή» αντίσταση στους δανειστές, καμία νέα περικοπή στον προ­ϋπολογισμό του υπουργείου, καμία νέα επιβάρυνση του προσωπικού ή οικογε­νειακού εισοδήματος των στελεχών, εξεύρεση πόρων από εναλλακτικές πηγές όπως η ακίνητη περιουσία των Ενόπλων Δυνάμεων, επανεκκίνηση της αμυντικής βιομηχανίας και άλλα πολλά...

Η πραγματικότητα δεν άργησε να απο­δείξει ότι όλα αυτά αποτελούσαν απλώς επικοινωνιακά τεχνάσματα. Η καταβολή έστω και μέρους του υπολοίπου της απόφασης του ΣτΕ δεν έχει προχωρήσει, παρά το γεγονός ότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει λάβει αποφάσεις σχετικά με τη διανομή του δημοσιονομικού πλεονάσματος. Με την ψήφο των Ανεξαρτήτων Ελλήνων θεσμοθετήθηκε το πά­γωμα των ειδικών μισθολογίων για τη διετία 2017 - 2018. Μέχρι σήμερα, παρά τις συνεχείς υποσχέσεις σχετικά με την ύπαρξη «προσφορών και επενδυτικών σχεδίων εκατοντάδων εκατομμυρίων», δεν έχει υπάρξει ούτε μία ορατή και ολο­κληρωμένη περίπτωση αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας των Ενόπλων Δυ­νάμεων, ενώ η αρμόδια υπηρεσία βρί­σκεται ακόμη στο στάδιο της στελέχωσης. Ταυτόχρονα, η αμυντική βιομηχανία έχει βγει από την πορεία ανάκαμψης στην οποία βρισκόταν και πλέον αντιμετωπίζει κρίσιμα προβλήματα. 

Όσον αφορά την υπόσχεση για αντίσταση στους δανειστές και στα μνημόνια, αποτελεί παράδειγμα μνημειώδους πολιτικής υποχώρησης παγ­κοσμίου εμβέλειας. Η αντίδραση του κ. Καμμένου στο Βατερλό που επέφερε η -αναπόφευκτη- κατάρρευση της πολιτικής των υποσχέσεων ήταν χαρακτη­ριστική ενός ανθρώπου που έχει χάσει τη στρατηγική ψυχραιμία του. Αντί να αναδιπλωθεί, προχώρησε σε σπασμωδικές ενέργειες, όπως η θεσμοθέτηση του πο­λιτικά καθοδηγούμενου συνδικαλισμού και η ανακοίνωση στη Βουλή απορρήτων ποσοστών διαθεσιμότητας οπλικών συ­στημάτων, που τελικά οδηγούν στο αν­τίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, αποδεικνύοντας ακόμη μία φορά ότι ο κ. Καμμένος διακατέχεται από πρωτοφανή επιπολαιότητα. Τα πλήγματα που η διετία της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΔ έχει επιφέρει στο κύρος του θεσμού του ΥΕΘΑ δεν είναι μη αναστρέψιμα. Η αποκατά­σταση της ισορροπίας απαιτεί, όμως, η επόμενη ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας να είναι διατεθειμένη να δαπα­νήσει σημαντικό πολιτικό και προσωπικό κεφάλαιο και να μπορεί να εργαστεί αθό­ρυβα και συστηματικά για την ουσιαστική ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων και την ανοικοδόμηση της σχέσης εμπιστοσύνης με τα στελέχη τους.

* 0 κ. Θανάσης Π. Δαβάκης είναι βουλευτής Λα­κωνίας της Νέας Δημοκρατίας και πρώην υφυ­πουργός Εθνικής Άμυνας.

(ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ-27/01/2017)