Το μοιραίο λάθος

Μην το ψάχνουμε! Ο Παπανδρέου πέφτει πιο σύντομα από το αναμενόμενο, γιατί έκανε ένα τεράστιο γεωπολιτικό λάθος· επιχείρησε να κάνει τον νταβατζή των Αμερικανών στην Ευρώπη, σε μια εποχή που αλλάζουν δραματικά στη γηραιά ήπειρο οι συσχετισμοί εις βάρος της υπερδύναμης.

Ενώ ηγείται μιας χώρας που είναι στο...
καναβάτσο και αντιμετωπίζει, ζήτημα εθνικής επιβίωσης, εκείνος πήγε στις Κάννες με σκοπό να πουλήσει μαγκιά και τσαμπουκά στη Μέρκελ και στον Σαρκοζί! 

Αντί να τους μιλήσει ως ηγέτης χώρας-μέλους, και μάλιστα εκ των παλαιοτέρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εμφανίστηκε μπροστά τους ως το χαϊδεμένο παιδί της υπερδύναμης και τους απείλησε με δημοψήφισμα.

Όπως ήταν αναμενόμενο, έσπασε τα μούτρα του! Τον έκαναν σάντουιτς! 

Το αίτημα για δημοψήφισμα -το αναφέρω για την Ιστορία- ήταν σε πλήρη συνεννόηση με την υπερδύναμη. 

Μετά τη συνάντηση Χίλαρι Κλίντον -Σταύρου Λαμπρινίδη, η οποία έγινε αμέσως μετά τη Σύνοδο Κορυφής της 26ης Οκτωβρίου, η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ δήλωσε ότι «η Ελλάδα και η Αμερική έχουμε πλέον σε πολλά πράγματα μια κοινή προσέγγιση πραγμάτων». 

Ώρες αργότερα ο εκπρόσωπος Τύπου του Λευκού Οίκου Τζέι Κάρνεϊ τόνισε ότι η απόφαση για το δημοψήφισμα «ενισχύει την αντίληψη ότι πρέπει να κινηθεί με ταχείς ρυθμούς για την υλοποίηση της συμφωνίας των Βρυξελλών».

Αυτό που δεν αντελήφθη ο Παπανδρέου, ευτυχώς για την Ελλάδα και δυστυχώς για τον ίδιο, είναι ότι εδώ και καιρό οι ισορροπίες στις σχέσεις μεταξύ της Ευρώπης και των ΗΠΑ έχουν ανατραπεί δραματικά. 

Η χλευαστική αντιμετώπιση που είχε από τους ομολόγους του ο υπουργός Οικονομικών Τίμοθι Γκάιτνερ κατά την πρόσφατη παρέμβαση του στο Eurogroup θα έπρεπε να τον προϊδεάσει ότι εκβιασμοί τρίτων δεν περνούν πια στην ευρωζώνη.

θα έπρεπε να του δείξει ότι η λογική του «μεσάζοντα» και του «κηδεμόνα» είναι ξένη προς το πολιτικά ήθη της ηπείρου μας. 

Θα έπρεπε να τον διδάξει ότι ηγεσία σημαίνει να χαράζεις εσύ τη γραμμή για την πατρίδα σου και όχι να τη διοικείς με navigator.

Είναι περίεργο, αλλά ο -υποτίθεται- πλέον ενήμερος αρχηγός κόμματος στην Ελλάδα με τις υποτιθέμενες παγκόσμιες άκρες δεν κατάλαβε αυτό που και ο τελευταίος τεχνοκράτης ξέρει: ότι δεν κρατά τα κλειδιά του κόσμου μας ένας. 

Η μόνη στρατηγική που είχε όλο τον τελευταίο χρόνο ήταν να παίρνει τις δόσεις από τους Ευρωπαίους, να κοροϊδεύει μη εφαρμόζοντας τις μεταρρυθμίσεις και ως κακομαθημένο παιδί να βάζει τους προστάτες του να... καθαρίζουν για εκείνον. 

Ότι και να έχει πάντως, με το καλό ή με το άγριο, οι εξελίξεις θα τρέξουν! 

ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΟΤΤΑΚΗΣ