ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΟΙ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ

Η συνύπαρξη των δύο πολιτικών αρχηγών επιβλήθηκε εκ των πραγμάτων, με επίκληση στο εθνικό συμφέρον... 

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΑΔΗΜΑ 

Πριν από λίγα εικοσιτετράωρα ο Ευάγγελος Βενιζέλος έξω από το Μέγαρο Μαξίμου ανακοίνωσε τον πολυαναμενόμενο ανασχηματισμό, παραξενεύοντας πολλούς, μια και οι «διορθωτικές κινήσεις» στο κυβερνητικό σχήμα αποτελούν διαχρονικά αποκλειστικό προ­νόμιο του εκάστοτε πρωθυπουργού. Οι δη­λώσεις του «πολυπράγμονα» αντιπροέδρου της κυβέρνησης έγιναν είτε από κεκτημένη ταχύτητα είτε έπειτα από συνεννόηση με τον Αντώνη Σαμαρά, προκειμένου ο πρω­θυπουργός να τον βοηθήσει στην προσπάθειά του να εδραιωθεί στην Κεντροαριστε­ρά, ενόψει και των αναμενόμενων εξελί­ξεων στο χώρο το επόμενο διάστημα. 

Η συνύπαρξη των δύο πολιτικών αρχηγών επιβλήθηκε εκ των πραγμάτων, με επίκλη­ση στο εθνικό... συμφέρον, και όλο αυτό το διάστημα μόνο ανέφελη δεν υπήρξε. Μά­λιστα, ο Αντώνης Σαμαράς ήρθε ακόμα πιο κοντά με τον Ευάγγελο Βενιζέλο ένα χρόνο πριν, μετά την απρόσμενη αποχώρηση του Φώτη Κουβέλη και της ΔΗMAP από την τρικομματική μέχρι τότε κυβέρνηση. 

Ο δε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ενώ φαινόταν να συμπορεύεται με τον Φώτη Κουβέλη σε μια σειρά από ζητήματα, όπως η ΕΡΤ και το Μεταναστευτικό -στα οποία η ΔΗMAP έδειχνε ιδιαίτερη ευαισθησία-, τον «άδεια­σε» εν μια νυκτί προκειμένου να αναδειχθεί στον απαραίτητο εταίρο της κυβέρνησης. Προηγουμένως, βέβαια, δεν είχε κρύψει τις προθέσεις του, αφού δεν ήθελε επ' ουδενί να μοιραστεί τη δεύτερη τη τάξει θέση στην κυβέρνηση με τον Δημήτρη Αβρα­μόπουλο, κρατώντας αποκλειστικά για τον ίδιο το ρόλο του αντιπροέδρου, μαζί με το υπουργείο Εξωτερικών, δείχνοντας ξεκάθα­ρα ποιος έχει το σαφές προβάδισμα έναντι των άλλων. Πάντως, ο Ευάγγελος Βενιζέλος είχε δείξει τα... δόντια του δημιουργώντας προσκόμματα και στην υπουργοποίηση «γαλάζιων» στελεχών, μεταξύ των οποίων και ο Μάκης Βορίδης. 

Πολιτικές ακροβασίες 

Η συνεργασία όμως των δυο ανδρών είχε πολλά σκαμπανεβάσματα και σε μια σειρά από θέματα αιχμής με κοινωνικό αντίκτυπο. Όπως, για παράδειγμα, τα Χριστούγεννα, με το περίφημο 25 ευρω για την εισαγωγή στα νοσοκομεία, το οποίο είχε ψηφιστεί από το ΠΑΣΟΚ και είχε αναγγελθεί από τον υπουρ­γό Υγείας. Ο πρωθυπουργός αναγκάστηκε να «αδειάσει» τον Άδωνι Γεωργιάδη για να κάνει το χατίρι του κ. Βενιζέλου, παίρνοντας τελικά πίσω την απόφαση. Το ίδιο συνέβη και λίγο πριν από το Πάσχα με το νομοσχέ­διο του Κωστή Χατζηδάκη για τις λαϊκές αγορές, με το ΠΑΣΟΚ κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή να «τραβάει το χαλί», μη στηρίζοντας τις αλλαγές που προωθούσε ο υπουργός Ανάπτυξης, συντασσόμενος στο πλευρό των παραγωγών λαϊκών αγορών. Προηγουμένως η Χαριλάου Τρικούπη είχε... σηκώσει την παντιέρα και με τα εργασιακά ζητήματα, βάζοντας εκ του ασφαλούς «κόκ­κινες γραμμές» σε μια σειρά από θέματα, εκμεταλλευόμενη, φυσικά, τις εύθραυστες ισορροπίες της δικομματικής κυβέρνησης. 

Βάζει πλάτη ο Σαμαράς 

Από την άλλη, ο Αντώνης Σαμαράς φαί­νεται πως... την ανάγκη φιλοτιμία ποιεί, και αφήνει χώρο στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ προκειμένου να του επιτρέψει ευχέρεια χει­ρισμών, αφού γνωρίζει καλά πως ο Ευάγγε­λος Βενιζέλος δέχεται πιέσεις από το κόμμα του. Κάτι τέτοιο συνέβη και με την υπόθε­ση των υποβρυχίων, με τον πρωθυπουργό να παρέχει την πλήρη στήριξή του όταν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης δοκιμάστη­κε στη Βουλή με την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής, παρά τις αντιδράσεις και τις επιφυλάξεις που υπήρξαν από «γαλάζιους» υπουργούς και βουλευτές. 

Εξάλλου, δεν είναι λίγες οι φορές που οι δυο άνδρες συναντήθηκαν στο Μέγαρο Μαξίμου, υποκαθιστώντας επί της ουσίας το Υπουργικό Συμβούλιο, μόνο και μόνο για να φανεί ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι σημαντικός για το κόμμα του και απαραίτητος για την κυβερνητική συνοχή. Σημειω­τέον ότι οι αποφάσεις από τις συναντήσεις αυτές -ακόμα και επί ΔΗMAP- είχαν σαν αποτέλεσμα να δεσμεύουν τους υπουρ­γούς, δημιουργώντας θεσμικό πρόβλημα στη λειτουργία της κυβέρνησης. 

Συχνά πυκνά, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, αντι­καθιστώντας τον πρωθυπουργό στη Βουλή και αντιμετωπίζοντας τον αρχηγό της αξιω­ματικής αντιπολίτευσης, Αλέξη Τσίπρα, σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, περνούσε τεχνη­έντως την εικόνα του «πρωθυπουργεύοντος»... 

Αδύναμος κρίκος... η ΝΔ 

Πάντως, στην τελική ευθεία των εκλογών, η ανάγκη για αυτοσυντήρηση του ΠΑΣΟΚ/Ελιάς και η αγωνία του Αντώνη Σαμαρά να μην καταρρεύσει ο κυβερνητικός του εταί­ρος τον ανάγκασαν να υιοθετήσει τα σκλη­ρά διλήμματα του Ευάγγελου Βενιζέλου. Τα οποία ναι μεν συσπείρωσαν, όπως αποδεί­χτηκε, το ΠΑΣΟΚ, αλλά δεν είναι σίγουρο ότι απέδωσαν τα αναμενόμενα και για τη Νέα Δημοκρατία. Μετά δε και το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, όπου η ΔΗMAP κατέρρευσε και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες φαίνεται να φυτοζωούν, ως ο αδύναμος κρίκος της κυβέρνησης φαντάζει πλέον η ίδια η ΝΔ, αφού είναι αναγκασμένη να δέχε­ται τους εκβιασμούς και τις απαιτήσεις του κ. Βενιζέλου. 

Μόνο που ο σοβαρός αντίλογος στη Νέα Δημοκρατία, όπως διατυπώνεται από κο­ρυφαίο «γαλάζιο» στέλεχος, είναι ότι «δεν μπορεί τα "θέλω" του ΠΑΣΟΚ να υπερβαί­νουν το εκλογικό ποσοστό που πήρε στις ευρωεκλογές, δηλαδή το 8%». Με λίγα λό­για, δεν είναι δυνατόν το ΠΑΣΟΚ να αποτε­λεί περισσότερα απ΄ όσα του αναλογούν με βάση το ποσοστό του. 

Όπως και να 'χει, ο Ευάγγελος Βενιζέλος φαίνεται ότι τείνει να εξελιχθεί στο νέο ρυθμιστή της πολιτικής ζωής, αφού οι συνθήκες τού επέτρεψαν να έχει λόγο και άποψη επί παντός, επιφυλάσσοντας για τον εαυτό του εξέχοντα ρόλο στα πολιτικά πράγματα. 

Σε αυτή την περίπτωση δεν πρέπει να περ­νά απαρατήρητο και το πρώιμο, και οπωσ­δήποτε μη αναμενόμενο, πολιτικό φλερτ με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό που μένει να αποδειχτεί αυτή τη φορά είναι αν ο Αντώνης Σαμαράς θα αποδεχτεί τις εισηγήσεις του αντιπροέ­δρου του ή θα δείξει ποιος είναι το πραγμα­τικό «αφεντικό» τόσο στην κυβέρνηση όσο και στη χώρα...  

(ΕΠΙΚΑΙΡΑ-05/06-11/06/14)