Δικαίωμα ψήφου στους ομογενείς

«Μη ρωτάς τι μπορεί να κάνει η πα­τρίδα σου για σένα, σκέψου τι μπορείς να κάνεις εσύ για την πατρίδα σου», Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι, πρόεδρος των ΗΠΑ. 

του Υποναύαρχου Βασίλειου Πολίτη* 

Στην περίπτωση όμως των ομογενών της Αμερικής, της Αυστραλίας, της Γερμανίας και του Καναδά, φαίνεται ότι, ενώ εκείνοι προσπα­θούν να κάνουν τα πάντα για την πατρίδα, πληρώνουν αμείωτα φόρους, στέλνουν συνάλλαγ­μα, καταβάλλουν τον ΕΝΦΙΑ για τα σπίτια που έχουν κληρονομήσει από τους γονείς τους, η πατρίδα δεν θέλει να κάνει τίποτα για αυτούς και μάλιστα κάτι πολύ απλό, που, ενώ είναι συν­ταγματική επιταγή από το 2001, οι εκάστοτε κυ­βερνήσεις το αγνοούν επιδεικτικά. 

Χρόνιο αίτη­μα της πλειοψηφίας των 6 εκατ. συμπατριωτών μας που διαμένουν και εργάζονται στο εξωτερι­κό ήταν και είναι το δικαίωμα συμμετοχής στα κοινά της πατρίδας, το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις εκάστοτε πολιτικές/βουλευ­τικές εκλογές με επιστολική ή ηλεκτρονική ψή­φο, ή ακόμα και με ψήφο στα κατά τόπους ελλη­νικά Προξενεία. Αξίζει να σημειωθεί ότι επί κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή και υπουργού Εσωτερικών Πρ. Παυλόπουλου ο τότε υφυπουρ­γός Εσωτερικών Χρ. Ζώης κατέθεσε στη Βουλή το καλοκαίρι του 2009 σχέδιο νόμου για το δι­καίωμα ψήφου των ομογενών, δυστυχώς όμως η νέα κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου, που ανέ­λαβε το 2010, έβαλε την υπόθεση στο χρονον­τούλαπο και από τότε μέχρι σήμερα κανείς δεν έχει τολμήσει να φέρει ξανά το θέμα στο προ­σκήνιο. 

Παρόλο που η πλειοψηφία των κρατών- μελών της ΕΕ, σε σύνολο 36 ευρωπαϊκές χώρες μεταξύ αυτών και η Κύπρος, 13 χώρες της Βο­ρείου και Νοτίου Αμερικής, 21 αφρικανικές χώρες, 15 ασιατικές και 6 χώρες στον Ειρηνικό (Ιαπωνία, Αυστραλία κ.λπ.) έχουν αποφασίσει να δώσουν δικαίωμα ψήφου στους ομογενείς τους, η καθεμιά με διαφορετικές προϋποθέσεις, η Ελλάδα αρνείται πεισματικά έστω και να το συ­ζητήσει. Οι ομογενείς που ζουν και εργάζονται σε σημαντικές χώρες του κόσμου -όπως η Γερ­μανία, η ισχυρότερη της Ευρώπης, και η Αμερι­κή, η ισχυρότερη του κόσμου- αποτελούν ση­μαντικές «γέφυρες» και κανάλια επιρροής στα διεθνή κέντρα αποφάσεων, έχουν χρήσιμες δι­δακτικές προσλαμβάνουσες και είναι σίγουρο ότι είναι άνθρωποι που, σε μεγάλο βαθμό, θα ψήφιζαν πάντα με γνώμονα το καλό της μητέρας πατρίδας και του Έθνους γενικότερα. 

Η Ελλάδα μόνο οφέλη μπορεί να αποκομί­σει με την εμβάθυνση των δεσμών της με την Ομογένεια. Η συμμετοχή των ομογενών στην λειτουργία της Ελληνικής Δημοκρατίας, στη διαχείριση των κοινών καθώς και στην ανάδει­ξη κυβερνήσεων αναμφίβολα θα προσδώσει στην πολιτική ζωή του τόπου μία άλλη διάσταση και ποιότητα υπερκομματικής και οικουμενικής διακυβέρνησης, που έχει πραγματικά ανάγκη ο τόπος τα τελευταία χρόνια. 

* ε.α. στρατηγικός αναλυτής

MADSS, MA -bpolitis@otenet.gr

(ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ-24/02/2018)