Υπηρέτες του Λαού;

Του καθηγητή ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ

Οι τηλεοράσεις μετέφεραν από άκρο σε άκρο της γης την εικόνα ενός κ Hosni Mubarak να αντιμετωπίζει τους Δικαστές του κλεισμένος σε ένα μεταλλικό κλουβί «ασθενής και ξαπλωμένος» σε κρεβάτι και όχι όρθιος στο εδώλιο του κατηγορουμένου (οι τηλεοράσεις πάντοτε τον έδειχναν όρθιο στις παρελάσεις που γίνονταν... μπροστά του στην μεγαλοπρεπή προεδρική εξέδρα). 

Ήταν, η τηλεοπτική εικόνα του τέως Προέδρου της Αιγύπτου μια απροσδόκητα πρωτότυπη και δραματική υπενθύμιση στην παγκόσμια κοινή γνώμη για το τι ζήσαμε με το ξεκίνημα του 2011, πόσο είχαν «ανάψει τα αίματα» και πόσες ήταν οι εξεγέρσεις αυτές που άλλαξαν τα καθεστώτα σε ένα μεγάλο τμήμα της Βόρειας Αφρικής και συνεχίζονται με αμέτρητους νεκρούς στη Λιβύη και τη Συρία… 

Υποτίθεται ότι Κυβερνήσεις και Ηγέτες σε Δημοκρατικά καθεστώτα «προέρχονται από το Λαό, εργάζονται με το Λαό, είναι υπηρέτες του Λαού…» Αυτές τις Κυβερνήσεις και αυτούς τους ηγέτες σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα, συνήθως κάθε τετραετία, στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση που γίνεται πάντα με Δημοκρατικές διαδικασίες, οι λαοί ή τους τοποθετούν και πάλι στους θώκους εξουσίας ή τους στέλνουν στα σπίτια τους «ως ευδοκίμως τερματίσαντες το έργο τους», ή «ως έχοντες αποτύχει στο έργο τους» ή, ακόμη, τους στέλνουν στις Δικαστικές Αρχές και εφόσον αποδειχθούν οι ενοχές τους στις…φυλακές ως καταχραστές της εξουσίας που τους εμπιστεύθηκε ο Λαός και, κατά περίπτωση ως ΚΛΕΦΤΕΣ της περιουσίας του Λαού… 

Στον Αραβικό κόσμο ήδη ξετυλίγεται το δράμα της απαγγελίας κατηγοριών για κατάχρηση εξουσίας και κλοπή του Εθνικού πλούτου από έκπτωτους ηγέτες και θα προκύψουν ιστορικά αποτελέσματα… 

Στην Ελλάδα της τρόικα πότε θα μας προκύψει η φυλακή ως «κάθαρση;» 

Θα μου πείτε άλλο «πράμα» οι λαοί της Βορείου Αφρικής και άλλο ο Λαός της Ελλάδας και, πώς να το κάνουμε, εδώ στο νοτιότερο άκρο της χερσονήσου του Αίμου ο κόσμος άλλαξε και αλλάξανε οι καιροί… 

ΣΩΣΤΑ! 

Εδώ στον ίδιο γεωγραφικό χώρο, οι πρόγονοι του Ελληνικού Λαού που γέννησαν την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ως πολίτευμα στην αρχαιότητα επέλεξαν το στεφάνι του Ολυμπιονίκη να είναι φτιαγμένο από κλαδιά ελιάς και οι συμπατριώτες του να ρίχνουν περήφανοι τα τείχη της πόλης τους… 

Στην εποχή μας στους Ολυμπιακούς αγώνες, (σαν και αυτούς που είχαμε στην Ελλάδα πριν μία μόλις ΕΠΤΑΕΤΙΑ, το 2004) το χρυσό μετάλλιο μεταφράζεται σε καμιά 40αριά, το αργυρό παίζει ανάμεσα σε 20 με 30 και το χάλκινο δεν πέφτει κάτω από τα 15 εκατομμύρια δολάρια! 

Μου έρχεται στο νου εκείνος ο ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟΣ ηγέτης ο John Kennedy και εκείνη η ιστορική πλέον φράση που περιλαμβανόταν στο κείμενο της ΠΡΩΤΗΣ του δημόσιας ομιλίας στην τελετή ορκωμοσίας του ως Προέδρου των ΗΠΑ τον Γενάρη του 1961 «...Συμπολίτη μου μη ρωτάς τι μπορεί να κάνει για σένα η Πατρίδα, ρώτα τι μπορείς εσύ να κάνεις για την Πατρίδα!» 

Είχε πει σε μια συνέντευξή του (πριν τον ανατρέψει ο Αιγυπτιακός Λαός, οι ιστορικοί πλέον ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ, της πλατείας «Ταχρίρ» του Καϊρου) στην δημοσιογράφο κυρία Christian Amanpur του ABC ο ήδη υπόδικος Πρόεδρος της Αιγύπτου κ Mubarak λίγο πριν εκθρονισθεί από τον θώκο της εξουσίας του περίπου ότι «…μετά από 62 χρόνια υπηρεσίας στο Δημόσιο βίο της χώρας του έχει κουραστεί και θα ήθελε και ο ίδιος να αποσυρθεί αλλά εάν το κάνει τώρα η χώρα θα βυθιστεί στο χάος…» 

Εμένα ΔΕΝ μου πέφτει λόγος να έχω άποψη για όσα έγιναν και γίνονται στην Αίγυπτο, αλλά ΔΕΝ μπόρεσα να αποφύγω το σχετικό σχόλιο του οικονομικού τηλεοπτικού καναλιού Bloomberg Europe που ανακοίνωσε ότι τα περιουσιακά στοιχεία ενός παγκοσμίως γνωστού και καινοτόμου επιχειρηματία, του δημιουργού και ιδιοκτήτη της Microsoft k Bill Gates υπολογίζεται ότι είναι περίπου 54 δισεκατομμύρια δολάρια και του κ Hosni Mubarak περίπου 40 με 70 δισεκατομμύρια δολάρια (με άλλα λόγια περίπου ένα δισεκατομμύριο στην…μπάντα για κάθε χρόνο υπηρεσίας του στο Δημόσιο βίο της Αιγύπτου!!!) 

Πολύ φτωχότερος ο επίσης εκδιωχθείς από τον Λαό τους συνάδελφός του και τέως πρόεδρος της Τυνησίας κ Ben Ali με περιουσιακά στοιχεία των 6 με 7 δισεκατομμυρίων δολαρίων τα οποία ήδη έχει «ΔΕΣΜΕΥΣΕΙ» η Ευρωπαϊκή Ένωση!… 

Έ, δεν έχουν δίκαιο μετά πολλοί δικοί μας «υπηρέτες του Ελληνικού Δημοσίου Βίου» να…παραπονιούνται για τις δικές τους περιουσίες, τα δικά τους «ΕΣΧΕΣ» από τις αμοιβές τους ως…ΥΠΗΡΕΤΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ; 

Ή, μήπως, αφού πέρασε και ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ 15Αύγουστος στην Ελλάδα της τρόικα γυρνώντας στα δικά μας να θυμηθούμε και τον τέως Μητροπολίτη Αττικής που είχε βάλει, εάν δεν με απατά η μνήμη μου, γύρω στο ενάμιση δισεκατομμύριο δραχμές στην μπάντα για τα…γεράματα αφού είχε «υπηρετήσει το ποίμνιό του για μερικές δεκαετίες….» τελικά κατέληξε στις φυλακές; 

Ένας εκκλησιαστικός ηγέτης, βρέθηκε ΕΝΟΧΟΣ και πήγε στη φυλακή αλλά από τους ηγέτες της πολιτικής, της οικονομίας, του αθλητισμού μας πόσοι έκατσαν στο εδώλιο και πόσοι φυλακίστηκαν για τις πράξεις και τις παραλήψεις τους που οδήγησαν τον Ελληνικό Λαό στον οικονομικό Γολγοθά της τρόικα; Αρχικά το πρόβλημα με κάποιους από τους Υπηρέτες του Λαού είναι η αμετροέπεια που γεννά η…ΑΠΛΗΣΤΙΑ στη διαχείριση εξουσίας και πλούτου και, τελικά, είναι ανιστόρητα ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ η…ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ