Δεν είναι Έλληνας όποιος ζητεί να καταργηθεί το άσυλο. Αυτό δήλωσε ο Αλέκος Αλαβάνος και είναι φυσικά, δικαίωμα του καθενός να δηλώνει ότι θέλει. Αναλόγως δε με τις δηλώσεις του-εάν είναι πολιτικός- εισπράττει και τα οφέλη ή τις ζημίες. Εδώ, όμως, υπάρχει μία σκοπίμως σύγχυση. Τι θα πει «άσυλο» για το Πανεπιστήμιο σε μια εποχή δημοκρατικής διακυβέρνησης; Από ποιόν ζητούν προστασία και για ποιο λόγο οι καταληψίες των δημοσίων κτιρίων; Εδώ δεν έχουμε περιπτώσεις Παυσανία, που κατέφυγε στο...
ιερό για να γλυτώσει από τους διώκτες του(αν και δεν απέφυγε το άδοξο τέλος). Σήμερα στα «πανεπιστημιακά άσυλα» εκκολάπτονται και τελούνται παράνομες πράξεις, επωάζονται περίεργα αυγά και όλοι …ποιούνται την νήσσα! Τι θα γίνει, λοιπόν; Θα παραμείνουν τα υπόγεια ή τα εσώτερα ορισμένων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στο έλεος των «αντί» γενικώς και αορίστως;
Η περίπτωση των δύστυχων παράνομων μεταναστών, οι οποίοι σκοπίμως και για συγκεκριμένους λόγους οδηγήθηκαν στα κτίρια της Νομικής Σχολής, ήταν μια καλή αφορμή για να αφυπνισθεί η συνείδηση των πολιτών. Ουδείς, ασφαλώς, εστράφη κατά των κατατρεγμένων ψυχών, που πίστεψαν(κακώς) ότι στην Ελλάδα υπάρχει χώρος και για αυτούς. Ουδείς μπορεί να σταθεί αδιάφορος εμπρός στη δυστυχία συνανθρώπων μας, οι οποίοι υποχρεώνονται να αφήσουν τη γενέθλια γή για μια καλύτερη τύχη «όπου αλλού». Υπάρχουν όμως όρια. Μακάρι η χώρα αυτή να άντεχε όλους τους κατατρεγμένους του κόσμου.
Μακάρι να μπορούσε να υπερτριπλασιάσει τον φθίνοντα πληθυσμό της με «εισαγωγή» ανθρώπινου δυναμικού. Δεν μπορεί όμως. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και δεν επιδέχονται αμφισβήτηση. Οι λύσεις δεν είναι δυστυχώς, πολλές. Η ανάγκη να «αδειάσει» η καλύβα μας από κάμποσο κόσμο, ώστε «να δουλέψει το μαγαζί». Συμπαθείς, συμπαθέστατοι οι λαθρομετανάστες, συμπαθέστεροι και οι νομίμως εισελθόντες, αλλά το μαγαζί έχει βάλει ταμπέλα «πλήρες»! Ούτε «μόνον όρθιοι» ούτε «θέσεις μόνο μπροστά». Για αυτό και είναι περίεργη η στάση και η άποψη ορισμένων.
Εντάξει, να δεχτούμε κι άλλο κόσμο στο σπίτι μας. Αλλά αφού δεν χωράει, που να τους βάλουμε; Εδώ δεν είναι Αγγλία, Γερμανία, ΗΠΑ, Ρωσία. Η χώρα είναι μικρή και, επιπλέον, βρίσκεται στο μέσο μιας σοβαρότατης οικονομικής κρίσης. Τι να κάνουμε δηλαδή; Να βάλουμε κι άλλους στη βάρκα, μέσα στη φουρτούνα, για να πνιγούμε όλοι μαζί; Ε, δεν είναι και απολύτως έτσι. Θα μου πείτε «και που πάει το ‘’αγαπάτε αλλήλους’’ που κηρύσσει η θρησκεία μας;»». Δεν ξέρω αλήθεια, να απαντήσω, αλλά μου είναι δύσκολο να χωνέψω το «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων»!
Η περίπτωση των δύστυχων παράνομων μεταναστών, οι οποίοι σκοπίμως και για συγκεκριμένους λόγους οδηγήθηκαν στα κτίρια της Νομικής Σχολής, ήταν μια καλή αφορμή για να αφυπνισθεί η συνείδηση των πολιτών. Ουδείς, ασφαλώς, εστράφη κατά των κατατρεγμένων ψυχών, που πίστεψαν(κακώς) ότι στην Ελλάδα υπάρχει χώρος και για αυτούς. Ουδείς μπορεί να σταθεί αδιάφορος εμπρός στη δυστυχία συνανθρώπων μας, οι οποίοι υποχρεώνονται να αφήσουν τη γενέθλια γή για μια καλύτερη τύχη «όπου αλλού». Υπάρχουν όμως όρια. Μακάρι η χώρα αυτή να άντεχε όλους τους κατατρεγμένους του κόσμου.
Μακάρι να μπορούσε να υπερτριπλασιάσει τον φθίνοντα πληθυσμό της με «εισαγωγή» ανθρώπινου δυναμικού. Δεν μπορεί όμως. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και δεν επιδέχονται αμφισβήτηση. Οι λύσεις δεν είναι δυστυχώς, πολλές. Η ανάγκη να «αδειάσει» η καλύβα μας από κάμποσο κόσμο, ώστε «να δουλέψει το μαγαζί». Συμπαθείς, συμπαθέστατοι οι λαθρομετανάστες, συμπαθέστεροι και οι νομίμως εισελθόντες, αλλά το μαγαζί έχει βάλει ταμπέλα «πλήρες»! Ούτε «μόνον όρθιοι» ούτε «θέσεις μόνο μπροστά». Για αυτό και είναι περίεργη η στάση και η άποψη ορισμένων.
Εντάξει, να δεχτούμε κι άλλο κόσμο στο σπίτι μας. Αλλά αφού δεν χωράει, που να τους βάλουμε; Εδώ δεν είναι Αγγλία, Γερμανία, ΗΠΑ, Ρωσία. Η χώρα είναι μικρή και, επιπλέον, βρίσκεται στο μέσο μιας σοβαρότατης οικονομικής κρίσης. Τι να κάνουμε δηλαδή; Να βάλουμε κι άλλους στη βάρκα, μέσα στη φουρτούνα, για να πνιγούμε όλοι μαζί; Ε, δεν είναι και απολύτως έτσι. Θα μου πείτε «και που πάει το ‘’αγαπάτε αλλήλους’’ που κηρύσσει η θρησκεία μας;»». Δεν ξέρω αλήθεια, να απαντήσω, αλλά μου είναι δύσκολο να χωνέψω το «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων»!
Η ΑΚΙΣ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις ή υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.