«Απόστρατος, όχι απόμαχος»

Σε κοινωνική και οικονομική ασφυξία οδηγούνται δεκάδες χιλιάδες συνταξιούχων που επιθυμούν να εργασθούν, μετά τη ψήφιση των Νόμων 3863/2010 και 3865/2010, καθώς και τη σχετική ερμηνευτική εγκύκλιο που δημοσιεύθηκε πρόσφατα. Το συγκεκριμένο μέτρο, πέραν της αντισυνταγματικότητας του, είναι πλήρως παράλογο, ενάντια σε βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και σε κάθε λογική οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης.

Στα πλαίσια της καθομολογούμενα... αδιέξοδης πολιτικής του «μνημονίου», η κυβέρνηση φέρνει το μέτρο της περικοπής ή και αναστολής καταβολής σύνταξης σε όσους συνταξιούχους εργάζονται, καταδικάζοντας τους στην ανεπίστρεπτη μιζέρια. Παράλληλα δε, προσπαθεί να τους κάνει, όπως όλους τους Έλληνες άλλωστε, να αισθάνονται ένοχοι γι’ αυτό που είναι, ώστε να μας πνίξει όλους μαζί στην παραλυτική αδράνεια που επιθυμούν οι διεθνείς τοκογλύφοι! Ένοχοι, γιατί νομίμως συνταξιοδοτήθηκαν μετά από 25,30,35 χρόνια δουλειάς και ένοχοι γιατί θέλουν να εργασθούν για να στηρίξουν τα παιδιά τους και να αντισταθούν τίμια στη ληστεία του μνημονίου, που τους έχει καταφάει μέχρι σήμερα το 40% του πενιχρού εισοδήματος τους!

Για άλλη μία φορά, το μεγαλύτερο πλήγμα το δέχονται οι στρατιωτικοί, αφού είναι η κατεξοχήν κοινωνική ομάδα που λόγω της μικρής ηλικίας έναρξης του εργασιακού βίου, συνταξιοδοτούνται σε ηλικία που κυμαίνεται από τα 43 έως τα 55 έτη, ακόμη και με το νέο Νόμο «Περί Ιεραρχίας και Προαγωγών». Ποιοι είναι όμως αυτοί που βγαίνουν νωρίς στη σύνταξη και η κυβέρνηση προσπαθεί να τους ενοχοποιήσει και να τους απαξιώσει απέναντι στον ελληνικό λαό; Είναι εργαζόμενοι Έλληνες πολίτες που από τα 18 τους και για 25-37 ημερολογιακά χρόνια:

1. Εργάσθηκαν αμισθί, πέραν του δώρου, για άλλα 12-20 χρόνια από απλήρωτα εργασιακά 8ωρα, στερημένοι βασικών ανθρωπίνων και κοινωνικών δικαιωμάτων, σε συνθήκες που απλά ονομάζονται «ειδικές».

2. Πλήρωσαν διπλές ασφαλιστικές εισφορές όσοι ανήκουν στις ειδικές δυνάμεις, υποβρύχια, πιλότοι κ.λπ. και όσοι τους αναγνωρίζονται κάποια από τα παραπάνω απλήρωτα χρόνια ως συντάξιμα.

Αυτοί οι εργαζόμενοι Έλληνες πολίτες, οι στρατιωτικοί:

1. Είτε αποφάσισαν κατά Νόμο και Ηθική να κεφαλαιοποιήσουν την εργασιακή τους επένδυση και να προσπαθήσουν να καλυτερέψουν τις συνθήκες ζωής τους και κοινωνικά απαλλαγμένοι από τις στερήσεις του στρατιωτικού βίου, αλλά και οικονομικά βρίσκοντας μια άλλη δουλειά, όπου καταβάλλουν πλήρεις φόρους και επιπρόσθετες ασφαλιστικές κρατήσεις, τις περισσότερες φορές μη ανταποδοτικές.

2. Είτε αποστρατεύθηκαν, παρά τη θέληση τους, όχι γιατί δεν ήταν ικανοί αλλά γιατί οι λίγες θέσεις της στρατιωτικής διοικητικής πυραμίδας είναι πάντα λιγότερες από τους ικανούς. Μοιραία αυτοί οι άνθρωποι που έχουν οικογένειες και αυξημένες υποχρεώσεις, όντες σε παραγωγική ηλικία και με μειωμένο εισόδημα, θέλουν επίσης, αν μη τι άλλο, να συμπληρώσουν το εισόδημα που τους στέρησε η επιβληθείσα συνταξιοδότηση.

Η εφαρμογή του ως άνω Νομικού πλαισίου, μόνο ως αντιαναπτυξιακή, αντισυνταγματική, άδικη και κινούμενη μεταξύ ηθικής και ανηθικότητας μπορεί να ερμηνευθεί, για τους παρακάτω ενδεικτικά αναφερόμενους λόγους:

1. Εφαρμόζεται αναδρομικά σε Αποστράτους που έχουν αποχωρήσει από τις Ένοπλες Δυνάμεις προ 1, 2, 5,10 ακόμα και 15 ετών και έχουν οργανώσει τη ζωή τους, τις δεσμεύσεις και τις υποχρεώσεις τους, σύμφωνα με μια νομοθεσία την οποία έρχεται και ανατρέπει η Πολιτεία αναδρομικά, δημιουργώντας σοβαρό οικονομικό αδιέξοδο:

α. Για όσους έχουν αναλάβει δάνεια και υποχρεώσεις, τόσο για την επαγγελματική ή επιχειρηματική τους ανέλιξη, όσο και για την οικογενειακή τους στήριξη.

β. Για τους υπολοίπους που διολισθαίνουν προς τα όρια της φτώχειας, αφού ήδη οι περικοπές των δώρων, η επιβολή του ΕΑΣ, ο κίνδυνος απώλειας των μερισμάτων λόγω κατάρρευσης των Μετοχικών Ταμείων και η φοροεπιδρομή σε συνδυασμό με τον καλπάζοντα πληθωρισμό τους έχουν ήδη απομυζήσει το 40% και πλέον του εισοδήματος τους.

2. Οι εισφορές των εργαζόμενων συνταξιούχων στρατιωτικών, είτε προς τον ΟΑΕΕ είτε προς το ΙΚΑ, λόγω του κατώτερου ορίου ετών ασφάλισης, είναι καθαρά έσοδα για τα Ασφαλιστικά Ταμεία, χωρίς ανταποδοτικότητα για τους καταβάλλοντες.

3. Το Δημόσιο θα απωλέσει τον ΦΠΑ (23%) για την αμοιβή της εργασία τους όπως επίσης και τη φορολόγηση των επιπλέον εισοδημάτων, που κατά πλειοψηφία φορολογείται με τον ανώτατο συντελεστή.

4. Στις τάξεις τους υπάρχουν και μικρομεσαίοι επιχειρηματίες που το κλείσιμο των επιχειρήσεων τους θα οδηγήσει σε απόλυση εργαζομένων, και αύξηση της ανεργίας, καθώς και την απώλεια των αναλογούντων εισφορών προς τα ασφαλιστικά ταμεία.

5. Τόσο ηλικιακά αλλά και λόγω των οικογενειακών τους υποχρεώσεων, δεν μπορεί να οδηγηθούν στην αδράνεια και στον τεχνητό θάνατο. Πολύ περισσότερο όταν η Ε.Ε. αλλά και η Ελληνική Κυβέρνηση επιδιώκουν την αύξηση των ετών πραγματικής εργασίας. Επιπλέον είναι αδιανόητο σε μία καταρρέουσα οικονομία να αρνείται το κράτος σε αυτή την ιδιαίτερα έμπειρη κατηγορία, να συμβάλει στην προσπάθεια ανάπτυξης της οικονομίας.

Του ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗ (Αξιωματικού Π.Ν. ε.α., Προέδρου Προσωρινού ΔΣ ΑΝ.Ε.Α.Ε.Δ.)

Μετά τη σύνταξη τι;

Αποφασίζει η Κατσέλη για το δικαίωμα εργασίας των αποστράτων

Τη διόρθωση μία από τις πλέον μεγαλύτερες στρεβλώσεις του συστήματος που αφορά την παροχή της δυνατότητας στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας να μπορούν να εργάζονται και μετά τη συνταξιοδότηση τους, χωρίς το κράτος να τους στερεί ένα εξαιρετικά σημαντικό μέρος της σύνταξης τους, ζητεί η πλειονότητα των αποστράτων. Ιδιαίτερα μετά την ψήφιση του πρόσφατου Νόμου 3865/2010 (άρθρο 10), αναφορικά με την αυτοαπασχόληση και την απασχόληση στον ιδιωτικό τομέα, των Αποστράτων Στελεχών των Ε.Δ. εκτιμάται ότι ένας μεγάλος αριθμός από αυτούς που έχουν βγει σε σύνταξη σε σχετικά μικρή ηλικία, γύρω στα 40 με 50, θα αναγκαστεί να βγει στην «μαύρη αγορά» εργασίας.

Για το θέμα έχει ήδη ενημερωθεί η αρμόδια υπουργός Εργασίας Λούκα Κατσέλη και έχει δεσμευθεί ότι μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα θα ξεκινήσει ένας σχετικός διάλογος προκειμένου να γίνει εφικτή η διόρθωση κάποιων αδικιών.

Σήμερα εάν κάποιος απόστρατος θελήσει να δουλέψει στον ιδιωτικό τομέα, το κράτος του περικόπτει ένα σημαντικό ποσό της σύνταξης που του παρέχει και αυτό παρά το γεγονός ότι για όλα τα χρόνια εργασίας του ο πρώτος κατέβαλε κανονικά τις εισφορές του.

Να σημειώσουμε ότι όσοι απόστρατοι είναι κάτω των 50 ετών, κατά πλειοψηφία ανήκουν στην κατηγορία υψηλής επικινδυνότητας (χειριστές ιπταμένων μέσων, αλεξιπτωτιστές, υποβρύχιοι κ.τ.λ.), στους οποίους η πολιτεία έδωσε το δικαίωμα παραίτησης και συνταξιοδότησης στα 20 χρόνια υπηρεσίας και άρα πολύ νωρίς για να χαρακτηρισθούν ως απόμαχοι. Στο ενδεχόμενο όμως που κάποιος από τους παραπάνω θελήσει να δουλέψει και να μπει στην παραγωγική διαδικασία ή να δημιουργήσει πλούτο, ανοίγοντας π.χ. μία μικρή επιχείρηση, το κράτος του περιορίζει αυτή τη δυνατότητα. Σαν αποτέλεσμα αυτό έχει πέρα από το πρόβλημα που δημιουργεί στους απόστρατους το ίδιο το κράτος και μία σημαντική απώλεια εισφορών προς τα Ασφαλιστικά Ταμεία (ΙΚΑ, ΟΑΕΕ και ΕΤΑΑ) και φόρων προς το Κράτος (ΦΠΑ και εισοδήματος).

Σε ό,τι αφορά πάντως το νόμο, εκτιμάται ότι σύντομα θα ξεκινήσουν προσφυγές στα αρμόδια όργανα από τους απόστρατους, προκειμένου να ακυρωθεί το σχετικό μέτρο που θέτει εμπόδια στην πρόσβαση τους στην εργασία, το οποίο άλλωστε σχετική γνωμοδότηση του Ελεγκτικού Συνεδρίου το χαρακτηρίζει ως αντισυνταγματικό.

(ΕΝΣΤΟΛΟΣ – Σ.Λ.)

(ΠΗΓΗ)