Κάτω τα χέρια απ' τον Γιάννο!

♦ Πρωτοχρονιά του 1999. Οι δυο καμπαλέρος της ΟΝΕ μιλούν για την ΟΝΕ στις Βρυξέλλες. 

♦ Σημεία των καιρών: Οι άνθρωποι που μας έβαλαν στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης θεωρούνται ύποπτοι διάπραξης αδικημάτων! 

Γιάννος Παπαντωνίου. Ο Έλλην Δαλάι Λάμα. Μας υποχρέωσε να αναθεωρήσουμε τον τρόπο της ζωής μας και να διαλογιστού­με πάνω σε θέματα που ουδέποτε θα διανοούμασταν ότι θα μπορούσαν να μας απασχολήσουν. Είχε σκεφτεί ποτέ ο μέσος σκανδικοπώλης (λαχανέμπορος στα νεοελληνικά), κρεοπώλης, ψιλικατζής, μπετατζής, πλασιέ, ταξι­τζής, σαλεπιτζής, κουλουρτζής, σουβλατζής -και όλα τα επαγγέλματα με κατάληξη «τζης», περιλαμβανομένου του αμανετζή- ότι θα παρακολουθούσε τον δείκτη του Χρηματιστηρίου με την προσήλωση που παρακολουθούσαν οι Αμερικανοί τη Μέρκελ; 

Είχε ποτέ αναλογιστεί κάποιος μεσοαστός ή πλούσιος πως θα ήταν ο βίος του, αν τα έχανε όλα ποντάροντας...
σε μετοχή εταιρίας που πουλούσε αέρα και εισέ­πραττε μετρητά από τους... επενδυτές; Όχι. Ε, με έναν Γιάννο στην ελληνική μηχανή όλοι οι οδηγοί άλλαξαν πο­ρεία. Κανονικά, επειδή είμεθα και τρέντουλες και ο τρεντουλισμός κοστίζει ακριβά, θα έπρεπε να χρυσώσουμε τον εκλεκτό πρώην υπουργό. Απάλ­λαξε τη ζωή μας από την ανία και τον περιττό -σχεδόν αφόρητο- πλού­το. Πρέπει να είσαι λίαν πεφωτισμέ­νος για να στείλεις τόσο κόσμο στον... κουβά και να κυκλοφορείς αμέριμνος σε Αθήνες, Πειραιάδες, Ερμουπόλεις και κείθε πέρα και πέρα δώθε. 

Αθώος! 

Επίσης, στον κ. Παπαντωνίου πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι έκανε ό,τι περ­νούσε από το χέρι των Γερμανών για να μπούμε στο ευρώ. Το ευρώ είναι ένα ωραίο νόμισμα, αλλά έχει μια κακή συνήθεια: Να μην υπάρχει ή τουλάχι­στον να μην διαθέσιμο στους Έλληνες. Η δραχμή μας ήταν μεν διαθέ­σιμη στους Έλληνες, αλλά αφενός δεν νιώθαμε Ευρωπαίοι και αφετέρου κάτι την είχαν πασαλείψει και γλιστρούσε. «Διολίσθηση» το λέγανε το φαινόμενο και ύστερα, επί ημερών Γιάννου, έγινε και υποτίμηση. 

Κακό πράγμα η υποτί­μηση -αν δεν το γνωρίζεις εκ των προτέρων για να αλλάξεις νόμισμα στις καταθέσεις σου. Μη σας τα πολυλογούμε, με τον Γιάννο στο πηδάλιο της εθνι­κής οικονομίας κι ύστερα υπουργάρα Άμυνας ούτε επιθέσεις από τους Τούρ­κους είχαμε (πού να τολμήσουν να τα βάλουν με την πασοκάρα) ούτε τίποτις ντράβαλα με τας Ευρώπας. Όλα πήγαιναν κατ΄ ευχήν κι ύστερα κατά κρημνόν. Τώρα μερικοί αγνώμονες συ­μπολίτες μας τον κατηγορούν για πρά­ξεις που δεν θέλουμε ούτε καν να επα­ναλάβουμε. Εκ των προτέρων, δίχως να γνωρίζουμε ούτε ένα τόσο δα στοιχείο, αποφαινόμεθα: ΕΙΝΑΙ ΛΘΩΟΣ. Όσο αθώος είναι και ο αλησμόνητος Κώστας Σημίτης… 

Παναγιώτης Λιάκος

(Εφ.Δημοκρατία-08/11/2013)