Όσοι σπέρνουν φόβο και ανέμους διχόνοιας θα θερίσουν θύελλες!

του Γιώργου Τράγκα 

Σε όλα αυτά που ζούμε, σε όλα αυτά που λέγονται και γράφονται περί εκλογών ή περί αποσταθεροποίησης ή περί Οικουμενικής ή αλλαγής ενοίκου στο Μαξίμου δεν λαμβάνεται υπόψη το δράμα του ελληνικού λαού. Είναι κάπου στη γωνία και, παγωμένος, ακούει με τρόμο όσα λένε και όσα σκέφτονται να κάνουν... 

Διαβάζοντας τον κυριακάτικο Τύπο, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η μόνη «άμυνά» μας απέναντι στις θηριώδεις και φασιστικές απαιτήσεις των δανει­στών είναι να πάμε σε εκλογές κάποια «βολική» ημερομηνία του Απριλίου. Κατά κάποιον τρόπο, μου φάνηκε ότι ο Πάνος Καμμένος στη συνέντευξη που έδωσε στη «Real News» άφησε να εν­νοηθεί ότι «θα κάνουμε ντα» τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και την τρόικα, εάν γί­νουν «παράλογες» οι απαιτήσεις τους. Δηλαδή, τώρα είναι «λογικά» τα προαπαιτούμενα; Είναι μέσα στις δυνατότη­τες της κοινωνίας αυτά που ζητούν για τις συντάξεις και τους μισθούς; Μετά την πλήρη εκχώρηση της εθνικής κυ­ριαρχίας (άρα και της ανεξαρτησίας), τι άλλο πρέπει να μας ζητήσουν για να θε­ωρηθούν «παράλογες» οι απαιτήσεις τους από το κυβερνητικό δίδυμο ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ.;....

Τι κάνει «νιάου - νιάου» στα κεραμί­δια; Οι Αλέξης και Πάνος αντιλαμβά­νονται ότι καταρρέουν, πως σαρώνονται από τον τυφώνα μιας γενικευμένης λαϊ­κής οργής και ότι δεν πρόκειται η ελληνι­κή κοινωνία ούτε να ανεχθεί ούτε να αντέξει το Ασφαλιστικό και το Φορολο­γικό που μεθοδεύουν οι πρώην αντιμνημονιακοί να περάσουν με διάφορους τρόπους, επιχειρήματα και «εκβια­σμούς» από το Κοινοβούλιο. Έτσι, λοιπόν, αμόλησαν χθες... καλούμπα και «ύψωσαν τον χαρταετό της πολιτικής αστάθειας» απ’ όλα τα κυβερνητικά λούκια: Την απειλή ότι, «εάν μας πιέσουν οι ξένοι περισσότερο, τότε δεν αποκλείεται να προσφύγουμε πάλι στην ετυμηγορία του λαού». Για τέταρτη φορά μέσα σε ενάμιση χρόνο! Κάλπες, με όλες τις αρ­νητικές παρενέργειες για την ήδη κατε­στραμμένη χώρα. 

Αυτός κι εάν είναι εκβιασμός απέναντι σε εκατομμύρια Έλληνες -αγρότες, δικη­γόρους, γιατρούς, μηχανικούς και άλ­λους- που βρίσκονται στους δρόμους και διαμαρτύρονται για την εφαρμογή του 3ου μνημονίου Τσίπρα - Καμμένου. 

Ο υπουργός Άμυνας, στο κατάλληλο timing, έστειλε μήνυμα προς την τρόι­κα και το Βερολίνο να μην «οξύνουν» τις απαιτήσεις τους, ποντάροντας πολύ στον Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά κυ­ρίως είπε στο εσωτερικό, στα κέντρα των Αθηνών, ότι, εάν δεν βοηθήσουν να υλοποιηθεί το 3ο μνημόνιο, θα πά­με σε κενό εξουσίας και σε πλήρη «ιταλοποίηση του πολιτικού κλίματος», με απροσδιόριστες συνέπειες. Το εκπλη­κτικό, όμως, είναι ότι η ιστορική «Αυ­γή», η κομματική εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, έγραψε στην πρώτη σελίδα της ότι «εκλογές δεν θέλουν η κυβέρνηση, η αξιωματική αντιπολίτευση (ο Μητσοτάκης, δηλαδή), οι πολίτες και η αγορά! Και ότι η μόνη που «στήνει σκηνικό αποσταθεροποίησης είναι η διαπλοκή, που τρέμει για τα... δανεικά της»! Δηλαδή, όσα χρωστούν τα μεγά­λα συγκροτήματα στις τράπεζες. 

Πραγματικά, είναι εντυπωσιακό να επικαλείται η κυβερνητική εφημερίδα τη θέση του (παρατεταμένα σιωπηλού και μνημονιακού) Κυριάκου, ο οποίος «δεν βιάζεται να γίνει πρωθυπουργός», την ώρα που εκατομμύρια Έλληνες διαδη­λώνουν στους δρόμους και περιμένουν να τύχουν της υποστήριξης των κομμά­των της αντιπολίτευσης. Στη μεταπολι­τευτική Ιστορία της Ελλάδας δεν είχαμε ξανά αρχηγό αξιωματικής αντιπολίτευ­σης ο οποίος να μένει τόσο «ζαρωμένος» απέναντι στις εξελίξεις, δείχνοντας ότι περιμένει οδηγίες από το εξωτερικό! Άλ­λος θα είχε αξιοποιήσει πλήρως την αδυναμία της κυβέρνησης και κυρίως το αντιλαϊκό, πλέον, προφίλ της. Φαίνεται, όμως, ότι ο Κυριάκος ακολουθεί τη στρατηγική του Βερολίνου. Δηλαδή, μια κυβέρνηση της Αριστεράς να περάσει όλα αυτά τα πολιτικά κακουργήματα ή, τουλάχιστον, να το επιχειρήσει, απορρο­φώντας όλη την πολιτική φθορά. Πολύ λίγο ενδιαφέρει τους Γερμανούς εάν Τσίπρας και Καμμένος θα φύγουν με αποδοκιμασίες ή μέσα σε... ελικόπτερα. Αρκεί την κατάλληλη στιγμή να τους διαδεχθεί ο Μητσοτάκης, ο οποίος είναι «ό,τι καλύτερο» για την εφαρμογή μνη­μονίων και «μεταρρυθμίσεων». 

Σε όλα αυτά που ζούμε, σε όλα αυτά που λέγονται και γράφονται περί εκλο­γών ή περί αποσταθεροποίησης ή περί Οικουμενικής ή αλλαγής ενοίκου στο Μαξίμου δεν λαμβάνεται υπόψη το δρά­μα του ελληνικού λαού. Είναι κάπου στη γωνία και, παγωμένος, ακούει με τρόμο όσα λένε και όσα σκέφτονται να κάνουν. Ποιοι είναι αυτοί που στήνουν σκηνικό αποσταθεροποίησης, αφού δεν είναι σί­γουρα η κυβέρνηση, ο Κυριάκος, το Πο­τάμι ή το ΠΑΣΟΚ; Ο Λεβέντης; Να μην τρελαθούμε κιόλας! Ο άνθρωπος πι­στεύει στις «μεταρρυθμίσεις» και σε μια Οικουμενική που θα πάει πιο κάτω το μνημόνιο! Δεν το κρύβει, άλλωστε. Ποι­οι άλλοι είναι οι γεννήτορες της ανατα­ραχής; Οι χρυσαυγίτες ή οι κομμουνι­στές; Πραγματικά, πιστεύουν οι κυβερ­νητικοί και οι της Συγγρού ότι όλες οι επαγγελματικές τάξεις της Ελλάδας ξαφ­νικά έγιναν κομμουνιστές ή Ακροδεξιοί; 

Κάποια στιγμή πρέπει να σοβαρευτού­με, γιατί η χώρα μετά την οικονομική απίσχναση, με όλους αυτούς τους πολιτι­κούς σαλτιμπαγκισμούς θα πάει σίγου­ρα στη συρρίκνωση και στον εδαφικό διαμελισμό. Η Αριστερά που βλέπουμε πάνω μαζί με τον Καμμένο να καίγεται σαν φιτίλι και η Δεξιά του Μητσοτάκη που δεν έχει καμία σχέση με την καραμανλική Ν.Δ. πρέπει να σκεφτούν άλλα επιχειρήματα και άλλες πολιτικές πρά­ξεις για να καταλαγιάσει η οργή της κοι­νωνίας. Με απειλές, εκβιασμούς και δι­λήμματα δεν πρόκειται να δει προκοπή ο τόπος. Αντίθετα, όλοι αυτοί που σπέρ­νουν φόβο και ανέμους διχόνοιας θα θε­ρίσουν θύελλες... 

[ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ (ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΣΚΟΠΕΥΤΗΣ)-08/02/2016]