Πόλεμος συμφερόντων για την στρατιωτική δομή

ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΚΑΙ ΔΙΕΛΚΥΝΣΤΙΝΔΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ - ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ 

Από μηδενική βάση θα εξεταστεί τόσο από την πολιτική ηγεσία όσο και από τα νέα στρατιωτικό συμβούλια η αναδιάρθρωση των Ενόπλων Δυνάμεων, που δεν υλοποιήθηκε από την προηγουμένη κυβέρνηση, λόγω πολιτικών πιέσεων, αλλά και κυρίαρχων διαφωνιών, μεταξύ πολιτικών και στρατιωτικών. 

Oι αποκλίνουσες απόψεις των δύο πλευρών στο θέμα οδήγησαν, σύμφωνα με πληροφορίες, και στην... έκτακτη αποστρατεία των τεσσάρων αρχηγών, που δεν δέχονταν να υλοποιήσουν τις «διαταγές» του τέως υπουργού και των παρ' αυτόν παροικούντων. Γεγονός είναι ότι και οι δύο πλευρές, και οι στρατιωτικοί αλλά και η πολιτική ηγεσία, χειρίστηκαν το θέμα με τον πλέον ακατάλληλο τρόπο, αφήνοντας να διαρρεύσουν οι μεν στρατιωτικοί ότι «οι θέσεις Μπεγλίτη είναι καταστροφικές για τις Ένοπλες Δυνάμεις και την επιχειρησιακή ικανότητά τους», οι δε πολιτικοί ότι «οι στρατηγοί αμύνονται στο κλείσιμο των μονάδων, για να μη χάσουν τις καρέκλες τους». 

Ακραία σενάρια 

Στο πλαίσιο αυτό, το τελευταίο διάστημα έχουν ακουστεί ακόμα και τα πιο ακραία σενάρια. Ακόμα και οι μελέτες για συγχωνεύσεις μονάδων, που πρέπει να γίνουν, όχι μόνο λόγω οικονομικών δεδομένων, αλλά για επιχειρησιακούς και πρακτικούς λόγους, διαρρέουν ως καταστροφικές. Στον πόλεμο της αναδιοργάνωσης των Ενόπλων Δυνάμεων έχουν επιστρατευτεί και οι απόστρατοι αξιωματικοί. 

Μετά το πέρας όλων των δυνατών συμμαχιών, έχουν δημιουργηθεί δυο μέτωπα. Το πρώτο υπέρ μιας ήπιας αναδιοργάνωσης, όπως αυτή είχε προταθεί από τα μέχρι σήμερα ανώτατα στρατιωτικά συμβούλια, με σκοπό, όπως υποστηρίζουν, να μη θιγεί το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων, και το δεύτερο υπέρ μιας ριζικής αλλαγής, που προβλέπει κλείσιμο στρατοπέδων, μονάδων, συγχωνεύσεις, μετακινήσεις και μειώσεις προσωπικού, με σκοπό, όπως υποστηρίζουν από τη δική τους πλευρά, τη δραστική μείωση των λειτουργικών δαπανών των Ενόπλων Δυνάμεων χωρίς τη μείωση του αξιόμαχου. 

Στο πρώτο μέτωπο βρίσκονται εν ενεργεία στρατιωτικοί, κυρίως ανώτερων και ανώτατων βαθμών, απόστρατοι και τοπικοί φορείς, που δεν θέλουν να δουν τα στρατόπεδα που βρίσκονται στην περιοχή τους να κλείνουν, καθώς αποτελούν μέρος της οικονομικής ζωής του τόπου τους και, τέλος, ο ισχυρός πόλος μεγάλου αριθμού πολιτικών, που θέλουν τα στρατόπεδα στην εκλογική τους περιοχή και για οικονομικούς, αλλά και για ρου­σφετολογικούς λόγους. 

Στο δεύτερο μέτωπο εντάσσονται εν ενεργεία αξιωματικοί, που θεωρούν ότι πρέπει να μετεξελιχθούν οι Ένοπλες Δυνάμεις, οικονομικοί παράγοντες της κυβέρνησης, που πιστεύουν ότι το σημερινό κόστος των Ενόπλων Δυνάμεων είναι δυσβάστακτο και ένα μικρό μέρος πολιτικών. 

Πολιτικές πιέσεις 

Αξίζει να σημειωθεί ότι προσπάθειες αναδιοργάνωσης με κλείσιμο στρατοπέδων έχουν γίνει στο παρελθόν, αλλά δεν τελεσφόρησαν, καθώς οι πολιτικές πιέσεις ήταν τεράστιες και όσα στρατόπεδα έκλεινε η μια κυβέρνηση, τα άνοιγε η επόμενη και σε κάποιες περιπτώσεις δημιουργούσε και νέα. Χαρακτηριστικό είναι ότι πριν από μερικά χρόνια δημιουργήθηκε στα βόρεια σύνορα και μονάδα βαρέος πυροβολικού, ενώ το αμυντικό δόγμα δεν προέβλεπε απειλή από Βορρά. 

Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης έγιναν σημαντικές μειώσεις στην οροφή των Ενόπλων Δυνάμεών τους, καθώς και μειώσεις σε μέσα και μονάδες, μετά τη λήξη του ψυχρού πολέμου το 1990, καθώς άλλαξε το αμυντικό δόγμα της Δύσης. Στη χώρα, παρά το ότι από το 1991 δεν προβλέπεται από Βορρά απειλή, τίποτα δεν άλλαξε. Από το 1997 μέχρι και σήμερα έγιναν τέσσερις αλλαγές στη Δομή Δυνάμεων, ενώ υπήρξαν και τρεις προ­τάσεις, που δεν προχώρησαν. Στην ουσία, όμως, δεν άλλαξε τίποτα. 

Οι παραμεθόριες 

Από μελέτη που υπάρχει στο υπουργείο Άμυνας προκύπτει ότι το ετήσιο κόστος των μονά­δων που βρίσκονται στα βόρεια σύνορά μας είναι περίπου 6 εκατομμύρια ευρώ, ενώ στα 18 εκατομμύρια τείνει το κόστος των δυνάμεών μας στη Θράκη. Επίσης οι Ένοπλες Δυνάμεις που βρίσκονται, εδρεύουν και ενεργούν στο εσωτερικό της χώρας έχουν λειτουργικό κόστος που αγγίζει το μισό του όλου κόστους των Ενόπλων Δυνάμεων. Επίσης, εντυπωσιακό είναι ότι στη δομή διοίκησης του αμερικανικού Στρατού με 675.000 στρα­τιωτικούς επάνδρωση, διασπαρμένους σε ολόκληρο τον πλανήτη , υπάρχουν μόλις 65 ανώτατοι αξιωματικοί, ενώ στην Ελλάδα με 90.000 Στρατό έχουμε 63 ανώτατους, μόλις δύο λιγότερους από τις αμερικανικές Ένοπλες Δυνάμεις. 

Πηγές του υπουργείου Εθνικής Άμυνας και στρατιωτικοί κύκλοι, αναφερόμενοι στο θέμα, υποστήριζαν ότι η νέα δομή θα πρέπει να προχωρήσει ταχύτατα, καθώς τα προβλεπόμενα κονδύλια για την άμυνα της χώρας στον προϋπολογισμό δεν φτάνουν για τη λειτουργία των Ενόπλων Δυνάμεων, όπως είναι σήμερα, ακόμα και μετά τις περικοπές που έχουν γίνει στα λειτουργικά τους. Ήδη τα προβλήματα, που δεν αντιμετωπίζονται από επίπεδο μονάδων, μέχρι και γενικού επιτελείου, είναι παρά πολλά και καθημερινά ο αριθμός τους αυξάνεται. Βαρίδια αποτελούν πλέον ακόμα και οι μεταθέσεις, καθώς δεν υπάρχουν χρήματα για τις μετακινήσεις και τα φύλλα πορείας των αξιωματικών. 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ 

(ΕΦ.ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ-26/11/2011)