ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΣΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ

✓ Το εν εξελίξει εξοπλιστικό πρόγραμμα της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας βάζει δύσκολα και στην Ελλάδα. 

✓ Η παραλαβή των μαχητικών F-35A Lightning II και αεροσκαφών ανεφοδιασμού δίνει τη δυνατότητα στους γείτονες να καταφέρουν στρατηγικά πλήγματα. 

Του ΛΕΩΝΙΔΑ Σ. ΜΠΛΑΒΕΡΗ 

Isblaveris@gmail.com 

Η πρόσφατη επίσημη ανα­κοίνωση από πλευράς του αρμοδίου τουρκικού υφυ­πουργείου Εξοπλισμών ότι το 2019 η Πολεμική Αεροπορία της γείτονος θα παραλάβει τα πρώτα δύο μα­χητικά αεροσκάφη πέμπτης γενιάς, αμερικανικής κατασκευής, τύπου F-35Α Lightning II, ασφαλώς δημι­ουργεί νέα δεδομένα στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογεί­ου, τα οποία οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, όπως είναι η Ελλάδα, πρέ­πει να λάβουν σοβαρά υπόψη τους. Αυτό γιατί η τουρκική Π.Α., για την ακρίβεια οι «τουρκικές αεροπορι­κές δυνάμεις», όπως είναι η επίση­μη ονομασία τους, εκτός από την παραλαβή ως το 2019 των πρώτων δύο νέων υπερσύγχρονων... μαχη­τικών F-35Α, μέχρι τότε θα έχουν ολοκληρώσει την παραλαβή των δικών τους αεροσκαφών-ιπτάμενων ραντάρ, τύπου Boeing Β-737-800 AEW&C, καθώς έχουν ήδη παραλαβει το πρώτο -με πολύ μεγάλη, είναι αλήθεια, καθυστέρηση. Ακό­μη, ως το 2019 θα έχουν παραλά­βει και τα υπόλοιπα τρία αεροσκάφη του ιδίου τύπου, που θα είναι πλέον πλήρως επιχειρησιακά. 

Πριν από λίγες εβδομάδες η Τουρ­κία παρέλαβε και το πρώτο της αε­ροσκάφος τακτικών μεταφορών τύπου Airbus Α-400Μ από την ομώνυμη ευρωπαϊκή αερο-κατασκευαστική κοινοπραξία -επίσης με μεγάλη καθυστέρηση-, το οποίο πρόκειται να αντικαταστήσει τα πα­λαιά δικινητήρια γαλλογερμανι­κά μεταφορικά αεροσκάφη τύπου C-160 Transall, που ήδη εδώ και δεκαετίες επιχειρούν στη δύναμή της. Παράλληλα με όλα αυτά δεν θα πρέπει να ξεχνούμε ότι η τουρ­κική Αεροπορία διαθέτει ήδη αεροσκάφη-τάνκερ, που επιχειρούν εδώ και χρόνια σε αποστολές εναερίου ανεφοδιασμού και στρατηγικών αεροπορικών μεταφορών δυνάμεων προσωπικού. 

ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ. Πρακτικώς αυτό σημαίνει ότι μέχρι το 2019 η τουρ­κική Αεροπορία θα είναι από μόνη της σε θέση να σχεδιάζει και να υλοποιεί αποστολές για επιτέλε­ση στρατηγικών πληγμάτων στην ευρύτερη περιοχή, χρησιμοποιώ­ντας αποκλειστικά δικά της πτητικά μέσα. Δηλαδή θα μπορεί με τα σύγ­χρονα, πέμπτης γενιάς F-35, αλλά και τον στόλο των F-16 διαφόρων εκδόσεων που ήδη έχει να σχεδιά­ζει και να προσβάλλει στόχους σε οποιαδήποτε εμβέλεια, αφού με τα αεροσκάφη-τάνκερ της θα μπορεί να τα ανεφοδιάζει στον αέρα. Και όλο αυτό το «πακέτο», όπως λέγε­ται στην αεροπορική «γλώσσα», θα μπορεί να καθοδηγείται με χει­ρουργική ακρίβεια από τα ιπτάμε­να ραντάρ της. Αυτή η σύνθετη δυνατότητά της, όπως είναι επόμενο, αναβαθμίζει κατακόρυφα τις επι­χειρησιακές της δυνατότητες, αφού -θεωρητικώς πάντα- οποιοδήπο­τε σημείο της ευρύτερης περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου, συμπεριλαμβανομένης ασφαλώς της Ελλάδος, θα βρίσκεται εντός της εμβελείας των οπλικών της συστη­μάτων. 

Αναφορικά με το πρόγραμμα απο­κτήσεως των πέμπτης γενιάς μαχη­τικών αεροσκαφών F-35Α, που -ως προανεφέρθη- η Τουρκία το 2019 θα εντάξει τα δύο πρώτα από αυτά στη δύναμή της, το αρχικό συμβό­λαιο συμμετοχής της γείτονος στο πρόγραμμα υπογράφτηκε από το πανίσχυρο υφυπουργείο Εξοπλι­σμών το 1999, όχι στους αρχικούς πέντε «ιδρυτές» -ας τους ονομάσου­με έτσι- του προγράμματος, αλλά σε όσους συμμετέχοντας στην εξέ­λιξη της έρευνας θα έχουν το προ­νόμιο να καρπωθούν τα αποτελέσματά της σε προνομιακές τιμές, σε σχέση με τον οποιονδήποτε (μετα­γενέστερο) τρίτο αποκτήσει το μα­χητικό ως απλή αγορά. 

Κάτω λοιπόν από τους όρους αυτούς και έχοντας έτσι, με τη συμμετοχή της στην έρευνα και στην εξέλιξη του αεροσκάφους, το δι­καίωμα αγοράς του σε προνομιακή τιμή, η Τουρκία είχε αποφασίσει τότε να προχωρήσει στην απόκτη­ση 100 μαχητικών F-35Α, με δικαί­ωμα προαιρέσεως (option) για επιπλέον 20 αεροσκάφη. Τα μετέπειτα σοβαρά προβλήματα του προγράμματος και οι εκπτώσεις από τους χρόνους έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση του κόστους ανά αεροσκάφος, γεγονός που έχει οδηγήσει την Τουρκία στην απόφαση της μειώσεως του αριθμού των προς απόκτηση μαχητικών, ο οποίος δεν έχει εισέτι επισημοποιηθεί. Διάφορες πηγές και εκτιμήσεις ανεβάζουν τον τελι­κό αυτόν αριθμό σε περίπου 60-70 μαχητικά, αλλά αυτό θα καταδειχθεί στο μέλλον. 

Η ΕΛΛΑΔΑ. Σημειώνουμε ότι τότε, ταυτόχρονα με την Τουρκία, είχε γίνει πρόταση και στην Ελλάδα να συμμετάσχει στο ίδιο πρόγραμ­μα και με τους ίδιους όρους, κάτι όμως που δεν είχε γίνει αποδεκτό από την τότε κυβέρνηση, κυρίως για οικονομικούς λόγους, αφού το αεροσκάφος είχε κριθεί υπερβολι­κά ακριβό. Αντ' αυτού είχε προτιμη­θεί η «δοκιμασμένη» πρακτική της, διά της μεθόδου της «σαλαμοποιήσεως» αγορών, αποκτήσεως μικρού αριθμού νεότερων εκδόσεων του F-16, καθώς και αριθμού Mirage 2000-5 Μk-2, με ταυτόχρονη ανα­βάθμιση μικρού αριθμού παλαιότερων Mirage- 2000EGM/BGM, και της αποκτήσεως «οπλών πλεύ­σεως», δηλαδή των γαλλικής κατα­σκευής κατευθυνόμενων βλημάτων αέρος-εδάφους (cruise), στρατηγικού πλήγματος, τύπου SCALP-NG, που είναι συμβατά μόνο με τα επί­σης γαλλικά αεροσκάφη Mirage 2000-5. Έτσι φτάνουμε στη σημε­ρινή κατάσταση, που αναμένεται -τουλάχιστον σε θεωρητικό επίπε­δο- να «επιδεινωθεί» το 2019 για τους λόγους που προαναφέρθηκαν. 

Δυο όπλα στη φαρέτρα μας 

Πώς αντιμετωπίζει η Ελλη­νική Πολεμική Αεροπορία την τουρκική ενίσχυση; «Η απειλή είναι αληθινή, υπαρ­κτή και δεν μπορεί να πα­ραγνωριστεί», μας έλεγε σε ανύποπτο χρόνο κορυφαία πηγή του ΓΕΑ, προς την οποία είχαμε θέσει, μόλις έγινε γνωστή η τουρκική ανακοίνωση για τα F-35Α, το θέμα. «Το γεγονός αυτό όμως έχει και ένα επίσης θεωρητικό "πλεονέκτημα": Το ότι έχουμε ικανό χρόνο για να προετοιμαστούμε και να αντιμετωπίσουμε τη συγκεκριμένη απειλή. 

Επει­δή λοιπόν για διαφόρους και προφανείς λόγους δεν μπορούμε να αγοράσουμε και εμείς αεροσκάφη, γι΄ αυτό από τώρα έχουμε ήδη ξεκινήσει να αναβαθμί­ζουμε την εκπαίδευση του προσωπικού μας στον αέρα (κυρίως) και στο έδαφος και να αναπροσαρμόζουμε τις τακτικές μας για την αντιμετώπιση της προα­ναφερθείσας τουρκικής απειλής. Στο σημείο αυτό έχουμε δύο όπλα στη φαρέ­τρα μας: 

Πρώτον, το Κέντρο Αεροπορικής Τακτικής στην Αεροπορική Βάση Ανδρα­βίδας, που είναι αρμόδιο για τη μελέτη, σχεδίαση και υλοποίηση όλων των νέων τακτικών για την αντιμετώπιση νέων απει­λών. 

Δεύτερον, τα σε πλήρη επιχειρησιακή λειτουργία τέσσερα ιπτάμενα ραντάρ της 380 Μοίρας ΑΣΕΠΕ τύ­που ΕΜΒΡΑΕΡ ΕΜΒ-145Η Erieye, που ήδη έχουν δοκιμαστεί με καταπλη­κτικά αποτελέσματα στις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ στη Λιβύη και βεβαίως καθημε­ρινά στο Αιγαίο. Οι Τούρκοι έχουν παραλάβει μόνο ένα και λογικά, για να είναι πλήρως επιχειρησιακή η μονάδα τους, χρειάζονται 2-3 χρόνια από σήμερα». 

(ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ-28/06/2014)