Ο καλός (Αλέξης), ο κακός (Πάνος) και ο άσχημος (Κυριάκος)...

Εάν, λοιπόν, κάποιος θα ήθελε να γυρίσει μια ταινία σχετικά με όσα συμβαίνουν στην ελληνική πολι­τική σκηνή, ποιος λέτε ότι θα ήταν ο τίτλος; Εμείς λέμε: «Ο καλός, ο κακός κι ο άσχημος» (κλεμμένο, το ξέρου­με, ωστόσο ταιριάζει γάντι). 

Τον ρόλο του «καλού» θα μπορούσε κάλλιστα να τον παίξει ο Αλέξης Τσίπρας. Ως γνωστόν, ο ...πρωθυ­πουργός, παρά τα ήξεις αφήξεις, παρά τα πισωγυρίσματα, παρόλο που οι ελπίδες με τις οποίες γέμισε τα μυαλά των Ελλήνων αποδείχθηκαν φρούδες, πα­ραμένει ένα... καλό παιδί. Ένα παιδί που δια­πραγματεύεται αλλά και ένα παιδί του οποί­ου του κόμμα καλεί τον κόσμο να βγει στους δρόμους για να διαμαρτυρηθεί για το Ασφαλιστικό! Και, βέβαια, δεν θα πρέ­πει να ξεχνάμε πως ό,τι γίνεται πάντα γίνεται με γνώμονα... το καλό του λαού. Ε, πόση καλο­σύνη πια να δείξει κι αυτός ο άνθρωπος; 

Και συνεχίζουμε. Ο ρόλος του κακού θα μπο­ρούσε πολύ εύκολα να πάει στον «συνέταιρο» του κ. Τσίπρα, ονόματι Πάνος Καμμένος, ο οποίος εκτελεί και χρέη υπουρ­γού Εθνικής Άμυνας. Γνωστός «τσαμπουκάς», λοιπόν, ο κ. Καμμένος -αν και τον τελευταίο καιρό και κυρίως από τότε που άρχισαν οι «διαπραγματεύσεις» για το Ασφαλιστικό- είχε εξαφανιστεί. Ανέλαβε, όμως, να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά όσον αφορά στο Προσφυγικό, ενώ, όπως φαίνεται, είναι τόσο... σκληρός, ώστε δεν τον πτοούν ούτε οι κοινωνικές αντιδράσεις. 

Στην... ταινία, όμως, κάποια στιγμή πρέπει να εμ­φανιστεί και ο... άσχημος. Στην προκειμένη περίπτω­ση, ο ρόλος πάει στον Κυριάκο Μητσοτάκη (όχι, μην ο νους σας στο κακό, δεν εννοούμε κάτι για την εμφάνιση του προέδρου της Ν.Δ.). Ο κ. Μητσοτάκης, κάποια στιγμή, πρέπει να αποφασίσει τι θα κάνει με τη Ν.Δ. και πώς θα αντιδρά­σει στα όσα συμβαίνουν στη χώρα. Δεν μπορεί, δηλα­δή, ο κόσμος να καίγεται, στελέχη της Ν.Δ. να του ζητάνε να αναλάβει δρά­ση, να έχει τη στήριξη ακόμα και του Βερολί­νου και ο κ. Μητσοτάκης να λέει πως δεν βιάζεται να γίνει πρω­θυπουργός! 

(ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ-09/02/2016)