Πώς τα funds γίνονται τράπεζες

Η κρίση αμφισβήτησε σε μεγάλο βαθμό τις δυνατότητες του τρα­πεζικού συστήματος διεθνώς. Τι κι αν στη χώρα μας οι τράπεζες δεν είναι αυτές που δημιούργησαν τις συν­θήκες της κρίσης, δεν ήταν υπεύθυνες για το πρόβλημα. Τελικώς υπέστησαν το αποτέλεσμα της κρίσης με τρόπο οδυνηρό. Το ζήτημα είναι πως οι συ­νεχείς προσπάθειες εξυγίανσης και τελικώς υπερρύθμισης των τραπεζών σε όλη την Ευρώπη οδήγησαν σε μία σημαντική αμφισβήτηση του ίδιου του τραπεζικού συστήματος με διαφορετικά χαρακτηριστικά σε κάθε κράτος-μέλος της Ε.E.

Άλλα χαρακτηριστικά προσέλαβε η τάση στην Ελλάδα, άλλα στην Κύπρο και άλλα στη Γερμανία. Η αμ­φισβήτηση ωστόσο είναι παντού πα­ρούσα, αφού το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα στο σύνολό του δεν είναι σε θέση παρά να διασφαλίσει καταθέσεις μέχρι 100.000 ευρώ ανά άτομο ανά τράπεζα. Και τι κάνει ο Κύπριος καταθέτης, για παράδειγμα, που εν πολλοίς έχασε τις οικονομίες του; Αποταμιεύει αλλού, έκτος E.Ε. και σε χώρες που είναι πραγματικό ερωτηματικό πώς και γιατί τις επιλέγει, όπως χώρες αρα­βικές η χώρες της Ασίας. Σε ό,τι αφορά τον Έλληνα καταθέτη, τα πράγματα εί­ναι ακόμη πιο περιοριστικά, έχοντας το πρόβλημα των capital controls και έχοντας ήδη αποσύρει τα μετρητά του από τις τράπεζες. Ο Έλληνας καταθέτης δεν επαναφέρει τις οικονομίες από το στρώμα στα γκισέ των τραπεζών, είτε γιατί τις ξόδεψε σε φόρους, είτε γιατί φοβάται πως θα του κατασχεθούν. Σε ό,τι αφορά τον Γερμανό καταθέτη, εδώ ο προβληματισμός έχει ήδη αρχίσει να δημιουργείται από τη στιγμή που η Deutsche Bank έχασε το υψηλότατο αξιόχρεο από τους οίκους. 

Καθώς λοιπόν τα χρήματα των καταθετών κινούνται προς άλλες κατευθύνσεις, χάνεται και ο ρόλος των δανειστών από τις ίδιες τις τράπεζες. Και έτσι funds ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια, που υπό όρους και υπό προϋποθέσεις χρηματοδοτούν δραστηριότητες. Ποια είναι όμως η σημαντική αλλαγή: Η τράπεζα δεν όριζε την ιδιοκτησία της επιχείρησης. Το fund μοιραία κινείται με την αίρεση μετόχου στη δραστηριότητα που χρηματοδοτεί. 'Έτσι αλλάζει σταδιακά ο συνολικός επιχειρηματικός χάρτης της Ευρώπης, αποτέλεσμα μιας υπερρύθμισης την οποία οι θεσμοί επιβάλλουν μην μπορώντας να πράξουν αλλιώς.

Της Ειρήνης Σακελλάρη-esakelnaftemporiki.gr

(ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ-11/06/2018)