Ποιοτικές και φτηνές λύσεις ψάχνουν οι ΕΔ στην εξοπλιστική αγορά

• Εξοπλιστική κινητικότητα για πρώτη φορά έπειτα από 8 χρόνια.

• Η αναβάθμιση των F-16 είναι ακόμη ένα από τα φλέγοντα θέματα που πρέπει να λυθούν, για να υπάρξει ποιοτική εξισορρόπηση με την τουρκική Αεροπορία.

Τα Επιτελεία Στρατού, Ναυτικού και Αεροπο­ρίας επεξεργάζονται ολοκληρωμένα σχέδια εξοπλισμών, ξεκινώντας μια φάση κινητικό­τητας για πρώτη φορά ύστερα από 8 και πλέον έτη απραξίας, σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες.

Η εξέλιξη αυτή έρχεται σε μια χρονική συγκυρία κατά την οποία η τουρκική απειλή, υπό την ηγεσία του Ερντογάν, αρχίζει να ξεδιπλώνεται κυριολεκτικά από τον Έβρο έως το Καστελόρι­ζο (άρμα μάχης Altay, σκάφος αμφίβιων επιχειρήσεων TCG Anadolu), με ένα πρωτοφανές εξοπλιστικό πρόγραμμα. Έτσι, οι επιλογές της κυβέρνησης και του ΥΠΕΘΑ είναι πλέον περιο­ρισμένες για την αναγκαιότητα εκπόνησης ενός εξοπλιστικού προγράμματος για τις Ένοπλες Δυνάμεις, από τη στιγμή που δεν υπάρχει πλέον κανένα περιθώριο για επανάπαυση. Αυτό λήγει πρακτικά με την είσοδο σε υπηρεσία των πρώτων τουρκικών F-35 τέλη 2018, αρχές 2019, ως ένα συμβολικό αλλά και ουσιαστικό ορόσημο της τουρκικής εξοπλιστικής φρενίτιδας, η οποία θα βρίσκεται στο απόγειό της τα δύο τελευταία έτη της δε­καετίας την οποία διανύουμε και τα πρώτα της επόμενης.

Έτσι, χωρίς άλλα περιθώρια και απέναντι σε μια Τουρκία που γιγαντώνεται εξοπλιστικά με ραγδαίους ρυθμούς, τα Επιτελεία ήδη επεξεργάζονται ολοκληρωμένα σχέδια εξοπλισμών, ξεκινώντας μια φάση κινητικότητας για πρώτη φορά ύστερα από 8 και πλέον έτη απραξίας. Ο Στρατός θα χρειαστεί ένα ελι­κόπτερο για όλες τις δουλειές και αυτό μάλλον πρόκειται να εί­ναι το UH-60L/M Blackhawk, από τα αποθέματα των αμερικα­νικών ΕΔ. Επόμενο βήμα είναι τα ΤΟΜΑ. Μεταχειρισμένα αμε­ρικανικά M2 Bradley ή ΒΜΡ-3 από τη Ρωσία. Εάν πάμε σε νέα, αυτά θα πρέπει να είναι τα Τ-15 Armata «Object 149» ή Kurganets-25. Στο θέμα της αντιαεροπορικής άμυνας, ο Στρατός μάλλον θα κινηθεί μεταξύ των TOR-M2 ή των νέων Pantsir S-2 για την οριστική αντικατάσταση των παλαιών SA-8.

Βλήματα Cruise

Στο ΠΝ, το κυριότερο πρόγραμμα αφορά στην προμήθεια κορβετών μέχρι 2.500 τόνων. Εδώ φαίνεται ότι προτιμάται είτε μια έκδοση της γαλλικής Go Wind είτε μια μεγεθυμένη έκδοση της ρωσικής Buyan, η οποία πρέπει να σημειωθεί ότι μπορεί να μεταφέρει και τα περίφημα βλήματα Cruise Kalibr. Ακόμη, πιε­στική είναι η ανάγκη για προμήθεια επιπλέον ελικοπτέρων Α/Υ πολέμου S-70 Seahawk. Στην ΠΑ υπάρχει πάντα το ενδε­χόμενο ενός προγράμματος ΝΜΑ, το οποίο θα μπορεί να είναι είτε το F-35 (σε ελάχιστο αριθμό των 20 αεροσκαφών), ενώ αναμένεται οι Ρώσοι να κτυπήσουν στα ίσια με το Su-35S. Η αναβάθμιση των F-16 είναι ακόμη ένα από τα φλέγοντα θέματα που πρέπει να λυθούν για να υπάρξει ποιοτική εξισορρόπηση με την τουρκική Αεροπορία. Επίσης, σημαντικό κρίνεται το θέ­μα της ενίσχυσης της Αεράμυνας μεγάλου βεληνεκούς με τουλάχιστον 2 συστοιχίες S-300PMU-2 και νέα βλήματα για τις υπάρχουσες ή επιπλέον συστήματα Patriot PAC-3.

(ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ-28/01/2017)