Τότε που το ΠΑΣΟΚ “πακετάρισε” τον “Άπο”

Γράφει η Μαρίκα Λυσιάνθη

Που να καταλάβει ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν την πραγματική αίσθηση του χιούμορ ενός κόμματος που εξελίχτηκε σε εθνική τραγωδία για την Ελλάδα. Μια μέρα μετά τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, στις 15 Φεβρουαρίου 1999, ίσως ο τελευταίος μεγάλος αγωνιστής για τα δικαιώματα ενός ξεριζωμένου λαού, βρέθηκε «φασκιωμένος» και «πακεταρισμένος», να ταξιδεύει με πράκτορες της ΜΙΤ για τη «μητέρα Τουρκία». Κάτι σαν…

ετεροχρονισμένος Βαλεντίνος της κυβέρνησης Σημίτη προς το τουρκικό κατεστημένο, που λίγα χρόνια πριν είχε αναγκάσει την ίδια κυβέρνηση να ευχαριστεί τους Αμερικανούς, επειδή στα Ίμια θρηνήσαμε μονάχα τρεις ήρωες νεκρούς.

Ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν έκανε ένα, αλλά μοιραίο λάθος. Πίστεψε στην Ελλάδα. Και θεώρησε ότι όσα του έλεγαν τότε, από τους επίσημους αξιωματούχους μέχρι τους όψιμους φίλους του, και τους… σωματοφύλακές του, ήταν αλήθεια. Τα δώδεκα χρόνια που ακολούθησαν θα πρέπει να έχει πειστεί περί της «αγάπης» μας, εκεί στις φυλακές υψίστης ασφαλείας, που τον κρατούν οι Τούρκοι.

Το μέγα φιάσκο με τον «Άπο» απέδειξε με εντυπωσιακό τρόπο, ότι η κυβέρνηση των «εκσυγχρονιστών» ήταν μια κυβέρνηση έργων και όχι λόγων. Ή μάλλον… λόγων που τηρούσε και υλοποιούσε. Πιθανόν να αποτέλεσε και έμπνευση για την τηλεοπτική εκπομπή «Έχεις πακέτο», τα πνευματικά δικαιώματα της οποίας σχεδόν αυτονοήτως θα πρέπει να αποδοθούν στον άλλοτε καταλληλότερο, στον σημερινό αντιπρόεδρο, και σε τόσους ακόμη.

Επιπλέον, το “πακετάρισμα” Οτσαλάν αποκτά πρόσθετη αξία, αν σκεφτεί κανείς ότι το 1999 δεν είχαμε… ΣΚΑΪ. Ούτε σειρές για το “1821″, που να πείσουν τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς του για το πόσο καλοί ήταν οι Οθωμανοί, και πόσο αχάριστο ήταν εκ μέρους μας να επαναστατήσουμε κατά του Σουλτάνου.

Πάνω από όλα όμως, το ΠΑΣΟΚ δια της τότε κυβέρνησής του, επιβεβαίωσε ότι υπήρξε μακράν του δεύτερου, το πιο «ερωτικό» κόμμα που πέρασε ποτέ από την εξουσία. Σε Ελλάδα και Ευρώπη. Δεν ξεχνά τις επετείους. Παίζει με αυτές. Στο ιστορικό ημερολόγιο άλλωστε αναφέρεται ότι την ίδια μέρα, αλλά το 54, γεννήθηκε ο Νέρων. Ο αυτοκράτωρ που επρόκειτο να κάψει τη «γούνα» της Ρώμης. Όπως το ΠΑΣΟΚ έκαψε τη «γούνα» του κουρδικού κινήματος. Και του μέλλοντος των Ελλήνων, για να μην ξεχνιόμαστε…

(Πηγή)