Μήπως κινδυνεύει η Ελληνική ΑΟΖ και όχι η Κυπριακή;

Πού σκοπεύει η Άγκυρα στην ρή­ξη της με το Ισραήλ; Το επόμενο καίριο βήμα του Ταγίπ Ερντογάν. Ένα βολικό θερμό επεισόδιο για τον Γιώργο Παπανδρέου

Αν τα μέτρα που λάβαμε έως τώρα αποτελούσαν το «Σχέδιο Β», υπάρχει και «σχέδιο Γ» το οποίο θα εφαρμοσθεί κατά στάδια, αναλόγως των εξελίξεων» δήλωσε την Τρίτη, στο περιθώριο της τελετής έναρξης του νέου δικαστικού έτους, ο Τούρκος Πρωθυπουργός...

Ταγίπ Ερντογάν, δίνοντας έτσι, μετά από λίγα 24ωρα δικής του σιωπής, το σήμα ότι οι κινήσεις εναντίον του Ισραήλ που εξήγγειλε την Παρασκευή ο επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας Αχμέτ Νταβούτογλου δεν είναι παρά η αρχή.

Όποιος όμως πιστεύει πως σκοπός του πανέξυπνου Ταγίπ Ερντογάν είναι να έρθει σε στρατιωτική ρήξη - σύγκρουση με το Τελ Αβίβ, τότε προφανώς είτε δεν γνωρίζει τον τούρκο πρωθυπουργό, είτε δεν έχει «δει» το ευρύτερο πλαίσιο της περιοχής στην οποία φαίνεται να ανεβαίνει η θερμοκρασία μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ.

•Τσαμπουκάς"...αλλά με μέτρο! Αυτός είναι ο Ερντογάν, αυτό είναι το γενικότερο πλαίσιο δράσης της τουρκικής πολιτικής. Αν διαβάσουμε προσεκτικά τις δηλώσεις του Τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν. θα διαπιστώσουμε ότι προσπαθεί να αφήσει ανοιχτή μία έξοδο διαφυγής σ' όσα κατά τ' άλλα...απειλητικά ανακοινώνει. Ο Τ. Ερντογάν, είναι χαρισματικός και έξυπνος. Δεν μπορεί να μην μετρά ότι αυτή τη στιγμή μία σπασμωδική κίνηση μπορεί να απομονώσει την Τουρκία. Και ίσως γι' αυτό όλες οι "απειλές" συμπληρωνόταν με ένα "θα το δούμε", «θα πράξουμε ανάλογα με τις εξελίξεις» και άλλα σχετικά.

•Πού αποσκοπεί λοιπόν η πολιτική του τούρκου πρωθυ­πουργού; Το μόνο βέβαιο είναι πως δεν στοχεύει στην στρατιωτική αναμέτρηση, αν και επιλέχθηκε ως τρόπος «πίεσης» προς την πλευρά του Τελ Αβίβ, η επί της θαλάσ­σης αντιπαράθεση, στην οποία σύμφωνα με τα δημοσιευ­μένα στοιχεία η Τουρκία υπερτερεί (το Ισραήλ όμως δεν μας έχει συνηθίσει να δημοσιοποιεί πλήρως τις στρατιω­τικές του δυνάμεις...).

•Η κίνηση της Τουρκίας στην γεωπολιτική σκακιέρα της Ανατολικής Μεσογείου (και ιδιαίτερα στο θέμα της ενέρ­γειας), αποσκοπεί στην επίδειξη ισχύος και στην «απειλή» μίας ισχυρής Τουρκίας απέναντι σε ένα πανίσχυρο Ισρα­ήλ. Το κερδισμένο γόητρο του τούρκου πρωθυπουργού είναι δεδομένο (έχει ήδη κερδίσει την συμπάθεια του α­ραβικού κόσμου), όμως είναι γεγονός πως δεν μπορεί η Άγκυρα να βρεθεί αντιμέτωπη ούτε με την στρατιωτική μηχανή του Ισραήλ, ούτε με τις οικονομικές δυνάμεις που βρίσκονται πίσω από αυτό, ούτε όμως και απέναντι στην αμερικανική Noble Energy η οποία έχει την απόλυτη στή­ριξη της αμερικανικής κυβέρνησης και φυσικά του αμερι­κανικού πολεμικού ναυτικού.

•Βρίσκεται πράγματι ο Ερντογάν μπροστά σε ένα αδυσώ­πητο αδιέξοδο; Φυσικά όχι..., αφού ποτέ δεν θα ξεκινού­σε κάτι χωρίς να έχει εξασφαλισμένο κέρδος από αυτό. Και το κέρδος θα έρθει στην Τουρκία, τη στιγμή που θα ανακοινώσει την αποχώρησή της από την περιοχή, λόγω σεβασμού απέναντι στο ΝΑΤΟ, λόγω σεβασμού απέναντι στην απαίτηση διατήρησης ειρήνης στην περιοχή... Έτσι, θα εγκαταλειφθεί η «χορογραφία» που βλέπουμε αυτή τη στιγμή και θα υπάρξει το επόμενο βήμα... Και θα πραγμα­τωθεί η αποχώρηση των τουρκικών πολεμικών πλοίων, η οποία θα γίνει στην Ελληνική ΑΟΖ, νότια του Καστελόρι­ζου. Εκεί θα υπάρξει και ανακοίνωση, πως τα τουρκικά πλοία σεβόμενα την φιλία μεταξύ των χωρών, αποχώρη­σαν και εγκαταστάθηκαν στην τουρκική ΑΟΖ (η Τουρκία έχει ήδη εκδώσει χάρτες βάσει των οποίων αμφισβητεί ευθέως την Ελληνική ΑΟΖ και ταυτόχρονα την οικειο­ποιείται...!). Με απλά λόγια, η Τουρκία θα ανακοινώσει την «δική» της ΑΟΖ. παραβιάζοντας το Διεθνές Δίκαιο των θαλασσών, αυτή τη φορά εις βάρος της Ελλάδας...!!! Και στο σημείο αυτό, αρχίζουν τα δύσκολα για την ασθμαί­νουσα πολιτικά και οικονομικά Ελλάδα...

•Τι θα κάνει η κυβέρνηση Παπανδρέου σε μία τέτοια ευ­θεία πρόκληση; Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορί­ες, έχει ήδη ανακοινωθεί πως το Ελληνικό Πολεμικό Ναυ­τικό έχει διαταχθεί να προστατεύσει τα Ελληνικά χωρικά ύδατα μέχρι και την υφαλοκρηπίδα... αλλά όχι πέρα από αυτήν! Και φυσικά, άλλο είναι η υφαλοκρηπίδα και άλλο είναι η ΑΟΖ (την οποία δεν έχει ακόμη αναγνωρίσει η Ελ­ληνική κυβέρνηση!!!). Τι θα πρέπει, λοιπόν, ο Γιώργος Πα­πανδρέου; Θα ανακοινώσει την αναγνώριση της Ελληνι­κής ΑΟΖ μετά την Άγκυρα και θα διατάξει τον Ελληνικό Στόλο να κινηθεί προκειμένου να την υπερασπίσει και να διώξει τα τουρκικά πολεμικά πλοία από την Ελληνική Α­ΟΖ; Ή μήπως θα προτιμήσει τη γνωστή πολιτική της α­δράνειας και ουσιαστικά της απώλειας των εθνικών κε­κτημένων και δικαιωμάτων, μέσω εκκίνησης διαλόγου με την Άγκυρα, προκειμένου να εκτονωθεί η «κρίση»;

•Τα ερωτήματα που πηγάζουν από μία τέτοια εξέλιξη είναι αδυσώπητα και απαιτούν άνδρες ικανούς να παίρνουν κρίσιμες αποφάσεις. Πράγματι, πόσοι μπορούν να χαρα­κτηρίσουν ικανό για τέτοιου είδους αποφάσεις τον Γ. Πα­πανδρέου; Και αν αποφασίσει να ανταπεξέλθει σε ένα θερμό επεισόδιο, αυτό θα το κάνει για να υπερασπίσει τα εθνικά δικαιώματα της Ελλάδας ή για να δημιουργήσει έ­ναν αντιπερισπασμό - αποπροσανατολισμό στο εσωτερι­κό της χώρας, ικανό μάλιστα να «διαγράψει» όλα όσα σή­μερα βαρύνουν την κυβέρνηση και την απειλούν με διάλυση;

ΥΓ: Το κείμενο αυτό αποτελεί «σενάριο» που πολύ πιθανό είναι να το δούμε να γίνεται πράξη.

Κωνσταντίνος Μιχαήλ

ΕΦ. ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ