Η πραγματική εφεδρεία… μετά τις εκλογές

Γράφει η Μαρίκα Λυσιάνθη

Ας δείξουμε καλή προαίρεση, και ας θεωρήσουμε ότι οι εγκύκλιοι για την εργασιακή εφεδρεία που εστάλησαν σήμερα στο δημόσιο, δεν θα χρειαστούν… διορθωτικές επεξηγήσεις. Και ότι εκείνοι που θίγονται από την εφαρμογή του συγκεκριμένου μέτρου, θα βρουν μέσα στις γραμμές της υπουργικής απόφασης, τις απαντήσεις που χρειάζονται, για να μην καθηλώσουν την καθημερινότητά τους σε πρόσθετη μιζέρια και απογοήτευση.

Στα χρόνια του Μνημονίου, στο οποίο για να μην ξεχνιόμαστε μας οδήγησε μια κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με πρωτοβουλία του γιου του ιδρυτή του, η εφεδρεία είναι το… υποκοριστικό της απόλυσης. Και αφορά τους υπαλλήλους του στενού και ευρύτερου δημοσίου τομέα. Εκείνους δηλαδή που έχουν κατηγορηθεί ως υπαίτιοι ενός δύσκαμπτου και παραδομένου στη γραφειοκρατία δημοσίου τομέα.

Φυσικά και έτσι είναι τα πράγματα. Και φυσικά και έχουν ευθύνες οι υπάλληλοι, που δεν προσπάθησαν να κάνουν τη μικρή επανάστασή τους. Ή, αφού προσπάθησαν, παραιτήθηκαν και συμβιβάστηκαν με τη γενική ραστώνη.

Μόνο που… Από το μέτρο της εφεδρείας φαίνεται να εξαιρούνται οι πολιτικοί που «γέννησε» η Μεταπολίτευση. Οι οποίοι υπήρξαν, πέρα από κάθε αμφιβολία, οι πρόθυμοι ενορχηστρωτές αυτής της απωθητικής πραγματικότητας.

Φυσικά, δεν θα μπορούσαν να… απολύσουν τον εαυτό τους. Αυτό όμως, λίγη σημασία έχει. Τη δύναμη για μια τέτοια απόλυση, την έχουν οι πολίτες. Εκείνοι που, στα χρόνια της… Αλλαγής και του… Σοσιαλισμού, περιγράφονταν ως «κυρίαρχος λαός». Στις εκλογές που έρχονται, έρχεται και η εφεδρεία. Για τους εκπροσώπους της πολιτικής Μεταπολίτευσης.

(Πηγή)