Ο συνδικαλισμός στο Στράτευμα και ο προφανής στόχος των κυβερνώντων

Κύριε διευθυντά,

παρακαλώ επιτρέψτε μου να απασχολήσω για λίγο τις στήλες της αγαπητής «κυριακάτικης δημοκρατίας», για ένα φλέγον θέμα των ημερών, που μάλλον πάει να περάσει στο ντούκου.

Πρόκειται για τον «Συνδι­καλισμό στις Ένοπλες Δυνάμεις». Όσο και αν προ­σπάθησα, δεν μπόρεσα να καταλάβω το σκεπτικό των εισηγητών για τον επιχειρούμενο νέο θεσμό. Δη­λαδή τον «ψυλλιάζομαι», αλλά δεν θέλω να τον πιστέψω. Διότι, αλήθεια, τι θα προσφέρει αυτό το νέο φρούτο, εκτός από πολλά και σοβαρά προβλήματα;

Και πρώτα πρώτα τι εί­ναι και σε τι αποσκοπεί ο συνδικαλισμός γενικώς; Είναι μια «εφεύρεση» για την επίλυση συντεχνιακών προβλημάτων και για την προώθηση θεμάτων που θα αναβαθμίσουν ή θα ωφελήσουν τον «X» επαγγελματικό κλάδο. Και αν τα προ­βλήματα δεν λυθούν; Τό­τε υπάρχει το ισχυρότατο (λέμε τώρα) όπλο στα χέρια των εργαζομένων, που είναι η απεργία. Και κάτι ακόμη. Για να μπορούν απερίσπα­στοι οι συνδικαλιστές να ασχολούνται νυχθημερόν (ξαναλέμε τώρα) με τα προ­βλήματα του κλάδου τους, έχουν «προικοδοτηθεί» με μύριες όσες παροχές. Αυ­τά, όσον αφορά όλους πλην των Ε.Δ. Διότι ας υποθέ­σουμε ότι καθιερώνεται ο θεσμός στις ΕΔ, και πρόεδρος του συνδικαλιστικού οργάνου εκλέγεται ένας συνταγματάρχης ή αντισυνταγματάρχης, με ανάλογο αριθμό μελών. Είναι σχε­δόν βέβαιο ότι αυτοί που θα διεκδικήσουν τα νέα οφί­τσια θα είναι μάλλον απο­τυχημένοι επαγγελματίες, που θα δουν τον συνδικα­λισμό ως μια ευκαιρία αναδείξεώς τους. Μπορεί λοι­πόν κάποιος να μας προσ­διορίσει επακριβώς πού θα αρχίζει και πού θα τελειώ­νει η αρμοδιότητα των συν­δικαλιστών; θα έχουν λό­γο στις μεταθέσεις; Καλώς. Ποιος όμως θα εξασφαλίσει το αδιάβλητο και ότι δεν θα συμβούν «όργια» με τις εύνοιες υπέρ των ημετέρων, «που μας ψήφισαν κιόλας» έναντι των «άλλων»; Θα έχουν λόγο στις αναδιοργανώσεις των Ε.Δ.; Δηλαδή θα αποφασίζουν για τυχόν μετασταθμεύσεις μονάδων, αυξομειώσεις της θητείας, καθορισμό αναγκών σε εξοπλισμούς κ.λ.π.; Θα έχουν λόγο στη σύνταξη Επιχειρησιακών Σχεδίων των Κλάδων; Παναγιά μου, βόηθα! Και αν έχουν λόγο σε όλα αυτά, σε ποιον θα απευθύνονται; Στους αρχηγούς; Και πώς θα τους «πιέζουν» αφού, όπως διάβασα και πολύ σωστά, το δικαίωμα απεργίας δεν θα υπάρχει;

Κύριε διευθυντά, η πρόθεση των κυβερνώντων -και όχι κατ’ ανάγκη μόνο των νυν- είναι προφανής. Κά­νουν πως δεν το γνωρίζουν ή είναι τόσο άσχετοι που το αγνοούν, ότι οι Ε.Δ. έχουν το απόλυτο συνδικαλιστικό όργανό τους, κάτι που δεν υπάρχει στις λοιπές επαγγελματικές τάξεις. Και αυτό είναι η ηγεσία τους. Αυτή είναι θεσμικά υπεύθυνη έναντι του προσωπικού του οποίου ηγείται, με καθήκον να το προετοιμάσει, από πλευράς ηθικού αλλά και μέσων, για να είναι σε θέση να εκτελέσει την υπέρτατη αποστολή του, που είναι η προστασία της πατρίδος.

Και είναι ανεξέλεγκτοι ο αρχηγοί; Όχι βέβαια, Έχουν την πολιτική ηγεσία που τους ελέγχει, η οποία άλλωστε και την επιλέγει, αλλά και το «Δόγμα», όπως το έχει καθορίσει η Πολι­τεία. Και επειδή τις περισσότερες φορές η πολιτική ηγεσία είναι ανεξέλεγκτη, αλλά και ενίοτε και λίγο «αχαμνή», τότε τους ελέγχει ο αδέκαστος κριτής, που είναι η Ιστορία.

Οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν καθιερωθεί στη συ­νείδηση του ελληνικού λαού ως ο ισχυρότερος και πλέον σεβαστός θεσμός. Ας τις αφήσουμε ήσυχες να συνεχίσουν το έργο τους, με όσο γίνεται λιγότερες παρεμβολές και επεμβάσεις και προπαντός κρατώντας τες μακριά από τον επιχειρούμενο συνδικαλισμό, ο οποίος άλλωστε δεν μας έχει πείσει ότι επιλύει προβλήματα των Κλάδων. Των συνδικαλιστών, ίσως...

Ευχαριστώ. 

ΧΡ. ΜΠΟΛΩΣΗΣ 

Υποστράτηγος ε.α.

(ΚΥΡ. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ)-31/07/2016)