• Οι πρόσφυγες είναι απλώς η αφορμή για να φανεί η ένδεια της ΕΕ.
• Οι Ευρωπαίοι συνεχίζουν ακάθεκτοι στον ολισθηρό δρόμο προς τον διχασμό και την αυτοδιάλυση, ασχολούμενοι συνεχώς με τη Συνθήκη Σένγκεν.
ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΣΟΥΡΜΕΛΙΔΗ
Οι κόκκινες πόρτες που... κατά τύχη μπήκαν στα σπίτια όπου φιλοξενούνται πρόσφυγες στη Μεγάλη Βρετανία αναδεικνύουν τα όρια της Ευρώπης, των Ευρωπαίων και των αντιλήψεών τους. Οι Ευρωπαίοι σηκώνουν τείχη για να κλειστούν τελικώς οι ίδιοι μέσα σ' αυτά.
Την ίδια ώρα, βέβαια, που από ένα «τυχαίο γεγονός» (όπως διατείνεται ο εργολάβος) όλες οι πόρτες για ...τους μετανάστες στη Βρετανία βάφτηκαν κόκκινες, στη Δανία παίρνουν τα κοσμήματα και κάθε πολύτιμο προσωπικό περιουσιακό στοιχείο από τους πρόσφυγες, ώστε να αποπληρώσουν τη «φιλοξενία» που τους παρέχεται. Στη Γερμανία λένε τώρα ότι θα γίνει το ίδιο, ενώ, η μία μετά την άλλη, οι χώρες του Βορρά κλείνουν σύνορα, φτιάχνουν φράχτες, υψώνουν τείχη υλικά αλλά και ψυχικά. Μπορεί να μην το φωνάζουν, αλλά όλο και περισσότεροι λένε «έξω οι ξένοι». Κι αυτή η σκέψη δεν αφορά μόνο στους πρόσφυγες. Αφορά και στους Ευρωπαίους του Νότου. Η αρχή έγινε με τους Έλληνες (που είναι «ψεύτες», «κλέφτες», «τεμπέληδες» και πολλά ακόμα) και συνεχίστηκε με κατηγορίες κατά των Νοτιοευρωπαίων γενικότερα.
Όλα αυτά θυμίζουν την εποχή λίγο πριν από τον Παγκόσμιο Πόλεμο, κι αυτό γιατί στην πραγματικότητα, αν και δεν πέφτουν βόμβες, βιώνουμε έναν πόλεμο με οικονομικά μέσα. Το Προσφυγικό απλώς ανέδειξε τις συνολικότερες αδυναμίες και κακοτεχνίες του οικοδομήματος που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση και Ευρωζώνη. Η οικονομική κρίση αποκάλυψε πως ο καθένας λειτουργεί αποκλειστικά για τη δική του συσσώρευση, για τα δικά του οφέλη, γιατί πολύ απλά έτσι είναι φτιαγμένη η ΕΕ και ιδίως η Ευρωζώνη.
Ο φόβος της αυτόματης διάλυσης, λόγω της κρίσης χρέους στην οποία βρέθηκαν ορισμένα κράτη-μέλη (με το μεγαλύτερο πρόβλημα να το έχει η Ελλάδα), αντικαταστάθηκε από την εχθρότητα προς τους υπερχρεωμένους, πρωτίστως δε προς τους Έλληνες. Το Grexit ήταν και παραμένει σημαία πολλών δυνάμεων που θέλουν πλέον μια μικρότερη και ισχυρότερη Ευρωζώνη. Κι όταν ήρθαν και τα κύματα των προσφυγών, η εχθρότητα διογκώθηκε. Οι σκέψεις έγιναν κραυγές: διώξτε την Ελλάδα από τη ζώνη ελεύθερης επικοινωνίας (Συνθήκη Σένγκεν), γιατί για όλα τα δεινά φταίνε οι Έλληνες!
Η εχθρότητα προς τους Έλληνες ή προς τους Ιταλούς (στους οποίους επίσης καταλογίζεται μέρος της ευθύνης) είναι μέρος του φόβου και της αλαζονείας. Φόβος ότι αν έρθει ένας μεγάλος αριθμός προσφύγων θα πληγεί αυτομάτως η ποιότητα ζωής στην Ευρώπη, και αλαζονεία, που θέλει τους Βόρειους ή ακόμα και τους Ανατολικούς να είναι «νοικοκυραίοι», σε αντίθεση με τους «τεμπέληδες του Νότου». Πολύ δε περισσότερο η αλαζονεία εκφράζεται έναντι των προσφύγων που έρχονται από χώρες εκτός Ευρώπης, από την Ασία ή την Αφρική.
Η προσπάθεια να κρυφτούν ο φόβος και η αλαζονεία που έγινε αρχικώς από τις κυβερνήσεις ισχυρών οικονομικά κρατών (Γερμανία, Σουηδία, Ολλανδία), οι οποίες αποδέχτηκαν να ενσωματώσουν μεγάλο αριθμό προσφύγων στο όνομα της ανάγκης που έχει η οικονομία τους, κατέρρευσε γρήγορα κάτω από το βάρος των πραγματικών κοινωνικών αντιλήψεων και συναισθημάτων. Η κυρία Μέρκελ βλέπει τη δημοτικότητά της να πέφτει και νιώθει άβολα μέσα στο ίδιο της το κόμμα, ενώ άλλες κυβερνήσεις παίρνουν σκληρά μέτρα, που θυμίζουν φασιστικές μεθόδους. Στη Φινλανδία, μάλιστα, έγιναν αποδεκτές περιπολίες ομάδων πολιτών - ιδιωτών, που δεν θέλουν να βλέπουν πρόσφυγες να κυκλοφορούν στον δρόμο για να μην κλέβουν η παρενοχλούν τις γυναίκες...
Κλεισμένοι σε τείχη
Η οικονομική κρίση, η παραγωγική ύφεση, η έξοδος κεφαλαίων και εταιρειών από την Ευρώπη λόγω φορολογίας ή υψηλού κόστους, η συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, ο φόβος για τη μετάδοση οικονομικών ασθενειών τύπου Ελλάδας και σε άλλες χώρες, οι εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες που γεμίζουν τους δρόμους και τις πόλεις της Ευρώπης έχουν φέρει τεράστια ανισορροπία στις ευρωπαϊκές κοινωνίες, ενεργοποιώντας τα χειρότερα αμυντικά αντανακλαστικά. Έντρομες οι κοινωνίες του Βορρά και της Ανατολικής Ευρώπης επιτίθενται στους πρόσφυγες, σε άλλους ευρωπαϊκούς λαούς και τελικώς στις κυβερνήσεις τους, ζητώντας μεγαλύτερους περιορισμούς. Οι πρόσφυγες, αν και είναι μόνο η αφορμή, επηρεάζουν τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις στα κράτη-μέλη με τρόπο αρνητικό. Ενισχύονται οι ξενοφοβικές κυβερνήσεις ή οι υπάρχουσες καταφεύγουν σε δεξιόστροφες ξενοφοβικές λύσεις.
Οι περιορισμοί, ωστόσο, τα τείχη που υψώνονται θα οδηγήσουν τελικώς στο να μαντρωθούν οι ίδιοι οι ευρωπαϊκοί λαοί. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο καβγάς στα σύνορα Αυστρίας - Γερμανίας. Μπορεί πολιτικοί και των δύο χωρών να καταριούνται τους Έλληνες, όμως στο τέλος δημιουργούν προβλήματα στον εαυτό τους, χωρίς να περιορίζουν ούτε τις προσφυγικές ροές ούτε την τρομοκρατία.
Οι Ευρωπαίοι συνεχίζουν ακάθεκτοι στον ολισθηρό δρόμο προς τον διχασμό και την αυτοδιάλυση, ασχολούμενοι συνεχώς με τη Συνθήκη Σένγκεν. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ανίκανη να διαχειριστεί το πραγματικό πρόβλημα, που είναι ο τερματισμός του πολέμου στη Συρία ή η διάλυση των κρατών της Βόρειας Αφρικής. Αδυνατεί όμως να διαχειριστεί και το θέμα του επιμερισμού των ευθυνών, αφού ειδικά οι ανατολικές χώρες αρνούνται να φιλοξενήσουν πρόσφυγες, δηλαδή να μοιραστούν το πρόβλημα. Αδυνατεί συγχρόνως η ΕΕ να υποχρεώσει την Τουρκία να λάβει μέτρα περιορισμού του ανεξέλεγκτου και ουσιαστικά υποκινούμενου εμπορίου ψυχών.
Η Ευρώπη το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να απειλεί ασκόπως και τα μέλη της να περιχαρακώνονται. Οι Ευρωπαίοι ζουν με την ψευδαίσθηση πως αν υψωθούν τείχη οi πρόσφυγες δεν θα περάσουν και πως αν η Ελλάδα εξαιρεθεί από τη Σένγκεν το πρόβλημα θα πάψει να υπάρχει. Η ΕΕ αποδεικνύει κάθε μέρα και περισσότερο πως είναι φοβισμένη, διχασμένη και σε ό,τι αφορά στο παρόν και σε ό,τι αφορά στο αύριο. Οι αξίες και κανόνες επί των οποίων στηρίζεται η ΕΕ καταρρέουν διαδοχικά, πολύ δε περισσότερο καταρρέει το όραμα της Ευρώπης των λαών, της ελευθερίας και της προόδου. Οι δυστυχείς πρόσφυγες είναι απλώς η αφορμή για να φανεί η ένδεια της Ευρώπης...
(ΕΠΙΚΑΙΡΑ-28/01-04/02/2016)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις ή υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.