Που οδηγούν τα αδιέξοδα…

Ο Πρωθυπουργός παρουσίασε τις γενικές γραμμές του δεύτερου Μεσοπρόθεσμου Πλάνου Σταθερότητας, που εξειδίκευσε στη συνέχεια, ανεπαρκώς, ο Υπουργός Οικονομίας. Σχηματικά: Πρέπει να εξοικονομηθούν μέχρι το 2015, 23 δις. ευρώ και επιπλέον 3 δις. ευρώ, μέσα...

στο 2011, με αναθεώρηση των στοιχείων του προϋπολογισμού. Παράλληλα, παρουσιάστηκε, επίσης σε γενικές γραμμές, το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και αξιοποίησης της ακίνητης και κινητής δημόσιας περιουσίας, ύψους 15 δις. ευρώ για τα τρία χρόνια, που αναμένεται να φθάσει τα 50 δις. ευρώ, που ζήτησε η τρόικα από την Αθήνα.

Αυτά είναι τα στοιχεία και οι αριθμοί, όταν: Το έλλειμμα θα ξεπεράσει το 2010 το 10%, αντί για 9,4 που είχε προβλεφθεί. Το χρέος το 150% του ΑΕΠ, η ανεργία το 15% (με ποσοστό πάνω από 30% για τους νέους), ενώ η ύφεση αγγίζει το -5%.

Με την πρώτη συμφωνία χρηματοδότησης από το μηχανισμό στήριξης, το περίφημο μνημόνιο,μειώθηκαν οι μισθοί, πάγωσαν οι  συντάξεις, κόπηκαν τα επιδόματα, αυξήθηκε το όριο συνταξιοδότησης και το ωράριο εργασίας από 37,5 σε 40 ώρες την εβδομάδα. Αφού προφανώς το μνημόνιο απέτυχε να εξοικονομήσει πόρους, βυθίζοντας τη χώρα σε ύφεση και σε συνεπακόλουθη παντελή έλλειψη ανάπτυξης, ο κ. Παπανδρέου αλλάζει «ρότα».

«Δεν αναδιαρθρώνουμε το χρέος, αναδιαρθρώνουμε το κράτος».

Μέχρι στιγμής βέβαια, η αναδιάρθρωση του κράτους, παραμένει το ζητούμενο σε όλους τους τομείς. Στην υγεία, στην ασφάλιση, στην Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση. Με το δεύτερο πακέτο, προβλέπονται ιδιωτικοποιήσεις, του νερού, του γκαζιού, του ηλεκτρικού, των ταχυδρομείων, των τυχερών παιγνίων, των αεροδρομίων, των λιμένων, των μαρίνων και άλλα πολλά. Πότε και πώς θα γίνουν αυτά, ένας Θεός γνωρίζει.

Οι αγορές και τα διεθνή ΜΜΕ, θεωρούν ότι η αναδιάρθρωση του χρέους είναι αναπόφευκτη. Συμφωνεί και ο Κώστας Σημίτης, ο οποίος άσχετα από την κριτική που του γίνεται, είναι αναμφισβήτητα ο καλύτερος γνώστης των οικονομικών ζητημάτων μεταξύ των πρωθυπουργών της Μεταπολίτευσης. Διαφωνεί ο Πρωθυπουργός και ο υπουργός οικονομίας, το διαψεύδει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το ΔΝΤ, ενώ ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης θεωρεί τη συζήτηση αυτή επικίνδυνη.

Βέβαια, ο διεθνής Τύπος επιμένει. Οι Financial Times,

αναφέρουν ότι το Βερολίνο το εξετάζει, η Monde, υποστηρίζει ότι μόνο η αναδιάρθρωση θα επαναφέρει την Ελλάδα στον ίσο δρόμο. Επισημαίνει,  ωστόσο, το ρίσκο για χρεοκοπία των ελληνικών τραπεζών από μια τέτοια εξέλιξη.

Υπάρχει όμως και η επιμήκυνση του χρέους. Δειλά-δειλά ακούγεται και μάλιστα για όλο το ελληνικό χρέος, πάνω από 300 δις. Όχι μόνο το χρέος του δανεισμού των 110 δις. Το είχε ζητήσει πρώτος, ο Θόδωρος Πάγκαλος.

Οπωσδήποτε η λύση αυτή είναι η καλύτερη για την Ελλάδα. Ειδικότερα, αν συνοδευθεί από «κούρεμα» των τόκων και των κεφαλαίων, με διάρκεια εξόφλησης στα 30 χρόνια. Η κοινωνία θα αναπνεύσει και η οικονομία θα έχει την άνεση και το χρόνο να ξαναμπεί σε τροχιά ανάπτυξης.

Στην προοπτική αυτή, κανένας δεν μπορεί να είναι αντίθετος. Ακόμη και εάν μέσα από αυτή, οι ξένοι θα θησαυρίσουν σε βάρος της χώρας μας.

Η δύναμη του ισχυρού είναι δυστυχώς ο κανόνας στη διεθνή οικονομία.

(Πηγή)