Θράκη: Χρονικό ενός (εθνικού) εγκλήματος

✓ Η περιοδεία που έκανε στη Θράκη το 2012 ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της Τουρκίας Μπεκίρ Μποζντάγ. 

✓ Ο αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως Ερντογάν Μπουλέντ Αρίντς και ο ΥΠΕΞ της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου με τις επισκέψεις και τις δηλώσεις τους είχαν δείξει τις μεθοδεύσεις τους για το DEB. 

Από τον Μάνο Ηλιάδη 

Η εκλογική συμπεριφο­ρά των τουρκόφρονων μελών της μουσουλ­μανικής μειονότητας της Θράκης είχε ως αποτέλεσμα τπ δημιουργία έντονων εντυπώ­σεων στην κοινή γνώμη αλλά και την ένοχη σιωπή όλων των κομ­μάτων. Για το πρώτο, εκ του γε­γονότος ότι σημαντικό τμήμα της μουσουλμανικής μειονότητας υποστήριξε ως μια συμπαγής μάζα [ή ως ένα «συμπαγές τουρ­κικό πρά(γ)μα», όπως θα μας δι­όρθωνε ο καθηγητής Χριστόπουλoς] το κόμμα DEB της μειονότητας, στο πλαίσιο μιας νέας στρατηγικής που εφάρμοσε η Άγκυρα στη Θράκη, αποφεύγοντας κάθε συνεργασία με τα ελληνικά πολιτικά κόμματα που τους παρείχαν μέχρι τώρα φιλόξενη στέγη για να βυσσοδομούν εναντίον της χώρας στην οποία κατοικούν. 

Όσο για το δεύτερο, που αφο­ρά περισσότερο τα κόμματα της Αριστεράς, η σιωπή δεν είναι γνω­στό εάν ...οφείλεται στην απογοήτευση που ένιωσαν γιατί έχασαν σημαντικό τμήμα της πελατείας τους ή στην ντροπή όταν διαπί­στωσαν επιτέλους το προφανές: Ότι οι άλλοτε προστατευόμενοι και «σύντροφοί τους» τους άδειασαν χωρίς δισταγμό όταν ήλθε η σχετική εντολή από την Άγκυρα και ότι τα άπειρα εμπεριστατω­μένα δημοσιεύματα και οι ειδι­κές αναφορά για τα κίνητρα αυ­τών που φιλοξενούσαν μέχρι τώ­ρα στους συνδυασμούς τους ήταν τελικώς ακριβή (σ.σ.: ακόμη και ο συντάκτης του παρόντος είχε γρά­ψει δύο πολυσέλιδα βιβλία για το θέμα, με ειδικά κεφάλαια για την υπονομευτική τουρκική δραστη­ριότητα στη Θράκη, που προστέ­θηκαν σε δεκάδες άλλων με το ίδιο αντικείμενο). 

Το γνώριζαν 

Το σύνολο, πάντως, του πολιτικού κόσμου της χώρας δεν πρέπει να ένιωσε έκπληκτο από τα γεγονό­τα, γιατί οι πολιτικές ηγεσίες της χώρας είχαν για πολλές δεκαε­τίες πληρέστατες αναφορές από τις υπηρεσίες πληροφοριών και ασφαλείας της χώρας, ιδίως των τελευταίων 20 και πλέον ετών - για τις τουρκικές δραστηριότη­τες. Εκτός από αυτές, πάντως, εί­χαν και τις ανοιχτές δηλώσεις από Τούρκους επισήμους, και μάλιστα εντός Ελλάδος, για τις τουρκικές επιδιώξεις στη Θράκη, με πρώτο τον αντιπρόεδρο της κυβερνήσεως Ερντογάν Μπουλέντ Αρίντς και δεύτερο τον ΥΠΕΞ της γείτοvoς και αρχιτέκτονα της τουρκι­κής εξωτερικής πολιτικής Αχμέτ Νταβούτογλου. 

Ο πρώτος, κατά την επίσκεψή του στη Θράκη το καλοκαί­ρι του 2010, είχε πει σε λόγο του (25 Ιουλίου), στο χωριό Εχίνος, τα εξής χαρακτηριστικά των τουρκι­κών επιδιώξεων: «Όσοι έρχονται από την Τουρκία θα επισκεφθούν τα χωριά μας και την Ξάνθη, αλ­λά σίγουρα θα πάνε στον Εχίνο. Εδώ είναι η ιστορία μας, εδώ με­γάλωσαν οι πρόγονοι μας. [...] Αυ­τοί που έρχονται στη Δυτική Θρά­κη (Bati Trakya), για να σας αγκαλιάσουν και να ζήσουν αυτόν τον ενθουσιασμό, παραβλέπουν τα πάντα και έρχονται στον Εχίνο μας (!). Αυτή την αγάπη και τον ενθουσιασμό δεν τον βλέπει κά­νεις μόνο στη Δυτική Θράκη αλ­λά και σε πολλά άλλα σημεία των Βαλκανίων. Αν κάποιος πάει στο χωριό Νομούσα (σ.σ.: κέντρο του τουρκισμού στο Κόσοβο), βλέπει τον ίδιο ενθουσιασμό. [...] Γεννη­θήκατε και μεγαλώσατε σε αυ­τά τα χώματα, εδώ έχετε τα παι­διά και τα εγγόνια σας. Εδώ δεν είμαστε ενοικιαστές, δεν είμαστε εισβολείς. Τα χώματα αυτά είναι δικά σας και με την υπηκοότητά σας, αλλά απλώς από πολιτική και νομική πλευρά θεωρείστε μει­ονότητα. Αλλά εδώ και 600 χρό­νια είμαστε σε αυτά τα χώματα. [...] Όμως, στον σημερινό κόσμο τα δικαιώματα αυτά δεν παίρνο­νται πλέον με καβγάδες, με συγκρούσεις και επαναστάσεις, αλ­λά θα τα υπερασπιστούμε κατά τον καλύτερο τρόπο και χρησιμοποιώντας το κλειδί της διπλωματίας θα ανοίξουμε αυτές τις πόρ­τες. Η Τουρκία σε αυτό το θέ­μα θα είναι πίσω σας, δίπλα σας. [..J Θα δώσουμε αγώνα, για αυτό. Είτε μέσω των κυβερνήσεων εί­τε μέσω της Ε.Ε. είτε -εάν χρεια­σθεί- στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είτε στο Συμβούλιο Υπουργών, όπου χρειασθεί θα χτυπήσουμε τις πόρτες και θα ζητήσουμε τα δίκια μας. Πίσω σας υπάρχει η Τουρκία, η Τουρκία είναι 70.000.000. Και τα 70.000.000, όποιο κόμμα και αν είναι στην εξουσία, τα λένε τα ίδια για τη Δυτική Θράκη, τις ίδιες αποφάσεις θα παίρνουν. [...] Εσείς προσπαθήστε να είστε όλοι μαζί. Προσπαθήστε μέσω της ενότητας να εκλέξετε και άλλους βουλευτές, δημάρχους και αντινομάρχες. Εμείς, σαν τουρκική κυβέρ­νηση, θα κάνουμε αυτό που μας αναλογεί». 

Η περιοδεία 

Στις 9 Μαρτίου 2011 ο Τούρκος ΥΠΕΞ Α. Νταβούτογλου πραγματοποίησε «ιδιωτική» (!), όπως χαρακτηρίστηκε, επίσκεψη στη Θράκη. Επισκέφτηκε τα Αρριανά, την Κομοτηνή, την Ξάνθη και τον Εχίνο, συνοδευόμενος από πρώην και νυν βουλευτές μειονότητας, δημάρχους, στε­λέχη της μειονότητας, τον πρό­ξενο Κομοτηνής, τον πανίσχυρο γενικό γραμματέα του IRCICA (Ισλαμικό Κέντρο Ερευνών της Ισλαμικής Διασκέψεως) Χαλίτ Ερέν κ.ά. Φυσικά, δεν παρέ­λειψε να επισκεφθεί «ιδιωτικά» την Τουρκική Νεολαία Κομοτη­νής, την Τουρκική Ένωση Ξάνθης και τη Συμβουλευτική Επι­τροπή στην οποία απευθύνθηκε, μεταξύ άλλων, με τα εξής λόγια: «Στην Ισταμπούλ (σ.σ.: συγγνώ­μη), στην Άγκυρα, στο Ικόνιο και στην Προύσα, σας έχουμε στον ύπνο μας και στα όνειρά μας, στα σχέδιά μας και θα συνεχίσετε να υπάρχετε στα μελλοντικά μας σχέδια. [...] Ο πολιτισμός, που παραμένει ζωντανός στη Δυτική Θράκη, μοιάζει πολύ με αυτούς στην Ανατολία. Παλαιότερα, η Αδριανούπολη, η Θεσσαλονίκη, η Κομοτηνή η Φιλιππούπο­λη ζούσαν όλες μαζί. Πάλι έτσι θα γίνουν. Οφείλουμε να αποκαταστήσουμε σχέσεις ανάμε­σα στις περιοχές της Κομοτηνής, της Αδριανούπολης και του Κίρτζαλι...». 

Απέτυχαν παταγωδώς σε Δωδεκάνησα (πήραν 15 ψήφους!) και υπόλοιπη Ελλάδα 

ΣΕ Ο,ΤΙ αφορά στα αποτελέσματα των εκλογών, θα πρέπει να σημειωθεί ότι εκτός από τις δραστηριότητες των Τούρκων σε συγκεκριμένες περιοχές, όπως η Θράκη, όπου οι Τούρκοι πέτυχαν να συσπειρώ­σουν -με κάθε τρόπο και άνομα μέσα- σημαντικό μέρος της μειονότητας (ένα σύνο­λο 42.439 ψήφων), στην υπόλοιπη Ελλάδα απέτυχαν πλήρως. Συγκεκριμένα, ενώ στη Ροδόπη απέκτησαν το 41,68% των ψήφων (25.857), στην Ξάνθη το 25,89% (15.378) και στον Έβρο το 1,48% (1.200), σε άλλες περιοχές στις οποίες δεν υπήρχε ο παράνο­μος μηχανισμός των Τούρκων που αφήσαμε να δημιουργηθεί στη Θράκη, όπως στα Δωδεκάνησα (με αρκετούς τουρκογενείς μουσουλμάνους), πήραν μόλις 15 ψήφους (!) και ένα σύνολο 150 (!) ψήφων σε ολό­κληρη την υπόλοιπη Ελλάδα, της Aθήνας (με τη μετρήσιμη παρουσία μουσουλμάνων από τη Θράκη στην περιοχή Γκάζι) συμπε­ριλαμβανομένης. 

Και στη Βουλγαρία 

Στη γειτονική Βουλγαρία τα πράγματα ήταν ακόμη χειρότερα για τη χώρα αυτή Το ελεγχόμενο από την Τουρκία Κίνημα για τα Δικαιώματα και την Ελευθερία, όπου η τουρκική μειονότητα αποτελεί το 9,4% του πληθυσμού, απέκτησε το 18,5% των ψήφων. 

Θα πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι η Τουρκία είναι η μοναδική χώρα με αμι­γώς τουρκικά κόμματα σε όμορες και μη χώρες, όπως στο Ιράκ (Τουρκομάνοι), στο Αζερμπαϊτζάν, στη Βουλγαρία (ΚΔΕ), στην ΠΓΔΜ (όπου έχει ιδρύσει δύο κόμ­ματα, το Τουρκικό Δημοκρατικό Κόμμα-TDP και το Τουρκικό Δημοκρατικό Κί­νημα-TDM), στο Κόσοβο (Τουρκικό Δημοκρατικό Κόμμα Κοσόβου-KDTP) και στην Ελλάδα, με πρώτο το Κόμμα Εμπι­στοσύνης του θανόντος εξτρεμιστή Αχμέτ Σαδίκ και με το διάδοχο τώρα σχήμα του Κόμμα Ισότητας, Φιλίας και Ειρήνης (DEB), στοιχεία της ανέκαθεν επεκτατι­κής τουρκικής πολιτικής. 

Κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των κομμάτων είναι η άσκηση οργανωμέ­νης πιέσεως στις κυβερνήσεις των χωρών που υφίστανται, με σκοπό την υποστήριξη και την προαγωγή των τουρκικών σχεδίων, ιδίως σε περιόδους πολιτικής αστάθειας εκ του κατακερματισμού των ψηφοφόρων σε πολλά κόμματα (βέβαιη κατάληξη σε πε­ρίπτωση υιοθετήσεως της απλής και «άδο­λης» αναλογικής). 

Το βιβλίο για «επέμβαση στα Βαλκάνια» 

Ο Νταβούτογλου, στο περίφημο βιβλίο του «Στρατηγικό βάθος: Η διε­θνής θέση της Τουρκίας», αναφέρει ότι «οι τουρκικές και μουσουλμανι­κές μειονότητες (σ.σ: όχι μόνο οι τουρκικές, δηλαδή) της Βουλγαρίας, της Ελλάδος, της ΠΓΔΜ, του Κοσόβου και της Ρουμανίας αποτελούν σημαντικά στοιχεία της τουρκικής πολιτικής στα Βαλκάνια. Με άλλα λό­για, επιδιώκει ταύτιση των μουσουλμανικών πληθυσμών των Βαλκανίων, άρα και της Ελλάδας, με την Τουρκία. Παρακάτω δε προσθέτει: «Ο δεύτερος στόχος αφορά τη δημιουργία ενός διεθνούς νομικού πλαισίου, στην ομπρέλα ασφαλείας του οποίου η Τουρκία θα πρέπει να έχει ως διαρκή στόχο την απόκτηση δικαιώματος επεμβάσεως που έχουν σχέση με τις μουσουλμανικές μειονότητες των Βαλκανίων». Το είδος της επεμ­βάσεως προσδιορίζεται στην επόμενη πρόταση «Τρανταχτό παράδειγμα της σύγχρονης Ιστορίας αποτελεί η επέμβαση στην Κύπρο, η οποία νομιμοποιήθηκε εντός ενός τέτοιου νομικού πλαισίου». 

(ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-01/06/2014)