Δημοσιογραφικό «χαστούκι» για Άγκυρα και Ερντογάν

■ Όσο η εφημερίδα Wall Street Journal εξυπηρετούσε τα άνομα σχέδια της Τουρκίας, ήταν καλή...Τώρα που αντιμετωπίζεται καθαρά δημοσιογραφικά, η εφημερίδα έγινε «επικίνδυνη» για τον κ. Ερντογάν... 

Η εφημερίδα Wall Street Journal, « ευαγγέλιο του διεθνούς καπιταλιστικού και οικονομικού συστήματος, υποστήριζε παραδοσιακά τις εκάστοτε τουρκικές κυβερνήσεις και στις πλείστες των περιπτώσεων κατέκρινε με προκλητικότατο και αντιδημοσιογραφικό τρόπο τις κυβερνή­σεις της Ελλάδος και της Κύπρου. Τα τελευταία χρόνια, και ειδικά μετά τη σύγκρουση της Άγκυρας με το Ισραήλ, η εφημερίδα «παίζει» με ...
καθαρά δημοσιογραφικούς όρους την Τουρκία, την Ελλάδα και την Κύπρο, με αποτέ­λεσμα να ακούγονται και οι αλήθειες που στο παρελθόν κρύβονταν σκόπιμα για να εξυπη­ρετηθούν οι εισβολείς και κατακτητές. 

Οι Τούρκοι είχαν συνηθίσει στη θετική κάλυψη της εφημερίδος, η υποστήριξη της οποίας αποδείχτηκε καταλυτική για να επικρατήσουν οι τουρκικές θέσεις έναντι των ελληνικών. Αυτό άλλαξε τα τελευταία χρόνια. Οι αναγνώστες έχουν πλέον την εικόνα της πραγματικής Τουρκίας που ούτε ρόδινη είναι ούτε φιλοαμερικανική, όπως ισχυριζόταν στα άρθρα της. Είναι μια ισλαμική χώρα μ΄ένα φανατικό πρωθυπουργό, ο οποίος αντιστρατεύεται τα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ και του Ισραήλ, που τάχθηκε να στηρίζει η Wall Street Journal. 

Τολμώ να υποστηρίξω ότι η αποκάλυψη της εφημερίδας πως το τουρκικό αεροσκά­φος που κατερρίφθη στις 22 Ιουνίου από τη συριακή αεράμυνα βρισκόταν στο συριακό εναέριο χώρο κι όχι στο διεθνή, δεν θα είχε θέση στις σελίδες της πριν από μερικά χρόνια διότι τα ανομήματα της Τουρκίας θάβονταν και εξαφανίζονταν. Ήταν ο άγραφος νόμος της εφημερίδας. Το δημοσίευμα ήταν όντως αποκαλυπτικό, ήταν «δεμένο» 100% και επιβε­βαιωμένο από ανώτερες πηγές της αμερικανικής κυβέρνησης και στην ουσία αποτελούσε μήνυμα της Ουάσιγκτον προς την Άγκυρα για να σταματήσει τα παιχνίδια που παίζει με όλους τους πρωταγωνιστές της συριακής κρίσης. Αμερικανός αξιωματούχος ο οποίος μίλησε στην εφημερίδα υποστήριξε ότι «δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι (το αεροπλάνο) κατερ­ρίφθη από πύραυλο εδάφους αέρος», όπως υποστηρίζουν οι Τούρκοι. 

Δεν είναι μυστικό στην αμερικανική πρω­τεύουσα ότι στο Πεντάγωνο πιστεύουν πως εάν είχαν συνέπεια τα λόγια με τα έργα της Τουρκίας ο Άσαντ θα ήταν παρελθόν και, μάλιστα, θα είχε αποφευχθεί και η άνευ προ­ηγουμένου αιματοχυσία. Όμως ο κ. Ερντογάν, που την Κυριακή κατέκρινε με σφοδρό τρόπο την εφημερίδα έχει δεθεί στο άρμα του Ιράν για καθαρά θρησκευτικούς λόγους και γι'αυτό η αντισυριακή ρητορική δεν συνοδεύεται από γνήσιες ενέργειες τερματισμού του εμφυλίου. 

Η επίθεση του Τούρκου πρωθυπουργοί εναντίον της Wall Street Journal έκανε αίσθηση στους δημοσιογραφικούς κύκλους της Αμερικής. Ήταν πρωτόγνωρη και «βίαια» και βασικά -πάνω απ'όλα- έδειξε τον πραγματικό του χαρακτήρα και εαυτό: Όσο η εφημερίδα εξυπηρετούσε τα άνομα σχέδια της χώρος του, ήταν καλή και άγια. Τώρα που η Τουρκία αντιμετωπίζεται καθαρά δημοσιογραφικά, η εφημερίδα έγινε «επικίνδυνη» και «εχθρός της χώρας» του κ. Ερντογάν. 

Η αμερικανική πολιτική έναντι της Άγκυρας κυριαρχείται από λάθη και υπερβολές και μια απίστευτη ελαφρότητα που δεν διακρίνει τη στάση των ΗΠΑ για άλλα θέματα και χώρες. 

Η επιμονή του προέδρου Ομπάμα να αναζητεί τις συμβουλές του ισλαμιστή πρωθυπουργού της Τουρκίας -ακόμα και σε θέματα ανατροφής των παιδιών του-και μυωπική είναι και επικίν­δυνη για τα αμερικανικά στρατηγικά συμφέρο­ντα. Ας ελπίσουμε πως θα αντιληφθεί σύντομα ότι η Τουρκία δεν είναι φίλη και σύμμαχος χώρα όπως το κατάλαβαν -έστω και αργά- οι διευθυντές της Wall Street Journal ... 

του Μιχάλη Ιγνατίου 

Ουάσιγκτον 

(ΕΠΙΚΑΙΡΑ-05/7/2012)