Αρχική » » Η «ωραία κοιμωμένη» προσέλκυσε την Τουρκία

Η «ωραία κοιμωμένη» προσέλκυσε την Τουρκία


Από το 1955 και πέρα, η Αθήνα υπήρξε παντελώς ανίκανη να σχεδιά­σει και να εφαρμόσει μία ισχυρή πολιτική

Οι συστηματικοί παρατηρητές, Έλληνες και ξένοι, των ελληνοτουρκικών σχέσεων από τα χρόνια του '50 έως σήμερα για ένα πράγμα είναι πεπει­σμένοι: πως η Τουρκία έχει σχηματισμένη εντύπωση, από εκείνη τη δεκαετία, ότι η Ελλάδα δεν έχει την πολιτική βούληση να διακινδυνεύει μια σύγκρουση για να αποκρούσει την τουρκική πολιτική στο Αιγαίο, στη Θράκη και για να υπερασπιστεί την Κύπρο. Και η εμπέδωση αυτής της διαπίστωσης κατέστησε την Τουρκία έναν ολοένα και πιο επιθε­τικό παίκτη απέναντι στην Ελλάδα.

Από το 1955 και από τις εμπειρίες         της επόμενης δεκαετίας, η Άγκυρα διαπιστώνει μια εντυπωσιακή αδυναμία της χώρας μας να αναταχθεί δυναμικά στις τουρκικές πιέσεις και να οργανώσει αποτρεπτικές δυ­νάμεις, πολιτικές και στρατιωτικές, απέναντι στην Τουρκία. Η Αθήνα δεν αντιδρά τον Σεπτέμβριο 1955, όταν φανατισμένος όχλος, με επι­κεφαλής παρακρατικές ομάδες και οδηγίες από τον τότε πρωθυπουργό, Μεντερές, προβαίνει σε οργανωμένες λεηλασίες χιλιάδων επιχειρήσεων, κατοικιών, σχολείων και ορθόδοξων εκκλησιών της ελ­ληνικής μειονότητας στην Πόλη. Σε αυτήν τη χιτλερικού τύπου «Νύχτα των Κρυστάλλων», ελληνική κυβέρ­νηση όχι μόνο δεν απαντά, αλλά δέχεται αδιαμαρτύρητα και την ιταμή «οδηγία» της Ουάσινγκτον για «αυτοσυγκράτηση»... αμφοτέρων των πλευρών! Εθνικό στραπάτσο και τα­πείνωση...

Τα ίδια όταν, το 1964, η Άγκυρα απο­τελειώνει με χιλιάδες απελάσεις τη μειονότητα και ολοκληρώνει το σχέ­διο εξόντωσης του ελληνισμού στα τουρκικά εδάφη. Η Αθήνα δεν αντι­δρά! Δεν «ανταποδίδει». Επιδεικνύ­οντας μια εντυπωσιακή πολιτική δειλία, «καταπίνει» το κτύπημα. Η Τουρκία είναι πλέον βέβαιη ότι μπο­ρεί να «παίζει κομπολόι» την Ελλάδα κατά τις επιθυμίες της. κι ας διατη­ρείται η ελληνική στρατιωτική υπεροχή απέναντί της.

Τρία χρόνια αργότερα, το 1967, η άκρως «εθνικόφρων» στρατιωτική χούντα της Αθήνας θα αποσύρει την ελληνική μεραρχία από την Κύπρο. Από τότε, η Τουρκία ασκεί στρατιω­τική πίεση διαρκώς στο Αιγαίο και στην Κύπρο. Ξέρει καλά πού πατά­ει ο Ερντογάν σήμερα. Πέντε μήνες μετά την τουρκική εισβολή στην Κύ­προ, τον Ιανουάριο του 1975, ο Μελίχ Εσεμπέλ, υπουργός Εξωτερικών, είχε δηλώσει στην τουρκική Εθνο­συνέλευση:

«Οι συνθήκες σήμερα είναι διαφορετικές από εκείνες του 1923... Η Κύπρος αποτελεί το πρώτο βήμα προς το Αιγαίο».
  
Είναι σαφές ότι, πέρα από ειδικές επιμέρους συνθήκες διαφόρων πε­ριόδων μεταπολεμικά, είναι πρώτι­στα η στάση της ίδιας της Ελλάδας που προσέλκυσε την τουρκική επι­θετικότητα. Από το 1955 και πέρα. η Αθήνα σε ρόλο «ωραίας κοιμωμένης» υπήρξε παντελώς ανίκα­νη να σχεδιάσει και να εφαρμόσει μία ισχυρή πολιτική, που θα ακύρω­νε και, πάντως, θα αποθάρρυνε την τουρκική επιθετικότητα.

Σήμερα, ο Ερντογάν αξιοποιεί την παντουρκική άποψη του "50 και τον κεμαλικό εθνικισμό που έχει ενσω­ματώσει στον πολιτικό ισλαμισμό του, ο οποίος τώρα στηρίζεται στην πολιτική παρακαταθήκη της Οθω­μανικής Αυτοκρατορίας. Απένα­ντι στην Ελλάδα, το «μείγμα» απλό και σταθερό: Η Κύπρος, η Θράκη, τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα είναι ή πρέπει να γίνουν «τουρκικά». Αυτά είναι ση­μεία σταθερά στην εξωτερική πολι­τική του νεο-οθωμανισμού σήμερα. Γι' αυτό και φρόντισαν να τα «υπεν­θυμίσουν» στην Αθήνα με ιδιαίτε­ρη έμφαση σήμερα, αρχή καλοκαι­ριού, και το τουρκικό Γ. Επιτελείο και ο πρωθυπουργός της Τουρκίας - οι οποίοι ανέπτυξαν, βεβαίως, τα «επιχειρήματά» τους με «ερμηνείες» της Συνθήκης τη Λωζάννης και χω­ρίς καμία αναφορά σε κανόνες του Διεθνούς Δικαίου της θάλασσας, το οποίο, ως γνωστόν, απλώς... δεν αρέσει στην Άγκυρα.

Η τουρκική ηγεσία πολιτεύεται τόσο επιθετικά σήμερα, καθώς η Ελλάδα αποκτά γεωπολιτική υπεραξία, λόγω του υποθαλάσσιου ενεργει­ακού πλούτου σε Αιγαίο, Ιόνιο και Ανατολική Μεσόγειο, και ενισχύει το ναυτικό της πρόσωπο.

Αν, όμως, δεν συνοδευτεί η νέα πραγματικότητα με εξωτερική πολι­τική υψηλής απόδοσης και με ενί­σχυση της στρατιωτικής τεχνολογί­ας στις Ε.Δ.. τότε η Ελλάδα, αντί να γίνει σοβαρός «παίκτης» στην περι­οχή, θα περιοριστεί σε ρόλο αγωγού ενεργειακών κερδών με στρατηγικό βάρος υπέρ τρίτων δυνάμεων.

ΑΡΘΡΟ του Κ.Ι. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ
 (ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ-25/05/2018)

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις ή υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΑΠΟ 15 ΣΕΠ. 2010

ΠΑΡΟΝΤΕΣ

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Photobucket
 
Support : ΦΟΡΑ ΠΑΡΤΙΔΑ | ΦΟΡΑ ΠΑΡΤΙΔΑ | ΦΟΡΑ ΠΑΡΤΙΔΑ
Copyright © 2013. ΦΟΡΑ ΠΑΡΤΙΔΑ - All Rights Reserved
Template Created by ΦΟΡΑ ΠΑΡΤΙΔΑ Published by ΦΟΡΑ ΠΑΡΤΙΔΑ
Proudly powered by Blogger