Δολιοφθορείς, τζαμπατζήδες, τσαμπουκάδες και κοπρίτες

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Να δείτε που στο τέλος θα μας κάνουν να απολαμβάνουμε τον χαρακτηρισμό «κοπρίτες». Θα τον βρίσκουμε χαριτωμένο, συμπαθητικό, κάτι σαν το… χαϊδευτικό μας. Πώς λέμε «ατιμούτσικο» ή «αλητάκο» ή «κατεργαράκο»; Κάπως έτσι. 

Πολύ περισσότερο που εκστομίστηκε από πολιτικό, τον Θ. Πάγκαλο, που έσπευσε να απονείμει το μετάλλιο του αρχικοπρίτη στους κατασκευαστές των κοπριτών. Δηλαδή στο ασυνείδητο πολιτικό σύστημα, του οποίου και ο ίδιος αποτελεί επίλεκτο μέλος. 

Σύντομα ο όρος «κοπρίτης» θα αποτελεί υποκοριστικό του αθώου παρελθόντος. Διότι στο μεταξύ θα έχουν προκύψει, έχουν ήδη προκύψει, άλλοι, βαρύτεροι χαρακτηρισμοί. 

Ακούστηκαν αυτές τις μέρες μέσα στη Βουλή. Από υπουργούς και...
βουλευτές. Οι οποίοι, στη σημερινή συγκυρία, όφειλαν να ξεχάσουν το δοξασμένο παρελθόν και να είναι πιο προσεκτικοί. 

Για παράδειγμα, ο υπουργός Μεταφορών (για υποδομές και δίκτυα δεν το συζητάμε) κ. Ρέππας αποκάλεσε δολιοφθορείς και τζαμπατζήδες αυτούς που δεν πληρώνουν διόδια. 

Αλήθεια; Μα αν είναι δολιοφθορά να μην πληρώνεις για να ταξιδέψεις στους πιο άθλιους δρόμους της Αφρικής, (συμμορφούμενος ουσιαστικά στην κοινοτική οδηγία 1999/62, που επιτρέπει την καταβολή διοδίων μόνο σε δρόμους με περισσότερες από μία λωρίδες κυκλοφορίας και με διαχωριστική νησίδα ασφαλείας), τότε οι ίδιοι για τι θα έπρεπε να κατηγορηθούν; Για εσχάτη προδοσία; 

Αν είναι δολιοφθορείς όσοι θέλουν να πηγαίνουν στο δρόμο τους χωρίς να τους χαρατσώνουν για ανύπαρκτα έργα, τότε αυτοί που διαχειρίστηκαν το πρώτο πακέτο Ντελόρ (1988-1993) ύψους 8 δις εκιού, μεγάλος μέρος των οποίων προοριζόταν για τις υποδομές, τι είναι; Τι είναι αυτοί που πήραν το χρήμα, αλλά δρόμους δεν έφτιαξαν – και όσους έφτιαξαν δεν τους παρέλαβε η ΕΕ λόγω κακοτεχνιών; Κλέφτες είναι ή ανίκανοι; 

Ταξίδεψε κανείς τους από την Αθήνα ως την Θεσσαλονίκη τώρα τελευταία; Με αυτοκίνητο, εννοώ, και όχι στην πρώτη θέση του αεροπλάνου, μέσω αιθουσών VIP. Μα ακόμη κι’ αν έχεις τη δυνατότητα να πληρώσεις τα διόδια, υποτίθεται ότι κυκλοφορείς σε δρόμους ταχείας κυκλοφορίας. Αν είναι να σταματάς κάθε τόσο, περιμένοντας στην ουρά για να πληρώσεις, τότε δεν μιλάμε αυτοκινητόδρομο, αλλά για καρόδρομο. 

Κι’ αν είναι τζαμπατζήδες όσοι δεν πληρώνουν για κάτι που δεν υπάρχει, οι ίδιοι που, όπως αποδείχθηκε τζάμπα πληρώνονταν τόσα χρόνια για να κάνουν τη δουλειά τους και τα έκαναν μούσκεμα, τι είναι;  Τουλάχιστον οι συμπαθείς (πλέον) κοπρίτες, οδηγούν και κανένα λεωφορείο, στέλνουν και κανένα φαξ. 

Τι είναι αυτοί που, αν και είχαν την πολιτική ευθύνη, επέτρεψαν να χαθούν τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων στο Χρηματιστήριο και στα Ομόλογα; 

Όχι, κ. Ρέππα. Για όσο διάστημα ο λαός δεν βλέπει να τιμωρούνται αυτοί που διαχειρίστηκαν πακτωλούς χρημάτων, αλλά και δρόμους δεν έφτιαξαν και πτώχευσαν τη χώρα, οι δολιοφθορείς και οι τζαμπατζήδες πρέπει να αναζητούνται μόνο στο πολιτικό σύστημα. 

Για όσο διάστημα δεν επιβάλλονται κυρώσεις σ’ αυτούς, δεν μπορεί να επιβληθεί καμιά άλλη κύρωση και σε κανέναν. Ρίξτε μια ματιά στην φλεγόμενη περιοχή μας και κατεβάστε όλοι τους τόνους. 

Λάβετε υπ’ όψη σας επίσης, ότι  εκφράσεις του τύπου «βαρύτατη προσβολή προς το κοινοβούλιο», δεν έχουν πια σημασία. Δυστυχώς, πολλά μέλη του κοινοβουλίου φροντίζουν από μόνοι τους να υποβαθμίζονται στα μάτια του λαού. 

Παρήλθε η εποχή που οι πομπές κρύβονταν και μπορούσαν να ακούγονται τέτοιες εκφράσεις ανάκλησης στην τάξη, οπότε όλοι τρόμαζαν και έσπευδαν να δηλώσουν πίστη στο κοινοβούλιο. 

Αυτό είναι κάτι που πρέπει να το λάβουν υπόψη τους και νεότεροι (αν και όχι πια τόσοι νέοι) βουλευτές, όπως ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης. Πληροφορηθήκαμε ότι κατά την ακρόαση των συνδικαλιστών των μέσων μεταφοράς, κάλεσε έναν από αυτούς να αφήσει τους θεατρινισμούς έξω από «αυτήν την αίθουσα», κατηγορώντας τον ότι πήγε εκεί για «τσαμπουκά». 

Ούτε αυτά περνάνε πλέον. Γιατί στη χώρα παίζεται εδώ και καιρό ένα θέατρο σκιών. Και γιατί οι «τσαμπουκάδες» ξέρουν πως χρόνια τώρα σ’ αυτούς προστρέχουν οι πολιτικοί για να εξασφαλίσουν τις ψήφους της εκλογής τους. Τηλεφωνήματα, καφεδάκια, αγωνιστικοί χαιρετισμοί σε συνέδρια, ραντεβού στα πολιτικά γραφεία, υποσχέσεις, χάιδεμα αυτιών, προαγωγές, επιδόματα, παρεμβάσεις στα αρμόδια υπουργεία - πότε υπέρ του ενός τσαμπουκά και πότε υπέρ του άλλου. 

Αν τα πολιτικά γραφεία υποχρεώνονταν να δώσουν στη δημοσιότητα τα καρνέ με τα «πελατολόγιά» τους, γεμάτο «τσαμπουκάδες» θα το βρίσκαμε. 

Λοιπόν, για να τελειώνουμε και για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους: 

Δολιοφθορείς είναι αυτοί που με τον τρόπο που πολιτεύτηκαν οδήγησαν τη χώρα στην χρεοκοπία. (Τελεία). 

Τζαμπατζήδες είναι αυτοί που δεν μπορούν να κάνουν ούτε μια δουλειά μόνοι τους, χρησιμοποιούν ακόμη και για να πάρουν ένα τηλέφωνο τον αποσπασμένο στο γραφείο τους «κοπρίτη», δεν ανταποκρίθηκαν στα καθήκοντά τους, αλλά παρ’ όλα αυτά συνεχίζουν να εισπράττουν τον μισθό τους. (Δεύτερη τελεία) 

Τσαμπουκάδες είναι αυτοί που με το έτσι θέλω, με τον τσαμπουκά τους δηλαδή, αρνούνται να κριθούν, δεν βρίσκουν ποτέ ούτε έναν ένοχο και συνεχίζουν να υποδύονται τους πολιτικούς. (Τρίτη τελεία) 

Κοπρίτες, είναι όλοι οι υπόλοιποι… (Αποσιωπητικά). 

(Πηγή)