Ο Γιώργος, ο Βαγγέλης ο Άμλετ και τα… παϊδάκια
Σήμερα θα ασχοληθούμε με την ψυχή. θα ασχοληθούμε και με το δημοψήφισμα, που αποτυπώνει την ψυχή του πρωθυπουργού μας. Το παιδί αυτό, γεμάτο συμπλέγματα, από την εποχή που του άλλαξαν όνομα, του άλλαζαν τόπους διαμονής, που τον πήραν... από τον πολιτισμό και τον έφεραν στους ημιαγρίους Ρωμιούς, ψάχνει συνεχώς τρόπους να πάρει το αίμα του πίσω.
Τελευταίο χτύπημα κατά των κατοίκων της χώρας στην οποία ο μπαμπάς του τον υποχρέωσε να ζήσει είναι το δημοψήφισμα! Βρήκε και την παρέα των επαγγελματιών πολιτικών (που, όταν πάψουν να είναι βουλευτές ή υπουργοί, δεν θα τους παίρνει κανείς ούτε για κλητήρες) πληγωμένη από την αγανάκτηση του κοσμάκη στις παρελάσεις.
και... σβούριξε το πυροτέχνημα! Ας ανατρέξουμε στον Σαίξπηρ, που τα έχει πει όλα, με λίγα λόγια. Ο Γιώργος, λοιπόν, ως νέος Ριχάρδος Γ', αναφώνησε: «Την καρέκλα μου για λίγους μήνες ακόμα» (αντί για «το βασίλειο μου για ένα άλογο») και πήγε στη Βουλή. Εκεί, θυμήθηκε τον Άμλετ.
«Οράτιε, υπάρχουν πράγματα σε αυτόν τον κόσμο, που ούτε εμείς τα έχουμε διανοηθεί» είπε φωναχτά στο ασανσέρ και φώναξε τον Βενιζέλο! «Βαγγέλη, αυτός που πεθαίνει, με τον θάνατο του ξεπληρώνει κάθε του χρέος». «Καβάφης;» ρώτησε ο Βαγγέλης. «Σαίξπηρ» απάντησε ο Γιώργος και συνέχισε με Ρωμαίο και Ιουλιέτα.«Τι είναι ένα όνομα; Αυτό που λέμε τριαντάφυλλο; Με οποιοδήποτε άλλο όνομα, θα μύριζε το ίδιο γλυκά». Ο Βαγγέλης άρχισε να νιώθει στομαχικό ίλιγγο. Ήταν και νηστικός. «Τι θέλει να πει ο ποιητής;» ρώτησε καταρρέοντας. «Αντί να κάνουμε εκλογές, θα κάνουμε δημοψήφισμα!» είπε, λάμποντας από χαρά, ο Γιώργος.
Ο «ύπαρχος» ένιωσε έναν ισχυρό πόνο στην κοιλιά, έσφιξε τα δόντια και προσπάθησε να θυμηθεί κάποια λόγια από τον Μάκβεθ.
«Τη ζωή! Αυτή την ασήμαντη. Στην τύχη, μια ευκαιρία για έναν άγνωστο άνεργο ηθοποιό, που μέσα σε δέκα λέξεις, που είναι όλος κι όλος, ο ρόλος του, και μόνο για μία, για μία παράσταση. Μέσα σε δέκα ανοησίες στριμώχνει, ξεπουλάει όλη του την ψυχή, κι αυτό ήταν: τελείωσε.
Και ο ρόλος και η ψυχή. Και μένει η ζωή. Και τη ζωή τη ζει, ένας γεννημένος ανόητος, που χτυπιέται και ουρλιάζει από θυμό, χωρίς να ξέρει με τι, χωρίς να ξέρει γιατί θύμωσε!»Και έπεσε ξερός! «Οξύ κοιλιακό άλγος» του είπε ο γιατρός στην κλινική, όπου διακομίστηκε. «Παϊδάκια;» ρώτησε ο παππούς από δίπλα. «Σαίξπηρ» απάντησε ο Βαγγέλης και αποκοιμήθηκε...
Η ΑΚΙΣ
(ΕΦ. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-02 ΝΟΕ 2011)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις ή υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.