Ε.Ε και ΔΝΤ τρέμουν την ετυμηγορία των Ελλήνων

• Η αντιμνημονιακή πανσπερμία κομμάτων με ιδεολογίες που καλύπτουν όλο το πολιτικό φάσμα είναι ο εκπρόσωπος της σύγχρονης αντίστασης. 

• Η λαϊκή πλειοψηφία είναι αυτή που θα καθορίσει την μετεκλογική εξέλιξη και τη βιαιότητα των κοινωνικών εντάσεων και αναμετρήσεων που αναπότρεπτα θα ακολουθήσουν. 

Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβο­λία ότι οι βαρύτατες και κατά τα φαινόμενα πλήρως τεκμηριωμένες κατηγορίες που οι δικαστικές Αρχές έχουν απαγγείλει κατά του Άκη Τσοχατζόπουλου για παράνομο πλουτισμό μέσω μιζών, προκειμένου να επιλέξει συγκεκριμέ­να οπλικά συστήματα όταν ήταν υπουργός Άμυνας, αποτελούν...
συντριπτικό πλήγμα κατά του δικομματισμού. Σε καμιά περίπτωση η δίωξη και σύλληψη του Άκη δεν λει­τουργεί στη συνείδηση του ελληνικού λαού ως ένδειξη έναρξης της διαδικασίας αυτοκάθαρσης του πολιτικού κόσμου. 

Αντιθέτως για την τεράστια πλειοψηφία των πολιτών ενεργεί ως αποκάλυψη της απερίγραπτης έκτασης της διαφθοράς και της σήψης των πολιτικών του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ που διετέλεσαν υπουργοί. Ο κόσμος τούς ταυτίζει όλους αυτούς με τον Άκη Τσοχατζόπουλο κι έτσι η εικόνα του δικομματι­κού πολιτικού συστήματος καθίσταται ακόμη πιο αποκρουστική απ΄ όσο μέχρι τώρα. 

Μένει να αποδειχτεί, όμως, και στην κάλπη αν αυτή η αναβλύζουσα από όλους τους κοινωνικούς πόρους απέχθεια προς τους πολιτικούς του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ θα εκφραστεί και με τη μαζική καταψήφιση των δύο κυβερνητικών κομμάτων και την κατάλυση της κυριαρχίας τους ή, έστω της μέχρι σήμερα παντοδυναμίας τους. 

Σε δύο περίπου εβδομάδες τη νύχτα της 6ης Μαΐου, θα έχουμε την οριστική και αδιαμφισβήτητη απάντηση στο ζωτικό αυτό ερώτημα. 

Ραγιαδισμός ή αντίσταση 

Η αλήθεια είναι ότι στις εκλογές αυτές θα συγκρουστούν δυο στρατόπεδα που τα χωρίζει πολιτική άβυσσος και ανειρήνευτο μίσος. 

Από τη μια βρίσκεται το «μνημονιακό» στρατόπεδο του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ, των συνεργατών, δηλαδή, των Γερμανών, της Ε.Ε και του ΔΝΤ, που πρεσβεύουν τη συνέχιση και την ένταση της πολιτικής που υπαγορεύουν οι ξένοι επικυρίαρχοι και η οποία αποσκοπεί στην οικονομική εξαχρείωση και στον ηθικοπολιτικό εξανδραποδισμό του ελληνικού λαού. Το μνημονιακό μέτωπο είναι οι Εκπρόσωποι του σύγχρονου ρα­γιαδισμού. 

Στην αντίπερα όχθη βρίσκεται το «αντιμνημονιακό» στρατόπεδο. Παραδοσιακά ή νεοπαγή κόμματα της Αριστερός της Δεξιάς της Κεντροαριστεράς, που καλούν το λαό σε αντίσταση κατά των ξένων οικονομι­κών κατακτητών της πατρίδος μας και των γηγενών συνεργατών τους των σημερινών δωσίλογων. Η αντιμνημονιακή πανσπερμία κομμάτων με ιδεολογίες που καλύπτουν όλο το πολιτικό φάσμα είναι ο εκπρόσωπος της σύγχρονης αντίστασης. 

Η διαχωριστική γραμμή μεταξύ των δυο στρατοπέδων διχάζει την Ελλάδα. Κανένας δεν έχει πλέον αμφιβολία, πόσο μάλλον άγνοια, επ' αυτού. Οι πάντες γνωρίζουν και συνειδητά θα επιλέξουν τη δουλοφροσύνη ή την αντίσταση. 

Ποιος ποιον... 

Οι εκλογές της 6ης Μαΐου θα καθορίσουν το άμεσο μέλλον της χώρας - αν υποθέσου­με ότι το μέλλον αυτό θα κριθεί με δημοκρατικές διαδικασίες ειρηνικά και όχι μέσω βίαιων και αιματηρών συγκρούσεων. 

Αυτό που έχει τεράστια πρωτεύουσα ση­μασία είναι να διαπιστωθεί μέσω της ετυμηγορίας του εκλογικού σώματος αν το μνημονιακό ή το αντιμνημονιακό στρατόπεδο θα έχει πάνω από το 50% των ψήφων. Η λαϊκή πλειοψηφία είναι αυτή που θα καθορίσει τις μετεκλογικές εξελίξεις και τη βιαιότητα των κοινωνικών εντάσεων και αναμετρήσεων που αναπότρεπτα θα ακολουθήσουν. Οι πάντες γνωρίζουν ότι ο εκλογικός νόμος παρέχει τη δυνατότητα στο ΠΑΣΟΚ και στη Ν.Δ να σχηματίσουν οπό κοινού μια κατάπτυστη δωσιλογική κυβέρνηση, συνεχίζοντας την επονείδιστη συγκυβέρνησή τους, αν και τα δύο κόμματα αθροιστικά συγκεντρώσουν ποσοστό γύρω στο 37% με 38%. 

Από τυπική σκοπιά βεβαίως και μπορούν να σχηματίσουν κυβέρνηση με 151 και πλέον βουλευτές εάν πάρουν 38%. Από ουσιαστι­κή σκοπιά, όμως, αυτό είναι πολιτικά αδύνα­τον. Αν όντως ψηφίσει το 62% του λαού ενα­ντίον τους κι αυτά τα δύο κόμματα πάνε να φτιάξουν κυβέρνηση με 38%. τότε θα δουν στην πράξη «πόσα απίδια βάζει ο σάκος», που λέει και η λαϊκή έκφραση. 

Το αν θα περάσει ή όχι η πολιτική του Μνη­μονίου εξαρτάται πολύ περισσότερο από τη νομιμοποίησή της στη συνείδηση του ελληνικού λαού μέσω της υπέρβασης του 50% των ψήφων, παρά από το σχηματισμό μνημονιακής κυβέρνησης στηριζόμενης σε λαϊκή μειοψηφία. 

Τέλος Μεταπολίτευσης 

Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών, στο βαθμό που θα έχει έστω και υποτυπώδη σχέση με τις ενδείξεις των δημοσκοπήσεων, θα σηματοδοτήσει είτε το βαρύτατο κλονισμό του πολιτικού σκηνικού της Μεταπολίτευσης είτε την ανατίναξη και τον καταποντισμό του! Από το 1974 μέχρι σήμερα -επί τριάντα εφτάμισι χρονιά!- την Ελλάδα την κυβερνούν μόνο το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. Ουδέποτε στα σχεδόν διακόσια χρόνια της ανεξαρτησίας του το ελληνικό κράτος είχε γνωρίσει αντίστοιχη περίοδο τόσο παρατεταμένης πολιτικής κυριαρχίας δύο κομμάτων! 

Το σημαντικότερο είναι ότι αυτή η παντο­δυναμία είχε πάντοτε ευρύτατη, συντριπτι­κή λαϊκή υποστήριξη, η οποία κυμαινόταν γύρω στο 80% (!) και άνω, με κορυφαίο ποσοστό το 86,87% στις εκλογές του Νοεμβρίου του 1989, ενώ ακόμη και πριν το ΠΑΣΟΚ διαμορφωθεί σε αδιαφιλονίκητο δεύτερο πόλο, στις εκλογές του 1974 και του 1977, το άθροισμα των ποσοστών Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ ξεπέρασε το 67%. 

Τώρα το ερώτημα είναι αν Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ θα συγκεντρώσουν μαζί το 50% των ψήφων, πέφτοντας 30 εκατοστιαίες μονάδες από το μέσο όρο του ποσοστού τους, ή θα καταβαραθρωθούν ακόμη περισσότερο, αδυνατώντας να πιάσουν ακόμη και το 50%, οπότε η κατεδάφιση του μεταπολιτευτικού πολιτικού σκηνικού θα γίνει με πολύ μεγαλύτερο πάταγο και αμέσως! 

Έπαινος δουλοφροσύνης 

Αυτά βλέπουν οι ηγέτες του Βερολίνου, της Ε.Ε και του ΔΝΤ και τους ζώνουν τα μαύρα φίδια. Από εκεί που το 2009, πριν από μόλις δυόμισι χρόνια το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ εξέλεξαν μαζί 251 (!) βουλευτές (160 + 91) και είχαν πάρει το 77,4% των ψήφων (43.92% το ΠΑΣΟΚ και 22.48% η Ν.Δ), τώρα αναμένεται να πάρουν κάπου... 90 βουλευτές λιγότερους και θεωρείται θαύμα να χάσουν «μόνο» 30 εκατοστιαίες μονάδες! Κατάρρευση! 

Την εβδομάδα που πέρασε ανέλαβε η Κριστίν Λαγκάρντ, η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, να ενισχύσει τη Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ, που όλοι βλέπουν ότι βουλιάζουν ακριβώς επειδή δρουν σαν τυφλά όργανα της Ε.Ε και του ΔΝΤ. Στην αρχή προσπάθησε να ωραιοποιήσει το ραγιαδισμό και τη δουλοφροσύνη όχι μόνο των Ελλήνων πολιτικών, αλλά και όσων Ελλήνων υποτάσσονται αδιαμαρ­τύρητα στις εντολές του Ε.Ε και του ΔΝΤ και υφίστανται τα βάσανα και τις ταπεινώσεις χωρίς να εξεγείρονται. 

«Είναι πολύ γενναίοι και έχουν κουράγιο οι Έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι, οι εργαζόμενοι, ο ελληνικός λαός, που πληρώνουν τους φόρους τους, που δέχονται τη θυσία των περικοπών σε συντάξεις και σε μισθούς. Οι Έλληνες πολιτικοί και οι Έλληνες πολίτες φάνηκαν πολύ γενναίοι με τις θυσίες που έκαναν μέχρι σήμερα στην προσπάθειά τους να ξεπεράσουν την κρίση», δήλωσε στην Ουάσιγκτον η Κριστίν Λαγκάρντ, καγχάζοντας σίγουρα περιφρονητικά μέσα της και θεωρώντας τους Έλληνες ηλίθιους δούλους για να πιστεύουν τέτοιες ανοησίες. 

Συνασπισμός... δωσίλογων 

Η διευθύντρια του ΔΝΤ φλέγεται βεβαίως από την επιθυμία να δει να συνεχίζεται η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, αφού τέτοια δουλόφρονη κυβέρνηση δεν πρόκειται να ξαναβρούν ποτέ οι ξένοι επικυρίαρχοι. 

Κάλεσε, λοιπόν, η Κριστίν Λαγκάρντ τους Έλληνες να μην ψηφίσουν... «περιθωρια­κά» (!) κόμματα που τάσσονται κατά του Μνημονίου και να ψηφίσουν με τέτοιο τρόπο ώστε να συνεχιστεί η ίδια πολιτική που εφαρμόζεται μέχρι τώρα από τη συγκυβέρνηση ΝΔ –ΠΑΣΟΚ, χωρίς, πάντως, να αναφέρει τα δυο κόμματα με τα ονόματά τους. 

«Είναι η συνέχιση της συνεργασίας πολιτικών και πολιτών που θα βοηθήσει την Ελλά­δα να βγει από το τέλμα. Ένας συνασπισμός των πολιτικών παρατάξεων μπορεί να αποτελέσει οδηγό στο δύσκολο τεστ που πρέπει να αντιμετωπίσει η Ελλάδα», τόνισε. 

Συνασπισμό… δωσίλογων πολιτικών πα­ρατάξεων για να κυβερνήσουν την Ελλάδα θέλει, λοιπόν, η Λαγκάρντ. Για να δούμε αν οι Έλληνες θα της κάνουν το χατίρι… ■

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ

(ΕΠΙΚΑΙΡΑ-19/4/2012)