ΜΙΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ
Αποτελεί κοινό τόπο ότι τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων (Ε.Δ.) της χώρας, διαχρονικά αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας. Ευλόγως λοιπόν θα περίμενε κανείς μια πλέον διακριτική μεταχείριση του κλάδου μας, από το κόμμα αυτό. Δυστυχώς η μέχρι τώρα ιστορία απέδειξε, ότι ο κλάδος των στελεχών των Ε.Δ., όχι μόνο δεν έτυχε ευνοϊκής μεταχειρίσεως από τη Ν.Δ. - πολλώ δε μάλλον από το ΠΑΣΟΚ, ή τον ΣΥΡΙΖΑ που δεν είχαν και "ιδιαίτερη υποχρέωση" - αλλά διώχθηκε, λοιδορήθηκε, περιπαίχτηκε και απαξιώθηκε κατά τον πλέον επαίσχυντο τρόπο.
Αρχίζοντας από τα πρώτα χρόνια της Μεταπολιτεύσεως ο κλάδος αντιμετώπισε ένα φοβερό πογκρόμ από τη Ν.Δ., η οποία κατά την περίοδο 1974-1981 αποστράτευσε περί τους 2.500 Αξιωματικούς και των τριών Όπλων, όταν η Ισπανία και η Πορτογαλία με 40χρονες δικτατορίες δεν αποστράτευσαν ούτε έναν. Με εισήγηση μερικών συμπλεγματικών "συναδέλφων", τους οποίους είχε επαναφέρει στη ενεργό υπηρεσία το ρεβανσιστικό καθεστώς των Καραμανλή - Αβέρωφ, έστειλαν στον καιάδα της αποστρατείας, σε ηλικία 35-40 ετών, ικανότατα στελέχη των τριών κλάδων των Ε.Δ., τα οποία ουδεμία ανάμειξη είχαν, είτε στο σχεδίασμά, είτε στην επικράτηση, είτε τέλος στη διαχείριση της εξουσίας από την επαναστατική κυβέρνηση, με το γενικό, αόριστο και παράνομο, κατά το δημόσιο δίκαιο, αιτιολογικό " Δια το συμφέρον της υπηρεσίας"- πρώτο λόγο ακυρώσεως της αποφάσεως αποστρατείας από το Συμβούλιο της Επικράτειας.
Θα πουν ίσως μερικοί, ότι για την εμπέδωση της δημοκρατίας, μετά από επτά χρόνια δικτατορία, δικαιολογούνται και κάποια θύματα. Για χάρη του καλόπιστου δημοκρατικού διαλόγου να συμφωνήσω μαζί τους. Όταν όμως μετά από μερικά χρόνια, αποκαταστάθηκε πλήρως η δημοκρατία, δεν θα έπρεπε το κόμμα αυτό να κάνει, εν ψυχρώ πλέον, μια νηφάλια επανεξέταση, ώστε να δει αν κοντά στα ξερά, είχαν καεί και μερικά χλωρά, τα οποία όφειλε να αποκαταστήσει; Δε γνώριζε η Ν.Δ. ότι το ΠΑΣΟΚ με τον νόμο 1378/1983 είχε αποκαταστήσει όλους τους Αριστερούς - νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες - που είχαν εμπλακεί στην "υπόθεση των αεροπόρων", μεταξύ των οποίων και έναν απότακτο Επισμηνία, τον οποίο προήγαγε στο βαθμό του Σμηνάρχου; Όταν ακόμη ο μεν Κων/νος Καραμανλής νομιμοποίησε τους κομμουνιστοσυμμορίτες του "Δημοκρατικού Στρατού", που παραβίασαν τον μισό Ποινικό Κώδικα και αιματοκύλισαν τη χώρα κατά τα έτη 1944-49 και που έπρεπε να είχαν εκτελεστεί, ή έστω να έχουν πεθάνει στη φυλακή, ο δε Ανδρέας Παπανδρέου ανακήρυξε τον Αρχηγό τους Μάρκο Βαφειάδη, Βουλευτή Επικράτειας, η Νέα Δημοκρατία δεν είχε χρέος να αποκαταστήσει τους Αξιωματικούς, που εντελώς αδικαιολόγητα η ίδια είχε στείλει στον καιάδα της αποστρατείας σε νεαρή ηλικία και με σύνταξη πείνας; Προφανώς ναι. Δυστυχώς όμως "αγρόν ηγόρασε". Όμως οι σχέσεις "στοργής" της Νέας Δημοκρατίας με τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων θα συνεχιστούν και κατά τη διάρκεια όλων των περιόδων, που το κόμμα αυτό άσκησε την εξουσία. Αναλυτικότερα:
1. Περί τα μέσα του 1993, ο τότε Υπουργός Εθνικής Αμύνης Ιωάννης Βαρβιτσιώτης είχε ενημερώσει τους Αρχηγούς των Κλάδων των Ε.Δ. ότι θα καταθέσει στη Βουλή το πολυπόθητο μισθολόγιο των Στρατιωτικών, το οποίο φυσικά ουδέποτε κατέθεσε. Όταν αργότερα ρωτήθηκε γιατί, απάντησε ότι "δεν πρόκανε", διότι ο Σαμαράς έριξε την Κυβέρνηση Μητσοτάκη. Προφανώς, προφάσεις εν αμαρτίαις.
2. Το καλοκαίρι του 2003, ο τότε Αρχηγός της Ν.Δ. Κώστας Καραμανλής κάλεσε στο γραφείο του τους τρεις Προέδρους των Ενώσεων Αποστράτων Αξιωματικών, Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας και με ύφος μεγάλου ευεργέτου τους ανακοίνωσε, πως εφόσον το κόμμα του αναλάβει την εξουσία κατά τις επόμενες εκλογές, ένα από τα πρώτα νομοσχέδια που θα καταθέσει στη Βουλή θα είναι το μισθολόγιο των στελεχών των Ε.Δ., με τα εξής στοιχεία. Βασικός Μισθός Ανθυπολοχαγού 860 ευρώ, Σχέση Μισθού Ανθυπολοχαγού- Αντιστρατήγου 1:3 ήτοι 860-2580 ευρώ και αναλογικό συντελεστή από βαθμό σε βαθμό 0,25%, ή 215 ευρώ. Σημειωτέον ότι τότε ο Β.Μ. του Ανθυπολοχαγού ήταν στα 720 ευρώ, η σχέση μισθού Ανθυπολοχαγού - Αντιστρατήγου 1:1,95 ήτοι 720 :1404 ευρώ και ο συντελεστής αυξήσεως από βαθμό σε βαθμό εντελώς άναρχος, χωρίς καμιά αναλογία, δικαιοσύνη ή λογική σχέση. Ο μοναδικός στόχος που πληρούσε ήταν να λεηλατεί μισθολογικά τη συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών των μεσαίων βαθμών. Το παρανοϊκό αυτό μισθολόγιο παραμένει δυστυχώς μέχρι σήμερα, αφού έχει μειωθεί από τα μνημόνια κατά 60-65%.
Πράγματι στις εκλογές του Μαρτίου του 2004, με την ψήφο της συντριπτικής πλειοψηφίας των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων - εν ενεργεία και αποστράτων - και των μελών των οικογενειών τους, νικήτρια ανεδείχθη η Ν.Δ. και πρωθυπουργός της χώρας ανέλαβε ο Καραμανλής, ο μέχρι τότε τουλάχιστον νεώτερος, διότι σήμερα η δυναστεία έχει δώσει στη χώρα κι άλλα "χαρισματικά" νεώτερα στελέχη. Και τι έκανε σχετικά ο εντολοδόχος πρωθυπουργός από τον Μάρτιο του 2004 μέχρι τον Οκτώβριο του 2009, που παρέδωσε την πρωθυπουργία στον Γιωργάκη Παπανδρέου; Απολύτως ουδέν. Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να αυξήσει τους μισθούς των δικαστικών κατά 80,5% και να τους δώσει αναδρομικά από 115.000 ευρώ στον πρωτοδίκη, έως 187.500 ευρώ στον πρόεδρο του Αρείου Πάγου, τον Οκτώβριο του 2008, όταν η οικονομική κρίση βρισκόταν ήδη στο κατώφλι της χώρας.
Ήταν τόση μάλιστα η έγνοια και η φροντίδα της Ν.Δ. για τα στελέχη των Ε.Δ., ώστε όσο χρόνο ήταν υπουργός Εθνικής Αμύνης ο Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος υπήρχε μια τυπική έστω επικοινωνία των αιρετών εκπροσώπων των αποστράτων με τον εποπτεύοντα υπουργό. Όταν στη θέση αυτή τοποθετήθηκε ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης, κάθε επικοινωνία διεκόπη εντελώς. Όλες οι αλλεπάλληλες αιτήσεις των τριών Ενώσεων Αποστράτων Αξιωματικών και του Συντονιστικού Συμβουλίου τους κατά τους 43!!! μήνες της θητείας του Μεϊμαράκη στο ΥΠΕΘΑ, για συνάντηση μεταξύ τους, έπεσαν στο κενό. Ακόμη κι όταν το Συντονιστικό Συμβούλιο των τριών Ενώσεων Αποστράτων κατήγγειλε με έγγραφό του στον πρωθυπουργό την αλαζονική συμπεριφορά του προϊσταμένου τους υπουργού, αντί εκείνος να τον επαναφέρει στην τάξη, διαβίβασε το έγγραφο στον Μεϊμαράκη. Περιττό βέβαια να αναφέρουμε ότι ο τελευταίος τον ... έγραψε κανονικά.
3. Τον Σεπτέμβριο του 2009, εν όψει των εκλογών της 4ης Οκτωβρίου, ο Κωστάκης Καραμανλής ξαναθυμήθηκε την ξεχασμένη υπόσχεσή του στους στρατιωτικούς και με θράσος χιλίων πιθήκων απέστειλε τους υπουργούς του Αλογοσκούφη και Μεϊμαράκη στα κανάλια να εξαγγείλουν και πάλι το νέο μισθολόγιο. Ομως η ιστορία επαναλαμβάνεται μόνο ως φάρσα. Στις εκλογές εκείνες, όπως ήταν φυσικό, τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων γύρισαν την πλάτη στη Ν.Δ. στέλ- νοντάς της το μήνυμα, πως δεν είναι δεδομένα για κανένα κόμμα. Έτσι η Ν.Δ. μετακόμισε στα έδρανα της Αντιπολιτεύσεως.
4. Όμως, παρά το μάθημα που πήρε στις εκλογές του 2009, η συμπεριφορά της Ν.Δ. προς τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας δεν άλλαξε ούτε κατά την περίοδο της πρωθυπουργίας του Αντώνη Σαμαρά (2012- 2014). Ως γνωστόν τον Ιανουάριο του 2014 το ΣτΕ με διαδοχικές αποφάσεις του ακύρωσε ως αντισυνταγματικές τις μειώσεις που είχαν επιβληθεί στους μισθούς των ε.ε. και ε.α. στρατιωτικών με τον νόμο 4093/2012. Με δεδομένο ότι οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικράτειας είναι υποχρεωτικές για την κυβέρνηση, ο κ. Σαμαράς θα έπρεπε άνευ ετέρας να τις εφαρμόσει. Κατά την συνάντηση μάλιστα του Συντονιστικού Συμβουλίου των Ενώσεων Αποστράτων Αξιωματικών με τον Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών Χρήστο Σταϊκούρα την 1η Ιουλίου 2014, ο τελευταίος επανέλαβε τη δήλωσή του της 26. 6. 2014 στη Βουλή, ότι " Η κυβέρνηση δεσμεύεται να συμμορφωθεί με τις Αποφάσεις του ΣτΕ και ότι ο ίδιος θα εισηγηθεί στην κυβέρνηση ανάλογες προτάσεις εξεύρεσης των χρημάτων. Όταν θα συγκεκριμενοποιήσει τις προτάσεις αυτές, που εκτιμά ότι θα ολοκληρωθούν μέχρι το τέλος της επόμενης εβδομάδος , θα έχει νέα συνάντηση με το Συντονιστικό Συμβούλιο". Φυσικά η δέσμευση του κ. Σταϊκούρα, όπως και οι περισσότερες δεσμεύσεις των πολιτικών, μεταφέρθηκε στις ελληνικές καλένδες και ουδέποτε υλοποιήθηκε. Πράγματι η κυβέρνηση του κ. Σαμαρά, κατά παράβαση του ισχύοντος Δημοσίου Δικαίου, ότι" οι αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου της χώρας είναι υποχρεωτικές για τη διοίκηση", αλλά και των δικών της δεσμεύσεων από του βήματος της Βουλής, ουδέποτε υλοποίησε τις αποφάσεις αυτές. Για το λόγο αυτό και δεν τολμά να εγκαλέσει και τον κ. Τσίπρα, που επίσης δεν τις εφαρμόζει, παρά τα τελεσίγραφα του προέδρου του ΣτΕ, τα οποία γράφει προκλητικά στα παλαιότερα των υποδημάτων του.
Μια απλή ανάγνωση των προαναφερθέντων οδηγεί αβίαστα στο συμπέρασμα ότι οι Στρατιωτικοί στην Ελλάδα είναι οι πληβείοι του δημοσίου. Πριν αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας ο Γεώργιος Παπανδρέου την Άνοιξη του 1964, ο Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας ήταν στο ίδιο μισθολογικό επίπεδο με τους προέδρους των Ανωτάτων Δικαστηρίων της χώρας. Μέσα σε 50 χρόνια, όλες οι κυβερνήσεις, με πρώτη και καλύτερη τη Ν.Δ., που εισπράττει και την ψήφο της συντριπτικής πλειοψηφίας των στρατιωτικών, κατάφερε να εκμηδενίσει μισθολογικά τον Αρχηγό των Ε.Δ. με 40 χρόνια επίπονης, σκληρής και επικίνδυνης εργασίας και να τον εξισώσει με τον κατώτερο βαθμό της δικαστικής ιεραρχίας, αυτόν του πρωτοδιόριστου Πρωτοδίκη.
Διερωτώμεθα ειλικρινά. Όλοι αυτοί οι πολιτικοί άνδρες που κυβέρνησαν τη χώρα τα τελευταία 50 χρόνια, έτσι αποτιμούν μισθολογικά την εργασία των στρατιωτικών; Στην τελευταία θέση του δημοσιοϋπαλληλικού κλάδου, πίσω από τον συμπαθή κλάδο των μουσικών; Κανείς δεν τους μίλησε για τη ρήση του πρύτανη της ρεαλιστικής πολιτικής Nikolo Macciavelli, ο οποίος προ 500 ετών έγραφε το διαχρονικό " Εάν κάποιος έχει τη δύναμη να επιβάλλει το δίκαιο, τότε καλά κάνει και το προβάλλει. Αλλά εάν δεν έχει ούτε στρατό ούτε συμμάχους, αποτελεί παραφροσύνη να πιστεύει, ότι μπορεί να επιτύχει το σκοπό του, χωρίς άλλο μέσον, παρά μόνο με μια δικαία υπόθεση ανά χείρας"; Κανείς απ’ όλους αυτούς δε μπόρεσε να αντιληφθεί, ότι όσο η Τουρκία εξοπλίζει τις Ένοπλες Δυνάμεις της, η χώρα μας δεν μπορεί να μένει πίσω, αν πραγματικό επιθυμεί την προάσπιση της ελευθερίας και της ακεραιότητάς της; Κανείς δεν τους πληροφόρησε ότι το ηθικό ενός στρατεύματος αποτελεί διαχρονικά καθοριστικό παράγοντα για την τύχη ενός πολέμου; Τέλος, κανείς απ' όλους αυτούς δεν άκουσε, ότι και τα πλέον σύγχρονα οπλικά συστήματα είναι αναποτελεσματικά, όταν είναι σε χέρια ατόμων χωρίς ηθικό και ότι ηθικό με 800 ευρώ το μήνα, με χτυπήματα στην πλάτη και διαποίκιλτους επαγγελματικούς επικήδειους, στις κηδείες των στρατιωτικών, δεν αγοράζεται;
Τελειώνοντας, με λύπη διαπιστώνει κανείς, ότι όλες οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένων, δυστυχώς, και εκείνων της Νέας Δημοκρατίας, είναι δέσμιες των διακηρύξεων των κομμάτων της Αριστεράς, τα οποία μονοπωλούν τη δημοκρατία και την πρόοδο, καπηλεύονται την ειρήνη και υπαγορεύουν πολιτικές, σύμφωνα με τις οποίες χλευάζεται κάθε τι αναφερόμενο στην πατρίδα, τη θρησκεία, την οικογένεια και τις Ένοπλες Δυνάμεις, οι οποίες αποτελούν το θεματοφύλακά τους. Όλα τα κόμματα αμιλλώνται ποιο θα απαξιώσει περισσότερο τις Ένοπλες Δυνάμεις και θα ταχθεί υπέρ της ειρήνης και κατά των εξοπλισμών, λες και η Ελλάδα συνορεύει με το Βέλγιο και την Ολλανδία. Προφανώς δεν είναι τυχαίο ότι στην κοινοβουλευτική ομάδα της Ν.Δ. δεν υπάρχει ούτε ένας απόστρατος Αξιωματικός σήμερα. Κατόπιν όλων των ανωτέρω γεννάται το ερώτημα. Μπορεί ένας Αξιωματικός να ψηφίζει ένα κόμμα, το οποίο επί μισό αιώνα τον διώκει, τον εμπαίζει και τον λοιδορεί, ένα κόμμα που στα θέματα τύπου εκπροσωπείται από δημοσιογράφο, ο οποίος ισχυρίζεται δημοσίως ότι "Ο Στρατός είναι η τελευταία εκδοχή του δημοσίου.... Τα στελέχη του όλη μέρα χαζεύουν στην τηλεόραση... Η παρωδία που λέγεται στράτευμα πρέπει να αλλάξει, ας αναλάβουν τον καθαρισμό και τη φύλαξη των δασών ... Είναι οι τελευταίοι τους οποίους μπορούμε να εμπιστευτούμε, αν ο μη γένοιτο γίνει κάτι". Μπορεί λοιπόν ένας Αξιωματικός να ψηφίζει Ν.Δ. , χωρίς να θίγεται και να αμφισβητείται η αξιοπρέπειά του;
Του Γεωργίου Β. Κασσαβέτη
Επισμηναγού (I) ε.α. - τ. Κυβερνήτου Ο.Α.
(ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ-26/08/2018)