Πρακτικές υποκόσμου από τις τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις

■ Νέα μυστική εγκληματική οργάνωση Τούρκων στρατιωτικών με θύματα χριστιανούς της Γείτονος.

■ Οργάνωση του τουρκικού Γενικού Επιτελείου δρούσε σε συνεργασία με την Εργκένεκον και θύματα μη μουσουλμανικές πληθυσμιακά ομάδες. 

Και στα δύο του βιβλία για τις τουρ­κικές μυστικές υπηρεσίες ο συντά­κτης του παρόντος έχει υποστηρί­ξει την άποψη ότι η πολιτική της Τουρκίας, περισσότερο από κάθε άλλης χώρας δεν εκφράστηκε ποτέ μόνο μέσω του υπουργείου Εξωτερικών στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής ή μέσω άλλων αρμόδιων υπουργείων για τις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας. Το έργο της υλοποιή­σεως διαφόρων πολιτικών στόχων και...
επιδιώξεων -ιδιαίτερα των πλέον σκοτεινών πτυχών τους- διαχέεται σε πληθώρα φορέων και οργανώσεων με ψευδεπίγραφη ονομασία (προς απόκρυψη των πραγματικών σκοπών τους), θεωρητικώς μη ελεγχόμενων από την κυβέρνηση, πλην, όμως υπό την απόλυτη καθοδήγηση, συντονισμό και υποστήριξή της. 

Από τον κανόνα αυτό δεν εξαιρέθηκαν ούτε οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις και η Στρατοχωροφυλακή, οι οποίες πραγματο­ποίησαν τις πλέον βρόμικες επιχειρήσεις εις βάρος των Ελλήνων και των Κούρδων. Είναι γνωστές εν προκειμένω οι δηλώσεις του Τούρκου στρατηγού ε.α. Σαμπρί Γερμιμπέσογλου (Sampri Yermibesoglu), με τις οποίες ομολόγησε ότι η όλη επιχείρηση των βανδαλισμών εναντίον της ελληνικής κοινότη­τας Κωνσταντινουπόλεως (5-6 Σεπτεμβρίου 1955) ήταν μια πολύ καλά οργανωμένη και επιτυχής επιχείρηση της Διευθύνσεως Ει­δικού Πολέμου (Ozel Harp Dairesi-OHD) του τουρκικού Γενικού Επιτελείου, η οποία πραγματοποιήθηκε από ειδικώς συσταθεί­σες και καλώς οργανωμένες ομάδες που υπάγονταν στον έλεγχό της. Από την πλευ­ρά της Στρατοχωροφυλακής ανάλογο έργο ανετέθη αργότερα στην JITEM-παράνομη ομάδα πληροφοριών και καταπολεμήσεως τρομοκρατίας της Στρατοχωροφυλακής-, η οποία είναι υπεύθυνη για χιλιάδες δολο­φονίες Κούρδων. 

Πριν από μερικές ημέρες ήλθε στην επιφάνεια μια ακόμη παράνομη οργάνωση των Τούρκων στρατιωτικών, με την ίδια εγκλη­ματική δράση με τις προηγούμενες. Τούτο απεκαλύφθη στο πλαίσιο της συμπληρω­ματικής δικογραφίας για την υπόθεση της σφαγής τριών χριστιανών στη Μαλάτεια το 2007, και συγκεκριμένως στον εκδοτι­κό οίκο Ζιρβέ, που διατηρούσε ένα ζεύγος Γερμανών και εξέδιδε βιβλία σχετικά με το Χριστιανισμό. Γύρω από τον εκδοτικό αυτό οίκο είχε δημιουργηθεί μια μικρή ομάδα εκχριστιανισθέντων Τούρκων, κάτι που θε­ωρήθηκε ως απειλή εναντίον της Τουρκίας με αποτέλεσμα ο άνδρας του ζεύγους και δύο άλλοι χριστιανοί να σφαγιασθούν κυ­ριολεκτικώς μέσα στον εκδοτικό οίκο. 

Στοιχεία-σοκ στη δικογραφία 

Η ανακινηθείσα δικογραφία αποκάλυψε ότι πίσω από τη σφαγή αυτή υπήρχε μια άγνωστη μέχρι πρόσφατα οργάνωση του τουρκικού Γενικού Επιτελείου και συγκε­κριμένως του «Τμήματος Εθνικής Στρατη­γικής και Επιχειρήσεων» (Turkiye Ulusal Stratejiler ve Hareket Dairesi-TUSHAD). Σύμφωνα με τη δικογραφία ό,τι ήταν η JITEM για τους μουσουλμάνους Κούρδους ήταν και το TUSHAD για τις μη μουσουλμα­νικές πληθυσμιακές ομάδες της Τουρκίας (χριστιανούς και ιεραποστολές), η οποία μάλιστα, δρούσε σε συνεργασία με την Ergenekon (Εργκένεκον). Κατά τη δικογραφία, αυτός που ίδρυσε το TUSHAD ήταν ο στρατηγός Χουρσίτ Τολόν, ο οποίος είναι μεταξύ των κατηγορουμένων για την υπό­θεση Ergenekon. 

Για την υπόθεση αυτή υπάρχει κατάθεση ενός επαγγελματία λοχία ο οποίος ήταν αποσπασμένος στο TUSHAD, σύμφωνα με την οποία οι δολοφονίες της Μαλάτειας το 2007, του καθολικού ιερέα Santoro το 2006 στην Τραπεζούντα και του Αρμένιου δημοσιογράφου Χραντ Ντινκ το 2007 εκτε­λέστηκαν από το TUSHAD, σε συνεργασία με τις μέχρι τότε παντελώς άγνωστες και για πρώτη φορά αναφερόμενες σήμερα «Λευκές και Μαύρες Μονάδες», καθώς επί­σης και την JITEM. Συγκεκριμένως, όπως ανέφερε στην κατάθεση στον εισαγγελέα ο επαγγελματίας λοχίας Ιλκέρ Τσινάρ (Ilker Cinar), στο πλαίσιο της Διοικήσεως Ειδικών Επιχειρήσεων δρουν οι «Λευκές Μονάδες», οι «Μαύρες Μονάδες» και η JITEM, όλες τμήματα του TUSHAD και (ήταν) όλες ελεγ­χόμενες από την Ergenekon. 

Σύμφωνα με απάντηση του τουρκικού Γενικού Επιτελείου σε σχετική ερώτη­ση του εισαγγελέα, ο Ιλκέρ Τσινάρ είναι «παλαιό στέλεχος», ενώ ο ίδιος κατέθεσε ότι είχε μετατεθεί στο TUSHAD και πως από εκεί ελάμβανε και το μισθό του. Εις επίρρωσιν, μάλιστα τούτου, κατέθεσε ως αποδεικτικό την ταυτότητα που του είχε χορηγήσει το TUSHAD, με ημερομηνία 5 Ιανουαρίου 2005. 

Η ταυτότητά του γράφει: TC Genelkurmay (Τουρκική Δημοκρατία, Γενικό Επιτελείο). Turkiye Ulusal Stratejiler ve Hareket Dairesi (Τμήμα Εθνικών Στρατηγικών και Επιχει­ρήσεων Τουρκίας), Ozel Kuvvetler (Ειδικές Δυνάμεις), Beyaz Birim (Λευκή Μονάδα), Adi: Ilker (όνομα: Ιλκέρ), Soyadi: Cinar (επί­θετο: Τσινάρ), Gorevi: Istihbarat (καθήκο­ντα: Συλλογή Πληροφοριών), Sicil (μητρώο) 1992/3276-259. 

Αρνείται εμπλοκή το Γενικό Επιτελείο 

Το Γενικό Επιτελείο, βέβαια απαντώ­ντας σε σχετικό ερώτημα του εισαγγελέα δήλωσε ότι δεν υπάρχει τέτοιος φορέας (TUSHAD) στις τουρκικές Ένοπλες Δυνά­μεις όπως άλλωστε είχε αρνηθεί παλαιό­τερα και την ύπαρξη της JITEM, της οποίος σήμερα όλοι γνωρίζουν και έχουν παραδεχθεί την ύπαρξη. Να σημειωθεί, πάντως ότι στην έρευνα που έγινε το 2010 στο Αρχη­γείο του Στόλου στο Ναύσταθμο του Γκιόλτσουκ, κατά τη διάρκεια των ανακρίσεων για την Ergenekon οι εισαγγελείς βρήκαν έγγραφα τα οποία ανεφέροντο στη δράση των «Λευκών» και «Μαύρων» μονάδων στο πλαίσιο «των δραστηριοτήτων στην Πε­ριοχή της Μεσογείου», όπως αποκαλείται η περιοχή Αττάλειας-Μερσίνας- Αδάνων-Αλεξανδρέττας – Αντιόχειας. 

Μια χαρακτηριστική αποστολή που ανέ­φερε στην κατάθεση του ο λοχίας Ιλκέρ Τσινάρ ήταν και η εξής: Έχοντας λάβει εντολές να διεισδύσει στους χριστιανι­κούς κύκλους έγινε ιερέας της Εκκλησίας των Προτεσταντών της Ταρσού και στη συνέχεια επανήλθε στη μουσουλμανική θρησκεία. Από εκεί κι έπειτα εμφανιζόμε­νος σε πολλούς τηλεοπτικούς σταθμούς χρησιμοποιήθηκε για να «ξεσκεπάσει» τη δράση των χριστιανικών ιεραποστολών, οι οποίες έχουν ως επιδίωξη το διαμελισμό της Τουρκίας! Μια κλασική, δηλαδή, επι­χείρηση ψυχολογικού πολέμου, από αυτές που -στο πρόσφατο ακόμη παρελθόν- έχουμε δει κατά δεκάδες στην Ελλάδα στις οποίες εκαλούμεθα να αποδείξουμε ότι δεν ήμαστε… ελέφαντες. 

Περιττό να τονισθεί, βέβαια ότι όλ' αυτά έγιναν την περίοδο διακυβερνήσεως της χώρας από τον Ερντογάν, ο οποίος απο­φάσισε να αφήσει να βγουν στη δημοσιό­τητα τα γεγονότα αυτά τώρα. 

Το ίδιο, άλλωστε, συνέβη και με την περίπτωση των περίφημων «ανεξιχνίαστων φόνων» της δεκαετίας του '90, με θύματα χιλιάδες Κούρδους τα οποία καταγγέλθηκαν από την κυβέρνηση Ερντογάν, χωρίς όμως αυτά να πάψουν να παρατηρούνται και στη δική του περίοδο. 

ΜΑΝΟΣ ΗΛΙΑΔΗΣ

(ΕΠΙΚΑΙΡΑ-05/7/2012)