Στήνουν σκηνικό πολέμου με την Τουρκία;

Γράφει ο Δημήτρης Καζάκης

Είναι γνωστές οι δηλώσεις του α­νεκδιήγητου πρώην Α/ΓΕΕΘΑ και νυν υπουργού άμυνας άνευ νομιμοποιήσεως, κ. Αποστολά­κη, ο οποίος από πέρυσι τον Μάρτιο επιχειρεί να δημιουργήσει κλίμα "α­τυχούς" πολέμου με την Τουρκία. "Πόλεμος από ατύχημα" είναι το δόγμα που έχει υιοθε­τήσει ο εν λόγω ναύαρχος ε.α., αποδεικνύο­ντας όχι μόνο το ανύπαρκτο αίσθημα ευθύ­νης, αλλά και το τραγικά χαμηλό επίπεδο που χαρακτηρίζει τους επικεφαλής των ελ­ληνικών ενόπλων δυνάμεων. Όχι μόνο τώ­ρα, αλλά εδώ και χρόνια. Χαρακτηριστικό προϊόν της προαγωγής όχι των αξιότερων από το σώμα των μονίμων στελεχών, αλλά των αθλιότερων. Εκείνων δηλαδή που δεν διαθέτουν καμιά, μα καμιά ηθική αναστολή να υπηρετήσουν ως yes men τις πολιτικές ηγεσίες του δωσιλογισμού και του ξεπουλήματος της πατρίδας. Παρεμπιπτόντως, ο μοναδικός "ατυχής" πόλεμος στην ιστορία της Ελλάδας, ήταν ο ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897. "Πόλεμος από ατύχημα, που καμιά πλευρά δεν ήθελε..." τον είχε χαρακτηρίσει ούτε λίγο, ούτε πολύ, ο στρατηλάτης του εν λό­γω πολέμου και διάδοχος του ελληνικού θρόνου, Κωνσταντίνος. Μόνο που αυτός ο "ατυχής" πόλεμος, σκηνοθετήθηκε από τους μεγάλους προστάτες και δανειστές της Ελλάδας μόνο και μόνο για να της επι­βάλλουν τον αποικιοκρατικό Διεθνή Οικο­νομικό 'Έλεγχο το 1898. Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε ασμένως και η κ. Μπακογιάννη, η οποία δήλωσε ευ­θαρσώς: "Έχω ζήσει προκλήσεις της Τουρ­κίας πολλές. Δεν είχε φτάσει ποτέ η Τουρκί­α σε τόσες δηλώσεις όπως κάνει σήμερα. Δεν είχαν γίνει ποτέ τόσες δηλώσεις για α­ποφυγή κρίσεως όπως γίνονται σήμερα11 συ­νέχισε η πρώην υπουργός Εξωτερικών και παρότρυνε όλους: "Σε αυτό το θέμα, τουλά­χιστον σε αυτό το θέμα, οφείλουμε εμείς οι Έλληνες να είμαστε όλοι μία γροθιά". "Οφείλουμε να είμαστε ενωμένοι μπροστά σε ένα πρόβλημα το οποίο μεγεθύνεται και - θεός φυλάξοι- δεν ξέρω αν μπορεί να κατα­λήξει σε μια ανεπιθύμητη, ενδεχομένως και απ΄ τις δυο πλευρές, αλλά τυχαία κρίση" ή­ταν η δραματική προειδοποίηση της Ντό­ρας Μπακογιάννη.

Όταν οι κυβερνώντες πολιτικοί μιας χώρας επικαλούνται τον θεό για να εναποθέσουν τις τύχες των πολιτών της, τότε ετοιμαστεί­τε για τα πολύ χειρότερα. Καταρχάς, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι "πόλεμος από ατύχημα" δεν υπάρχει. Ούτε μπορεί να υπάρξει. Ο πόλεμος είναι άσκηση πολιτικής με άλλα μέσα, όπως έγραφε ο Κλαούζεβιτς και συνιστά προϊόν εκτεταμέ­νης και εξαιρετικά πολύπλευρης προετοιμα­σίας σε βάθος χρόνου. Οι προκλήσεις και οι δηλώσεις αποτελούν μέρος προετοιμασίας κλίματος πολεμικής αναμέτρησης, αλλά δεν προκαλούν πολέ­μους. Ούτε ατυχήματα. Αν ήταν έτσι, γιατί η προκλητικότατη κατάρριψη του Κ. Ηλιάκη ανοικτά της Καρπάθου δεν προκάλεσε πόλεμο;

Ο Κ. Ηλιάκης σκοτώθηκε στις 23 Μαΐου του 2006 κατά τη διάρκεια αερομαχίας στα α­νοικτά της Καρπάθου. Επισήμως, ο θάνατός του αποδόθηκε σε "ατύχημα" που προήλθε από "ανθρώπινο λάθος" του Τούρκου πιλό­του με τον οποίο ενεπλάκη σε αερομαχία Η κατάρριψη του ελληνικού Ρ-16 γιορτάστηκε από την τουρκική πολεμική αεροπορία ως ε­πιτυχία, ενώ η έρευνα απέδειξε ότι δεν ήταν και τόσο τυχαία.

Γιατί λοιπόν δεν έγινε πόλεμος τότε; Γιατί δεν έγινε πόλεμος στα Ίμια το 1996; Γιατί δεν έγινε πόλεμος με την έξοδο του Σισμίκ στο Αιγαίο το 1987; Γιατί δεν έγινε πόλεμος με την ελληνοτουρκική κρίση του "Χόρα" το 1976... Κι ας μην ξεχνάμε το κυριότερο. Για­τί δεν υπήρξε ελληνοτουρκικός πόλεμος με τον Αττίλα 1 και 2 στην Κύπρο; Υπήρξε πλήθος από "Ατυχήματα" και προ­κλήσεις, ακόμη και ανοικτές στρατιωτικές ε­νέργειες της Τουρκίας, που δεν προκάλε­σαν ελληνοτουρκικό πόλεμο. Γιατί; Διότι δεν το ήθελαν οι ελληνικές κυβερνήσεις και φυ­σικά οι μεγάλοι μας εταίροι και σύμμαχοι, που πάντα είχαν τον πρώτο και τον τελευ­ταίο λόγο.

Τι είναι εκείνο που μας έχει οδηγήσει τόσο κοντά σ' έναν "πόλεμο από ατύχημα" με την Τουρκία; Δηλαδή σ' έναν "πόλεμο" που δεν θα τον θέλει καμιά πλευρά; Αν το σκεφτεί κανείς το μόνο που έχει αλλά­ξει είναι το γεγονός ότι η αμυντική θωράκι­ση της χώρας, αλλά και η αποτρεπτική ι­σχύς των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων έχει συρρικνωθεί δραστικά. Κι αυτό λόγω πολιτι­κής επιλογής.

Από την άλλη, η Ελλάδα μετεξελίσσεται σε προκεχωρημένη βάση επιχειρήσεων για τις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ, του Ισραήλ και φυσικά το ΝΑΤΟ- Οι ελληνικές ένοπλες δυ­νάμεις χάνουν τον όποιο αυτοτελή ρόλο διέ­θεταν μέσα στη Συμμαχία και ενσωματώνο­νται όλο και περισσότερο στις επιχειρησια­κές ανάγκες μιας εκτεταμένης στρατιωτικής κατοχής στα Βαλκάνια, το Αιγαίο, την Ανα­τολική λεκάνη της Μεσογείου. Σε λίγο δεν θα υπάρχουν ελληνικές ένοπλες δυνάμεις ούτε καν τύποις. θα υπάρχουν μι­κτές μονάδες με τα Σκόπια την Αλβανία, την Βουλγαρία υπό την διοίκηση των Αμερι­κανών και του ΝΑΤΟ. Μόνο η Τουρκία του Ερντογάν επιμένει να διατηρεί τον πολιτικό και επιχειρησιακό έλεγχο των δικών της ενό­πλων δυνάμεων. Κι αυτό αποτελεί ένα ακό­μη αγκάθι των σχέσεων της με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.

Το δόγμα του "πολέμου από ατύχημα" δεν είναι παρά μια ακόμη αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Δεν είναι παρά η προετοιμασία του εδάφους για ένα πολεμικό επεισόδιο ά­γνωστης έκτασης από προβοκάτσια. Μια προβοκάτσια που προετοιμάζουν μεθοδικά οι ίδιες οι ΗΠΑ και οι εντολοδόχοι τους στην περιοχή.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι αυτές τις μέ­ρες βρέθηκε στην Κύπρο ο Βοηθός Υφυ­πουργός Εξωτερικών αρμόδιος για Ευρω­παϊκές και Ευρασιατικές Υποθέσεις των ΗΠΑ Μάθιου Πάλμερ. Γνωστό "γεράκι" της α­μερικανικής επεκτατικής πολιτικής. Ο εν λόγω κύριος δήλωσε με νόημα: "Δυ­στυχώς η Κύπρος παραμένει διαιρεμένη, αλλά οι ΗΠΑ παραμένουν δεσμευμένες στην επανένωση του νησιού ως μια διζωνι­κή, δικοινοτική ομοσπονδία. Συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε σθεναρά την υπό τα Ηνωμέ­να Έθνη διαδικασία των διαπραγματεύσε­ων. Θέλουμε να δούμε το νησί επανενωμένο και θέλουμε να το δούμε αυτό να συμβαίνει το συντομότερο δυνατό."

Οι δηλώσεις αυτές και η κινητικότητα των Η­ΠΑ αυτή την εποχή μοιάζει σε πολλά με την ανάλογη κινητικότητα του Κίσινγκερ παρα­μονές του Αττίλα στην Κύπρο το 1974.

Άλλωστε όπως έχει ομολογήσει η ίδια η α­μερικανική πολιτική, ή εισβολή της Τουρκίας ήταν αναγκαία προκειμένου να επιβληθεί η διχοτόμηση του νησιού, που επίσημα απο­καλείται "διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία". Οι Έλληνες πολιτικοί και στρατιωτικοί, όπως και το 1974, έχουν λάβει τις εντολές τους. Κι έτσι έχουν αρχίσει να δημιουργούν κλίμα για να τρομοκρατήσουν τους Έλληνες πολί­τες με το ενδεχόμενο ενός πολέμου από α­τύχημα", από τον οποίο να είστε απολύτως βέβαιοι ότι θα μας σώσουν αυτοί που κυρί­ως τον σχεδιάζουν, δηλαδή οι ΗΠΑ. Και μόλις μας σώσουν από τον πόλεμο οι φί­λοι, σύμμαχοι και εταίροι από την Ουάσι­γκτον, θα δείτε πόσο ευγνώμονες θα είμα­στε ως έθνος κι ως λαός με την οριστική δι­χοτόμηση της Κύπρου, με την συνδιοίκηση του Αιγαίου, την συνδιαχείριση της Θράκης, κοκ. Θυμηθείτε τι μας στοίχησαν τα Ίμια το 1996. Τι μας στοίχισε το ευχαριστώ στους Αμερικάνους του κ. Σημίτη. Το γκριζάρισμα ό­λων των βραχονησίδων του Αιγαίου και κυ­ρίως την ανατροπή των συσχετισμών δύνα­μης στη θάλασσα σε βάρος του ελληνικού πολεμικού ναυτικού.

Άλλωστε, όταν ένας λαός καταντήσει να τρέμει έναν "πόλεμο από ατύχημα" μία και μόνη μπορεί να είναι η κατάληξη: ο εθνικός και εδαφικός ακρωτηριασμός της πατρίδας του. Με συναινετικούς και οικειοθελείς όρους. Όπως το 1897.

dimitriskazakis.blogspot.com