ΚΑΙ Ο ΠΟΥΤΙΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ!

Η αλλαγή εξουσίας στη χώρα σηματοδοτεί νέα εποχή στις ελληνο-ρωσικές σχέσεις. 

ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ, ΜΟΣΧΑ 

Αυξανόμενο ενδιαφέρον δείχνει το τελευταίο διάστημα το Κρεμλίνο για τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα και ειδικά για τις εκλογές της Κυριακής, δηλώνοντας καταρχάς το αυτονόητο, ότι «θα συνεργαστεί με οποιαδήποτε κυβέρ­νηση επιλέξει ο ελληνικός λαός», προσθέτο­ντας, ωστόσο, με νόημα ότι «δεν έχει λόγους να ανησυχεί από μια νέα ελληνική κυβέρνηση υπό τον ΣΥΡΙΖΑ- το αντίθετο μάλιστα». 

Τη σχετική δήλωση έκανε στα «Επίκαιρα» υψηλόβαθμος Ρώσος αξιωματούχος, που επέμεινε να ...διατηρήσει, για λόγους διπλω­ματικής αβρότητας, την ανωνυμία του: «Πα­ρακολουθούμε, όπως είναι φυσικό, επισταμένως τις εξελίξεις στην Ελλάδα και την πορεία προς τις επικείμενες πρόωρες βουλευτικές εκλογές. Η Ελλάδα είναι μια φίλη χώρα, με την οποία ο ρωσικός λαός συνδέεται με ιδιαίτε­ρους ιστορικούς και πνευματικούς δεσμούς. Η ρωσική κυβέρνηση θα συνεργαστεί με χαρά με οποιαδήποτε κυβέρνηση επιλέξει ο ελληνικός λαός. Ως προς το ερώτημά σας, έχω να παρατηρήσω ότι η Ρωσία δεν έχει λόγους να ανησυχεί από μια νέα ελληνική κυβέρνηση υπό τον ΣΥΡΙΖΑ- το αντίθετο μάλιστα. Ευελπιστούμε ότι θα αξιοποιηθούν ευρύτατα πεδία διμερούς συνεργασίας και θα ξεπεραστούν οι υπάρχουσες υστερήσεις». 

Ζητήσαμε από τον συνομιλητή μας να εξηγήσει περισσότερο την εκτίμησή του για τις ελληνορωσικές σχέσεις, για την πορεία των οποίων παρατήρησε: «Δεν είναι μυστικό ότι οι διμερείς εμπορικές - οικονομικές ανταλ­λαγές μας μειώθηκαν το τελευταίο διάστημα της κρίσης και, το βασικότερο, χάθηκε η δυ­ναμική των προηγούμενων ετών. Απουσιά­ζουν από τη διμερή ατζέντα μεγάλα έργα, ενώ η χαριστική βολή φαίνεται πως δόθηκε με την αδιαμαρτύρητη ένταξη της Ελλάδας στο κα­θεστώς των αντι-ρωσικών κυρώσεων της Ευ­ρωπαϊκής Ένωσης». 

«Περιμέναμε περισσότερο θάρρος από τους Έλληνες», λένε και ξαναλένε Ρώσοι διπλω­μάτες, οι οποίοι όλο το τελευταίο διάστημα δεν κρύβουν την έκπληξή τους για τη σπου­δή (σ.σ: αχρείαστη απ' όλες τις απόψεις) της ελληνικής κυβέρνησης να ταυτιστεί με τον «σκληρό πυρήνα» της Δύσης στο Ουκρανι­κό. Ιδιαίτερη εντύπωση είχε, για παράδειγ­μα, προκαλέσει στο Κρεμλίνο η βιασύνη του υπουργού Εξωτερικών, Ευάγγελου Βενιζέλου, να επισκεφθεί το Κίεβο και να συ­ναντηθεί με τον προεδρεύοντα της ουκρα­νικής Βουλής Αλεξάντερ Τουρτσίνοφ, όπως και του πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, να συνομιλήσει με την εξαφανισμένη σήμε­ρα από το πολιτικό προσκήνιο Πούλια Τιμοσένκο, τη στιγμή που εκείνη δήλωνε ότι θα έπρεπε να εξαλειφθούν οι ρωσόφωνοι κά­τοικοι της Ανατολικής Ουκρανίας -ανάμεσά τους και πάνω από εκατό χιλιάδες Έλληνες ομογενείς- ακόμη και με τη χρήση πυρηνι­κών όπλων (sic). 

Κι όλα αυτά χωρίς καν έστω να διατυπω­θούν από ελληνικής πλευράς κάποιες αμ­φιβολίες ή ενστάσεις, ενδεχομένως για να διαγραφούν από την ευρωπαϊκή «μαύρη λίστα» οι θερμοί φιλέλληνες στη ρωσική ηγεσία (σ.σ.: σύμφωνα με τα «εύσημα» που κατά καιρούς το ίδιο το ελληνικό ΥΠΕΞ τους έχει απονείμει), όπως η πρόεδρος της Άνω Βουλής, Βαλεντίνο Ματβιένκο, αλλά και ο πρόεδρος των Ρωσικών Σιδηροδρόμων και στενός φίλος και συνεργάτης του Προέ­δρου Πούτιν, Βλαντίμιρ Γιακούνιν. 

«Η ρωσική διπλωματία επισήμανε με ικανο­ποίηση τις πρωτοβουλίες της αρμόδιας βουλευτού Νάντιας Βαλαβάνη για την εξαίρεση της προέδρου του Συμβουλίου της Ομοσπον­δίας Β. Ματβιένκο από τις κυρώσεις και τις επικριτικές δηλώσεις τόσο του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, σχετικά με την ανοχή της Ε.Ε στη δράση των νεοναζί στην Ουκρα­νία όσο και εσχάτως του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου Παναγιώτη Λαφαζάνη για τις αντι-ρωσικές κυρώσεις. Ευελπιστούμε ότι αυ­τές οι εκτιμήσεις θα πάρουν τη μορφή μιας συνεπούς πολιτικής για την αναθεώρηση των λαθών της ηγεσίας της Ε.Ε, τα οποία επισημαί­νονται πλέον από πολυάριθμες κυβερνήσεις χωρών-μελών», σχολίασε στα «Επίκαιρα» διπλωματική πηγή με καλή γνώση των ελληνορωσικών θεμάτων. 

Ενεργειακό παζάρι 

Όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, τόσο η προεδρική υπηρεσία του Κρεμλίνου, που καλύπτει τις ανάγκες του Βλαντί­μιρ Πούτιν, όσο και το επιτελείο του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, ενημερώνουν συστηματικά την ηγεσία της χώρας για το «φαινόμενο» ΣΥΡΙΖΑ και Αλέ­ξης Τσίπρας. Όπως μας ανέφεραν χαμογε­λώντας οι πηγές μας, «λες και δεν μας έφτα­ναν οι δικοί μας μπελάδες, από τις αναταράξεις στη ρωσική οικονομία, "ξεσκονίσαμε" τα εγχειρίδια για τον ευρω-κομμουνισμό και την ευρω-αριστερά, καθώς και τα προγραμματικά κείμενα του ΣΥΡΙΖΑ, και συντάσσουμε συνε­χώς σημειώματα που έχουν μεγάλη ζήτηση "επάνω"». 

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον δείχνουν και τα ρω­σικά ΜΜΕ για την επικείμενη εκλογική ανα­μέτρηση, ενώ, κατά τους σχολιαστές, στην υπόθεση εμπλέκεται και η «μελλοντική θέση» που αποδίδουν στην Ελλάδα οι ρωσι­κοί ενεργειακοί σχεδιασμοί. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις αυτές, η Ελλάδα θα είναι πλέον η «νότια πύλη» του ρωσικού φυσικού αερίου στην Ευρώπη, καθώς το Κρεμλίνο επιδιώκει έως το 2020 να έχει οριστικά αφαιρέσει από την Ουκρανία τη δυνατότητα να εκμεταλ­λεύεται την προνομιακή της θέση και το υπάρχον εκτεταμένο δίκτυο αγωγών προς την Ευρώπη που φιλοξενεί και της επιτρέ­πουν έναν «διαρκή εκβιασμό» τόσο της Ρω­σίας όσο και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

Κατά παρόμοιο τρόπο η Μόσχα φαίνεται πως επέλεξε να «τιμωρήσει» τη Βουλγαρία για τις συνεχείς παλινωδίες της, ακυρώ­νοντας την κατασκευή του South Stream, και να «επιβραβεύσει» αντιστοίχως την Τουρκία, βαφτίζοντας, μάλιστα, πλέον στις επίσημες ανακοινώσεις την υπό σχεδίαση νότια διακλάδωση «τουρκικό αγωγό». Ο επικεφαλής της Gazprom, Αλεξέι Μίλερ, κάλεσε πρόσφατα την ΕΕ «να βιαστεί, αν θέλει να προλάβει» και να προετοιμαστεί να κατα­σκευάσει δικές της υποδομές, αγωγούς και υποδομές μεταφοράς ρωσικού φυσικού αε­ρίου ώστε να το παραλαμβάνει στα σύνορα Ελλάδας - Τουρκίας, όπου θα κατασκευα­στεί κόμβος περαιτέρω διανομής του. 

«Η Μόσχα δεν πρόκειται να συνεχίσει να κα­τασκευάζει αγωγούς και υποδομές στο έδα­φος της ΕΕ» είναι η γραμμή που μοιάζει να υιοθετεί πλέον το Κρεμλίνο ενόψει του νέου ενεργειακού παζαριού που ξεκινά στην ευ­ρύτερη περιοχή μας. Άγνωστο αυτή τη στιγ­μή ποιο από τα υπάρχοντα σχέδια θα μείνει εν ισχύ, πόσες και ποιες ανακατατάξεις θα επέλθουν τα επόμενα χρόνια, όμως το βέ­βαιο είναι ότι για αρκετές ακόμη δεκαετίες η Ε.Ε δύσκολα θα βρει προσφορότερη πηγή ενέργειας εκτός της Ρωσίας, που, έστω και μπλοφάροντας, απειλεί ότι «αν αργήσουν οι Ευρωπαίοι, θα στρέψουμε αλλού τα κοι­τάσματά μας», υπονοώντας πρωτίστως την Κίνα, αλλά και το υγροποιημένο φυσικό αέριο, για την παραγωγή του οποίου συζητείται η κατασκευή μονάδας σε τουρκικό έδαφος. 

(ΕΠΙΚΑΙΡΑ-22/01-28/01/15)