"Άσε κάτω το ψωμί ρε..."

Πορεία σύγκρουσης και συγχρόνως αυτοκαταστροφής κυριαρχεί πλέον στο πολιτικό σκηνικό, καθώς οι αρχηγοί των κομμάτων έχουν μπει στα βαθιά του προεκλογικού αγώνα, επιλέγοντας την οδό των αλληλοκατηγοριών και όχι την προβολή των θετικών προτάσεών του.

Χθες, από την Λάρισα, ο πρωθυπουργός ανάλωσε το μεγαλύτερο μέρος της ομιλίας του για να εξαπολύσει πυρά και ύβρεις κατά της Νέας Δημοκρατίας και προσωπικά του αρχηγού της Α. Σαμαρά, καταφεύγοντας σε εκφράσεις περί... «μαγκιάς με κοντά ποδάρια» και ειρωνείες περί μαγικών συνταγών.
Οι προσωπικές αναφορές κυριάρχησαν και αυτή τη φορά, προδίδοντας ουσιαστικά την ανασφάλεια του κ. Παπανδρέου ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών. «Δεν είμαι ούτε Καραμανλής, ούτε Σαμαράς», είπε.

Την ίδια ώρα που ο ίδιος αρνείται να διεξαχθεί έρευνα για την οικονομία πέραν του 2007, κατηγορεί τους αντιπάλους του ότι κρύβουν και δεν θέλουν την αλήθεια «για μικροκομματικούς λόγους και ξεχνώντας το συμφέρον της χώρας».
Ο κ. Παπανδρέου υποστήριξε – ουσιαστικά σε απόλυτη ευθυγράμμιση με τις πιο πρόσφατες δηλώσεις Γιουνκέρ – θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί το Μνημόνιο αν είχαν προκηρυχθεί εκλογές έναν χρόνο νωρίτερα.

Τέλος, στην προσπάθειά του να απενοχοποιήσει την περίφημη φράση «λεφτά υπάρχουν», επανήλθε διαβεβαιώνοντας ότι πράγματι υπάρχουν λεφτά και αυτά θα βρεθούν από την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και την περιστολή των δαπανών.
Έτσι, με ανάγκασε ο πρωθυπουργεύων Γιώργος Παπανδρέου να θυμηθώ μία παλιά Ελληνική ταινία, στην οποία κάποιο μέλος της οικογένειας (μονίμως χωρίς εργασία) πήρε το ψωμί για να φάει. Βλέποντάς τον ο μεγαλύτερος αδελφός (ο οποίος και εργαζόταν για να καλύψει τις ανάγκες ολόκληρης της οικογένειας), του πήρε το ψωμί από το χέρια λέγοντάς του: "Άσε κάτω το ψωμί ρε...".

Κύριε Παπανδρέου, δυστυχώς, κάποιος επιτέλους σε αυτή την καταληστευμένη χώρα πρέπει να σας το πει και σε εσάς αυτό το "άσε κάτω το ψωμί ρε"... Δεν σας ανήκει, αγαπητέ... Απλά, δεν δικαιούστε ούτε ένα ψίχουλο από αυτό το "ψωμί". Η δημόσια περιουσία δεν είναι κτήμα σας για να την ξεπουλήσετε (αλά fast track ή "γρήγορη αρπαγή") στους γνωστούς, στους φίλους και σε εκείνους που "δεν χρωστάτε". Τέλος...

Κι εσείς συμμετείχατε, κύριε Παπανδρέου σε όλες τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Κι εσείς ανήκετε στην παρέα του αντιπροέδρου σας που ομολόγησε πως "μαζί τα φάγαμε" (σε μία ακόμη άθλια προσπάθειά του να ορίσει συνενόχους τους πολίτες στην κατ' εξακολούθηση κλοπή του δημόσιου πλούτου). Κι εσείς, κύριε πρωθυπουργεύοντα ταξιδευτά μας, τουλάχιστον γνωρίζατε -αν δεν φάγατε- ποιοί έτρωγαν. Και από τη στιγμή που ΔΕΝ τους καταγγέλετε, από τη στιγμή που ΔΕΝ τους οδηγείτε στην Δικαιοσύνη και στην κρίση των Ελλήνων πολιτών, συγκαταλέγεστε στους συνενόχους-συμμτέχοντες της κλοπής....

Οπότε, κύριε Παπανδρέου, θα σου επαναλάβω: "άσε κάτω το ψωμί ρε"... Γιατί αυτό το "ψωμί" δεν είναι δικό σου. Γιατί γι αυτό το ψωμί ΠΟΤΕ δεν δούλεψες για να το φέρεις στο σπίτι που λέγεται Ελλάδα. Γιατί αυτό το ψωμί δεν είναι κληρονομιά, όπως κληρονόμησες το όνομά σου...
Κατάλαβες κύριε Παπανδρέου; Τα λεφτά που υπάρχουν στην δημόσια περιουσία ΔΕΝ δικαιούσαι να τα αγγίξεις, παρά μόνο έχεις υποχρέωση να προσθέσεις και άλλα σε αυτά... αν μπορείς φυσικά. Δεν εκλέχθηκες για να πάρεις, αλλά για να δώσεις. Εάν δεν έχεις να δώσεις (έστω και τα ονόματα των κλεπτοκρατών που σίγουρα γνωρίζεις, εκτός και αν έχεις ασθενή λανθάνουσα μνήμη ή επιδιώκεις το "ακατολόγιστο") στον λαό, τότε μπορείς να φύγεις. Τα "fast track" και τα άλλα που προωθείς για ξεπούλημα περιουσίας και εθνικής γης, αγγίζουν πλέον κακουργηματικές πράξεις στις οποίες θα κληθείς λίαν συντόμως να απολογηθείς.

Και καλό θα ήταν, να γνώριζες Γιώργο μου, πως πάντα υπάρχει η σοβαρή πιθανότητα να μην προλάβεις να απολογηθείς ή και να μην προλάβεις εκείνο το νυχτερινό αεροπλάνο που σε περιμένει στο Ελευθέριος Βενιζέλος...

(ΠΗΓΗ)