Το τέλος του τουρκικού ονείρου

Η Τουρκία βρίσκεται σε θέση ισχύος στην περιφερειακή και τη διεθνή σκηνή. Η σταθερή της οικονομία, η θαλερή δημοκρατία της και η περιθωριοποίηση παλαιών απειλών όπως ο ισλαμισμός, ο εθνικισμός, ο μιλιταρισμός και ο αυταρχισμός συνθέτουν μια ένδοξη εποχή. Παρ΄όλα αυτά, οι Τούρκοι αρχίζουν να αναρωτιούνται εάν η ευκαιρία τους έχει αρχίσει να χάνεται. Όλα ήταν πιο απλά στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας όταν η Τουρκία μπορούσε να...
είναι ουδέτερη και ενθάρρυνε τη δημιουργία περιφερειακών ζωνών ελεύθερου εμπορίου. 

Αυτή η πολιτική των «μηδενικών προβλημάτων» είναι πλέον ένα μακρινό ιδανικό. Η συνεργασία με το Ιράν μετατράπηκε σε αντιπαλότητα, οι σχέσεις με το Ιράκ χειροτέρευσαν. Η Τουρκία υποστήριξε τους επαναστάτες της Πλατείας Ταχρίρ που θέλουν όμως να ακολουθήσουν ένα αιγυπτι­ακό μοντέλο και όχι τουρκικό. Και μπορεί η κόντρα με το Ισραήλ να βελτίωσε την εικόνα της Τουρκίας στον αραβικό κόσμο, μακροπρόθεσμα όμως μπορεί να απειλήσει τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ. 

Απ΄ όλο το φάσμα των αναταραχών της Αραβικής Άνοιξης, οι δυσκολίες του Σύρου γείτονα επηρεάζουν ιδιαίτερα την Τουρκία. Η τουρκική υποστήριξη στη συριακή αντιπολίτευση μετέτρεψε μια τέλεια συμμαχία σε μια έμμεση σύγκρουση. Η Άγκυρα έχει βρεθεί σε δύσκολη θέση από τις διεθνείς πιέσεις για μια επέμβαση που θα κατέστρεφε την εικόνα της ουδετερότητας και θα την έθετε σε ευθεία σύγκρουση με το Ιράν. 

Αντί να απαιτεί από την Ε.Ε δικαιώματα που δεν μπορεί να αποκτήσει χωρίς να είναι μέλος, η Τουρκία πρέπει να χρησιμοποιήσει την περιφερειακή της επιρροή για να επανασυνδεθεί με την Ευρώπη και να συνεργαστεί στη Μέση Ανατολή. 

ΤΟΥ ΧΙΟΥΓΚ ΠΟΟΥΠ 

Ο Χιουγκ Πόουπ είναι επικεφαλής του σχεδίου Τουρκία/Κύπρος του Ινστιτούτου International Crisis Group.

(ΕΦ.ΤΑ ΝΕΑ/11/4/2012)