0 υπουργός, η δημοσιογράφος και... η «μαγκιά» της εξουσίας

Του ΠΕΤΡΟΥ ΤΡΟΥΠΙΩΤΗ 

ptroupiotis@yahoo.gr

Φαίνεται ότι ορισμένοι τουλάχιστον από τη σημερινή κυβέρνηση, όχι απλώς "δεν γουστά­ρουν τα μέσα ενημέρωσης" (όπως έ­λεγε την περασμένη εβδομάδα υφυπουργός, συζητώντας μεγαλοφώνως με συναδέλφους του στο καφενείο της Βουλής), αλλά παράλληλα έχουν όχι μόνον επιθετική, αλλά και εκδικητική διάθεση α­πέναντι σε μέσα ενημέρω­σης και δημοσιογράφους. 

Κι αυτό το αποδεικνύ­ουν κάθε μέρα, με κάθε ευ­καιρία. Δεν θα αναφερθώ στα γνωστά θέματα περί.... των καναλιών, της "αυτο­νόμησης των μέσων ενημέ­ρωσης", αλλά και γενικότε­ρα της επιθετικής διάθεσης πολλών υπουργών και άλ­λων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ προς τα μέσα ενημέρωσης. Ιδιαίτερα τώρα που έχουν την εξουσία και δέχονται την κριτική. (Γιατί παλαιότερα ήταν λίγο διαφορετικά τα πράγματα). 

Θα μείνω σε μια αντίληψη ορι­σμένων υπουργών που θεωρούν πως η υπουργική καρέκλα είναι περίπου ιδιοκτησία τους και μπο­ρούν να κάνουν ό,τι τους αρέσει σε σχέση με τον Τύπο και την ενημέρωση. Τελευταίο κρούσμα, ο αναπληρω­τής υπουργός Προστασίας του Πολίτη. 

Ο απόστρατος στρατηγός, για τη θητεία του οποίου ως διευθυντή του γραφείου του τότε (2010-2011) ανα­πληρωτή υπουργού Εθνικής Άμυνας, επί ΠΑΣΟΚ δηλαδή, οι πρώην σύντρο­φοί του στο κίνημα λένε πολλά και φαρμακερά, προχθές προχώρησε και σε μια πρωτοφανή, θα την χαρακτήρι­ζα, ενέργεια. 

Όταν συνάδελφος προσπάθησε να τον ρωτήσει για τα θέματα των αλλαγών στην Ελληνική Αστυνομία, αλλα­γών που προκάλεσαν θύελλα αντιδρά­σεων (πολιτικών, υπηρεσιακών και κοι­νωνικών) όχι μόνον δεν απάντησε, αλ­λά προχώρησε και σε κάτι χειρότερο. Κουνώντας το δάχτυλο προς τη συνάδελφο, και εμφανώς οργισμένος, της δήλωσε: "εσένα προσωπικά, ό,τι και να ρωτήσεις δεν πρό­κειται να σου απαντήσω, ποτέ". 

Η δήλωση αυτή του α­ναπληρωτή υπουρ­γού, που έγινε μπρο­στά στην ηγεσία της αστυ­νομίας και θα μπορούσε να αποτελεί και ένα "σήμα'' προς όλους τους υφιστα­μένους του εναντίον της δημοσιογράφου, είναι ε­πιεικώς απαράδεκτη. Για να μην χρη­σιμοποιήσω καμιά άλλη βαρύτερη έκφραση. 

Ο απόστρατος στρατηγός μπο­ρεί εκείνη την στιγμή να ήταν οργι­σμένος, στενοχωρημένος ή οτιδήπο­τε άλλο, μια και δεν είχε περάσει η γραμμή του για υποβάθμιση συγκε­κριμένου ανώτατου αξιωματικού της αστυνομίας, μπορεί να είχε ενο­χληθεί από τις αντιδράσεις για το θέμα (αλλά και άλλες αμφιλεγόμε­νες κρίσεις) από τα μέσα ενημέρω­σης, την κοινωνία, αλλά και υπουρ­γούς και το γραφείο του πρωθυ­πουργού. 

Μπορεί επίσης να έχει οτιδήποτε προσωπικό εναντίον της συναδέλ­φου, ίσως γιατί δεν του αρέσουν αυ­τά που γράφει. Ίσως για οτιδήποτε άλλο. Όμως, θα πρέπει να καταλάβει ό­τι όταν ομιλεί ως πολίτης και για τον εαυτό του, μπορεί αν θέλει να μην α­παντά σε κανέναν δημοσιογράφο ή να απαντά σε όποιον θέλει και θεω­ρεί φιλικά διακείμενο απέναντι του. 

Όταν όμως είναι υπουργός και απαντά ως υπουργός, δεν έχει κανένα, μα κανένα δικαίω­μα να μην απαντά σε δημοσιογράφο, όποιος και αν είναι αυτός. Ο υπουργός είναι υπουργός όλων των Ελλήνων και οφείλει να αντιμετω­πίζει τον Τύπο ίσα και χωρίς προσω­πικές αντιπαλότητες. 

Ο αναπληρωτής υπουργός έδειξε ό­τι δεν έχει στοιχειώδη γνώση των συγκε­κριμένων δεδομένων και το ποιες είναι οι υποχρεώσεις του σε σχέση με την ε­νημέρωση. 

Ο υπουργός οφείλει να απαντά στις ερωτήσεις όλων των δημοσιογράφων, άσχετα από τις προσωπικές του απόψεις για τους ίδιους και τη δουλειά τους. 

Ο υπουργός δεν μπορεί να επιλέγει συνομιλητές στις δημόσιες εμφανίσεις του, ανάλογα με το ποιοι δημοσιογρά­φοι του είναι αρεστοί. 

Ας ξεχωρίσει ο ίδιος, αν μπορεί, τους ρόλους και τις υποχρεώσεις του. Και αν δεν μπορεί ο ίδιος, ας του τους ξεκαθαρίσει ο πρωθυπουργός. 

Υ.Γ.1: Μήπως η ΕΣΗΕΑ θα έπρεπε να δει το θέμα της συμπεριφοράς κυβερνητικών στελεχών απέναντι στα μέ­λη της και γενικότερα την ενημέρωση; 

Ιδιαίτερα μάλιστα τέτοιες περι­πτώσεις, απαράδεκτης και επιθετικής συμπεριφοράς υπουργών; 

Υ.Γ.2: Να θυμίσω στον κ. αναπλη­ρωτή υπουργό ότι ΚΑΙ για κάτι τέτοιες συμπεριφορές, το πρώην κόμμα του (από το καράβι του οποίου πήδηξε... μόλις άρχισε να βουλιάζει) καταδικά­στηκε από τον ελληνικό λαό να βρίσκε­ται σε μονοψήφια ποσοστά. 

(ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ-23/02/2016)