Η Βουλή κατέφυγε στην προπαγανδιστική τακτική της καθυστέρησης

Ως γνωστόν, η διόρθωση είναι πάντα χειροτέρα του λάθους. Πρόκειται για κανόνα, από τον οποίο δεν ξεφεύγει κανείς. Ούτε, βέβαια, και  το Γραφείο Τύπου και Κοινοβουλευτικής Πληροφόρησης της Βουλής, όταν αποπειράθηκε με ανακοίνωσή του να μας εξηγήσει για ποιον λόγο δεν μεταδόθηκε απευθείας από το Κανάλι της Βουλής η συνεδρίαση της Επιτροπής Οικονομικών με την συμμετοχή του επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος-Καν.

Το συγκεκριμένο Γραφείο, επέδειξε μια αδικαιολόγητη έλλειψη δημοσιογραφικής ετοιμότητας και στοιχειώδους ευελιξίας (για να μην πούμε κάτι πιο βαρύ). Όχι μόνο δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στον πομπώδη τίτλο του (που περιλαμβάνει και τις λέξεις «κοινοβουλευτική πληροφόρηση»), αλλά και δικαιολογήθηκε με τρόπο που αποδεικνύει ότι οι άνθρωποι εκεί ζουν σε άλλο κόσμο.

Φαντάζομαι ότι οι εκεί αρμόδιοι δεν επέλεξαν μόνοι τους τον προκλητικό τρόπο απάντησης, που δεν έπρεπε να είναι άλλος από μια απλή φράση: ...«Μας συγχωρείτε, δεν ανταποκριθήκαμε στα καθήκοντά μας».

Φαντάζομαι ότι έθεσαν την απάντησή τους υπόψη του πολιτικού τους προϊσταμένου, δηλαδή του ίδιου του Προέδρου της Βουλής. Και μην μας πουν πως οι δημοσιογράφοι δεν έχουν πολιτικούς προϊσταμένους, διότι γνωρίζουν  ότι γνωρίζουμε πως στη Βουλή τίποτε δεν γίνεται χωρίς την έγκριση του Προέδρου. Αν ήθελαν να ασκούν ελεύθερη δημοσιογραφία, υπάρχουν τα γνωστά πεδία μάχης – και απολύσεων.

Ζήσαμε έτσι τον συνδυασμό που σκοτώνει: Την πολιτική σκοπιμότητα (που δεν ήθελε να δουν οι Έλληνες σε απευθείας μετάδοση την κατάργηση της εθνικής τους κυριαρχίας) και την δημοσιογραφική υποταγή σε τέτοιου είδους κελεύσματα.

Το πρόβλημα στη χώρα δεν είναι οικονομικό. Είναι πολιτικό και δημοσιογραφικό. Χρόνια τώρα οι ασκούντες την πολιτική και υπεύθυνοι για τα χάλια της χώρας, εκμαυλίζουν και καταργούν την ανεξάρτητη δημοσιογραφία – με διαφημίσεις, χάρες και δημόσιες σχέσεις.

Χρόνια τώρα μιλούμε για την περίφημη διαπλοκή, που δημιουργεί ένα τρομερό πεδίο αλληλεξάρτησης και εξασφαλίζει στους μεν προβολή (και ανοχή και έλλειψη κριτικής την κρίσιμη ώρα) και στους δε έσοδα και θέσεις.

Τι μας είπε, λοιπόν, το περίφημο Γραφείο Τύπου και Κοινοβουλευτικής Πληροφόρησης για το γεγονός ότι την κρίσιμη ώρα δεν είχαμε καμία πληροφόρηση; (Σκεφθείτε το: Στην εποχή της ελεύθερης ροής των πληροφοριών δεν μπορούσαμε να μάθουμε τι γίνεται μέσα στο κοινοβούλιο – και επομένως δεν μπορούσαμε να κρίνουμε τον τρόπο με τον οποίο οι βουλευτές αποφάσισαν να λάβουν μέρος στην διαδικασία των ερωταπαντήσεων και το περιεχόμενο των ερωτήσεών τους, ώστε να τους κρίνουμε).

Μας είπαν, λοιπόν, ότι την ίδια ώρα, στην Ολομέλεια, διεξαγόταν «μια σημαντική συζήτηση» επί του νομοσχεδίου «Εξορθολογισμός διαδικασιών και επιτάχυνση της διοικητικής δίκης»!

Τι λέτε μωρέ; Τόσο σοβαρό θέμα λύνει αυτόν τον καιρό το κοινοβούλιό μας; Μήπως θέλετε να σας θυμίσουμε πόσες φορές έχουν ψηφιστεί νόμοι για επιτάχυνση των διαδικασιών ενώπιον της Δικαιοσύνης, χωρίς να έχει γίνει ποτέ τίποτε;

Και πιστεύετε ότι εκείνη την ώρα όλοι οι Έλληνες είχαν στηθεί για να παρακολουθήσουν την συγκεκριμένη συνεδρίαση, μήπως και τους φύγει καμιά οξεία; Μήπως και χάσουν κάποια αγόρευση γραμμένη από κάποιον επιστημονικό συνεργάτη;

Ακούγονται σκληρά όλα αυτά; Πιθανόν. Αλλά πρέπει κάποτε να καταλάβουν κάποιοι ότι η περίοδος που αυτά καταπίνονταν αμάσητα έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί.

Τι άλλο μας είπαν με την μακροσκελή ανακοίνωση Τύπου; Ότι ουδέποτε, λέει, στο παρελθόν έχει διακοπεί η τηλεοπτική μετάδοση του νομοθετικού έργου στην Ολομέλεια για την μετάδοση ακρόασης στην Επιτροπή!

Ήταν μωρέ αυτή μια συνηθισμένη συνεδρίαση Επιτροπής; Κι’ όταν λέτε «παρελθόν» για ποιο παρελθόν μιλάτε; Το παρελθόν των παχιών αγελάδων; Τότε που δεν είχαν ακόμη κοπεί οι μισθοί και οι συντάξεις; Τότε που το πολιτικό σύστημα – μαζί και το εκδοτικό και το δημοσιογραφικό – αρμένιζαν στα πελάγη της αμεριμνησίας;

Είναι προφανές ότι στο Κοινοβούλιο – είτε πρόκειται για το πολιτικό προσωπικό, είτε για όλους τους υπόλοιπους – δεν έχουν φθάσει τα μηνύματα της εποχής.

Στην ανακοίνωση προστίθεται ότι «με πρωτοβουλία του Καναλιού της Βουλής και σε συνεργασία με την ΕΡΤ εστάλη, την ώρα του γεγονότος, από τις κάμερες της Βουλής, σε εικόνα και ήχο, η ομιλία του κ. Στρος-Καν και οι τοποθετήσεις – ερωτήσεις των βουλευτών προς όλα τα ιδιωτικά κανάλια, όπως και προς όλα τα ξένα τηλεοπτικά δίκτυα, που ενδιαφέρθηκαν, ώστε να έχουν μια άμεση και ανεμπόδιστη ενημέρωση».

Και πάλι: Τι είναι αυτά που μας λέτε; Έχετε συχνότητα για να μεταδίδετε εσείς και τα στέλνετε στους άλλους; Μα ούτε η ίδια η ΕΡΤ, που όπως λέτε «συνεργάστηκε» και σας συνέδραμε στο έργο σας, δεν έκρινε – αν και την πληρώνουν οι φορολογούμενοι – να διακόψει το πρόγραμμά της για να μας ενημερώσει.

Επί του θέματος της μη μετάδοσης από την ΕΡΤ, υπάρχει απάντηση;

Και αν την κρίσιμη ώρα στέλνετε το υλικό στα ιδιωτικά κανάλια, τότε εσάς τις σας έχουμε και σας πληρώνουμε; Για διεκπεραιωτές; Κλείστε το τότε το Κανάλι και στέλνετέ τα στους άλλους. Κι’ αν αυτοί διακόψουν το prime time σήριαλ για να μεταδώσουν αυτά που έπρεπε να μεταδίδετε εσείς, να μας περάσετε χαλκά στην μύτη.

«Η μετάδοση από το Κανάλι της Βουλής, μέσω της ΕΡΤ, της εικόνας και του ήχου «ζωντανά» έδινε τη δυνατότητα στα ιδιωτικά κανάλια και στα ξένα πρακτορεία ειδήσεων να μεταδώσουν απευθείας τη συνεδρίαση της Επιτροπής, εφόσον το επιθυμούσαν», αναφέρεται στην ανακοίνωση. Και αν δεν το επιθυμούσαν; Ε, τότε, ας προσέχατε, μας λένε οι αρμόδιοι για την «κοινοβουλευτική μας ενημέρωση».

Μας λένε επίσης πως οι κοινοβουλευτικοί συντάκτες παρακολούθησαν την συνεδρίαση μέσω του κλειστού κυκλώματος και είχε δοθεί άδεια εισόδου στην αίθουσα της Γερουσίας (για θεωρεία μιλούν, αλλά ως γνωστόν η συγκεκριμένη αίθουσα δεν… διαθέτει θεωρεία) σε όλους τους πολιτικούς συντάκτες και ανταποκριτές ξένου Τύπου.

Ωραία, λοιπόν. Την παρακολούθησαν. Είναι, όμως, ιδιοκτήτες κανενός καναλιού για να την μεταδώσουν; Όχι, βέβαια. Αποφασίζουν αν θα διακοπεί το πρόγραμμα του καναλιού στο οποίο εργάζονται; Και πάλι όχι.

Τέλος, η ανακοίνωση μας λέει πως η περί ης ο λόγος συνεδρίαση μεταδόθηκε από το Κανάλι της Βουλής μαγνητοσκοπημένη, στις 11.30 μ.μ. Λίγο έλειψε δηλαδή να κατηγορήσουν τους Έλληνες που δεν ξαγρύπνησαν αγκαλιά με τον Στρος-Καν.

Θα μου πείτε τώρα, τόσο σπουδαίο είναι αυτό που συνέβη και επανέρχεσαι σήμερα;

Κατά την γνώμη μου είναι σπουδαίο. Διότι πιστεύω ότι δεν είναι τόσο αθώα τα πράγματα. Ούτε πρόκειται για απλή ολιγωρία – σ’ αυτήν την περίπτωση κάποιοι θα έπρεπε να είχαν ήδη παραιτηθεί.

Πιστεύω ότι το όλο εγχείρημα εντάχθηκε σε μια γνωστή και ευρέως εφαρμοζόμενη τακτική παραπληροφόρησης: Την τακτική της καθυστέρησης. Σύμφωνα με αυτήν, ποτέ δεν μεταδίδεις ένα γεγονός την ώρα που βράζει. Αφήνεις να περάσει ένα διάστημα, να αμβλυνθεί το ενδιαφέρον, ώστε να υποστείς τις λιγότερες δυνατές συνέπειες.

Διότι, πώς να το κάνουμε; Άλλο είναι να βλέπεις σε απευθείας μετάδοση τους εκπροσώπους σου να θέτουν στον επισκέπτη τους άλλες ερωτήσεις από αυτές που θα έθετε οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος και άλλο να ενημερώνεσαι μέσα από ένα γενικό ρεπορτάζ.

Η αλήθεια είναι πως για άλλη μια φορά το φίλτρο της χειραγώγησης μας εμπόδισε να αξιολογήσουμε το επίπεδο, την κατάρτιση και την ευστοχία των εκπροσώπων του Έθνους. Είχαν μπροστά τους τον δανειστή μας, που χάρη στους δικούς μας τόκους, συνεχίζει να κερδίζει μισό δις ευρώ τον χρόνο.

Τον άκουσαν να λέει και να ξαναλέει ότι το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα απέδειξε πως οι Έλληνες εγκρίνουν το «πρόγραμμα» του ΔΝΤ. Αλλά κανείς δεν τον αισθάνθηκε την ανάγκη να του επισημάνει την τεράστια αποχή, που μόνο έγκριση δεν αποτελεί. Τον άφησαν στην (εσκεμμένη) πλάνη του και αυτό δεν το είδαμε για να βγάλουμε συμπεράσματα για το επίπεδο της εκπροσώπησής μας στο Κοινοβούλιο…

Αυτά για να μην μας περνούν για ανόητους και άσχετους με το αντικείμενο…

Γράφει η
Σοφία Βούλτεψη

 
(ΠΗΓΗ)