Η γυναίκα του Καίσαρα

• Πριν αναθέσει ο κάθε πρωθυπουργός τα υπουργεία, θα πρέπει να ζητεί τις δηλώσεις «πόθεν έσχες» των προσώπων που ορίζει. 

Υπάρχουν υπουργεία που η ανάθεσή τους από τον πρωθυπουργό θα απαιτούσε ορι­σμένες προϋποθέσεις, π.χ. Εθνικής Άμυνας, Υγείας και Πρόνοιας, Υποδομών ακόμη και το Εξωτερικών, όπου ο υπουργός διαχειρίζεται «μυστικά» κονδύλια που παραμένουν τόσο μυστικά, ώστε μόνον εκείνος γνωρίζει πού δαπανώνται, ενώ δύο υπηρεσιακοί πα­ράγοντες ανά δίμηνο «καίνε» τα ίχνη των δαπανών! 

ΑΛΛΆ ΣΗΜΕΡΑ ας μιλήσουμε, για το...
υπουργείο Εθνικής Άμυνας, το οποίο όσα χρόνια κάνω έρευνα και πολιτικό ρεπορτάζ ποτέ δεν έπαψε να αποτελεί τη μητέρα-πηγή σκανδάλων, που αναφέρονται στο βαρύ προϋπολογισμό του και τις βαρύτερες δαπάνες του για εξοπλισμούς, εκσυγχρονισμό συστημάτων και άλλων τινών τα οποία γνωρίζουν τα «κοράκια» που στέκονται γύρω του, προθυμότατα να προσφέρουν τις πολλαπλές υπηρεσίες τους, τόσον στην καημένη την «πατρίδα» όσο και στους υπηρεσιακούς, που είτε βάζουν «το νερό στο αυλάκι» είτε επισπεύδουν τις τυπικές διαδικασίες και βρίσκονται με βίλες βορείων προαστίων. Φυσικά, αγορά και μίζες γίνονται με υπέρογκο δανεισμό που παρέχουν οι κυβερνήσεις των οποίων οι πολεμικές βιομηχανίες ανοίγουν σαμπάνιες εις υγείαν των κορόιδων. Πριν αναθέσει ο πρωθυπουργός υπουργεία που ο υπουργός τους διαχειρίζεται -ανεξέλεγκτος ουσιαστικά, γιατί πάντα υπάρ­χουν πρόθυμοι υπηρεσιακοί παράγο­ντες να δείχνουν «παραθυράκια»- τα χρήματα των δεινώς φορολογουμένων Πολιτών, να ζητά προσωπικά ο ίδιος να πληροφορηθεί τις δηλώσεις του «πόθεν έσχες» του προσώπου που ορίζει ως επικεφαλής. Γιατί, κάποια στιγμή, θα βρεθεί προ εκπλήξεως, όταν τέτοιου είδους φήμες συνήθως συνοδεύουν την υπάρχουσα φωτιά. 

ΤΟ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ο Πρωθυπουργός το «πόθεν» όταν μπήκε στην πολιτική ο υποψήφιος υπουργός και το «έσχες» τη στιγμή που αναλαμβάνει το υπουργείο δεν είναι παράλογο. Εδώ, καθα­ρίστρια παίρνεις για το σπίτι σου και ζητάς συστατική επιστολή. Θα πρέπει να ερευνηθεί απολύτως και ενδελεχώς και η ακρίβεια των δεδηλωμένων, δια παν ενδεχόμενον. Ουσιαστικά, στον τόπο αυτό, όλοι γνωριζόμαστε με όλους και οι περισσότεροι θυμόμαστε πώς εμφανίστηκαν π.χ περί το 1990 μερικοί σημερινοί πολιτικοί -τότε δεν είχαν ούτε ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους- και ποιες περιουσίες, εν τω μεταξύ, αποκτήθηκαν. Οι δικαιολογίες «πλούσιων- δήθεν- γάμων », θανάτων «πλούσιων θείων», «υπηρεσιών των γραφείων τους κατά την άσκηση του επαγγέλματος τους» και άλλα λαμπρά τοιαύτα παραφερνάλια προκαλούν θυμηδία… 

ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ το 1990 να δηλώνεις ένα μισθό και το 2010 να εμφανίζεσαι με ακίνητα –Φιλοθέη, Ψυχικό, κατά προτίμηση άντε και Κη­φισιά!- και με τραπεζικούς λογαρια­σμούς που δεν καλύπτει η «βουλευτική αποζημίωση»; Δεν έχει, φυσικά, κανείς πρόθεση να θίξει κανέναν και όλοι θεωρούνται έντιμοι Απλώς, διαβάζοντας χθες τη συνέντευξη της συζύγου Τσοχατζόπουλου θυμήθηκα τα της… «γυναίκας του Καίσαρος».

ΑΝΝΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΡΕΑ

(ΕΦ.ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ-16/7/2012)