Περιμένοντας νέα υποχώρηση

Στον ανιστόρητο πρωθυπουργό, που έχει δηλώσει πως «ως γιός μετανάστη νοιώθει σαν Έλληνας», έχουμε να πούμε μερικά άγνωστα πράγματα γι΄αυτόν:

Στον πηγαιμό του στα βάθη της Ανατολίας για να μιλήσει στην ετήσια συνάντηση των Τούρκων διπλωματών θα πρέπει να γνωρίζει πως κατά τους Βυζαντινούς χρόνους το...
 μακρινό και παγωμένο Ερζερούμ, ήταν η βυζαντινή Θεοδοσιούπολη και η καρδιά της Αρμενίας.
Η περιοχή αποτέλεσε τον πλέον «δημοφιλή» τόπο εξορίας των ...Ελλήνων της Θράκης, του Πόντου και της Ανατολής, τα μαύρα χρόνια της Γενοκτονίας (1914-1924), τότε που έχασαν τη ζωή τους δεκάδες χιλιάδες Έλληνες στα Αμελέ Ταμπουρού. Τα Τάγματα Εργασίας είχαν ανασυσταθεί και πάλι την περίοδο 1942-1943 για να «φιλοξενήσουν» τους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης -εκείνους που δεν είχαν τη δυνατότητα να ξεπληρώσουν τους δυσβάστακτους φόρους του Βαρλίκ Βεργκισί. Στον τόπο που υπέστη την καθοριστική ήττα ο Ρωμανός ο Διογένης από τον Αρπαρσλάν, το 1071 (Ματζικέρτ), και οδήγησε στην εδραίωση των Τούρκων στην Ανατολή, που κατέληξε στην Άλωση της Πόλης και την υποδούλωση του συνόλου του Ελληνισμού για τέσσερις αιώνες.

Είναι τυχαία λοιπόν άραγε η επιλογή της πόλης αυτής για τη συνάντηση των πρωθυπουργών και υπουργών Εξωτερικών των δύο «φίλων και συμμάχων χωρών»;
Κυπριακό, «γκρίζες ζώνες», το casus belli (σε ενδεχόμενη επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων), η μη αποδοχή από την Τουρκία των ρυθμίσεων του νέου Δικαίου της Θάλασσας του 1982 , (που ρητά προβλέπει ότι τα κατοικημένα νησιά έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα), οι υπερπτήσεις τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών πάνω από ελληνικά εδάφη και οι αξιώσεις της Άγκυρας, για την μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη, είναι τα θέματα που χωρίζουν τις δύο χώρες. Μαζί με το συρμάτινο τείχος που υποχρεώνεται να κατασκευάσει η χώρα στα σύνορα του Έβρου με την Τουρκία, για την αποτροπή εισόδου των λαθρομεταναστών.
Αλλά εκείνο που μας δημιουργεί πρόσθετη ανησυχία, είναι ότι ο Παπανδρέου ο μικρός, θα συνοδεύεται από τον γίγαντα της διπλωματίας Δ. Δρούτσα, για να αντιμετωπίσουν μαζί τους τούρκους διπλωμάτες, τον δεύτερο μετά τον στρατό πυλώνα του κεμαλικού κατεστημένου. Σε μια στιγμή μάλιστα, που η Τουρκία υιοθετεί άκρως επιθετική στάση στα ζητήματα οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο και φυσικά στο Αιγαίο.
Επίσης, θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε στον κ. Πρωθυπουργό, το γαϊτανάκι των ελληνικών υποχωρήσεων στο Αιγαίο:

# Κορυφαία στιγμή, το Πρωτόκολλο της Βέρνης, που υπέγραψε το 1997 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Με αυτό η Ελλάδα δεσμευόταν να μην κάνει έρευνες στις αμφισβητούμενες από την Τουρκία περιοχές του Αιγαίου, μέχρι την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.
# Στο Νταβός, το 1987, ο τότε πρωθυπουργός και πατέρας του, Ανδρέας Παπανδρέου, υπέγραψε με τον τότε Τούρκο ομόλογό του, Τουργούτ Οζάλ, συμφωνία με την οποία η Ελλάδα δεσμευόταν να αποφύγει έρευνες και οποιαδήποτε άλλη 'προκλητική' ενέργεια στο σύνολο του Αιγαίου, και
# Στη Μαδρίτη, όπου η χώρα μας, ο Κωνσταντίνος Σημίτης, διακήρυξε ότι η Ελλάδα αναγνωρίζει νόμιμα συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο.
Έντονη ανησυχία για τυχόν νέα υποχώρηση, παραμένουν οι αποκαλυπτικές δηλώσεις - για την προετοιμασία του εδάφους- και συνεντεύξεις αξιωματούχων των δύο κυβερνήσεων, με πρώτο στο χορό τον Τούρκο υπουργό Επικρατείας αρμόδιο για τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, Ε. Μπαγίς. Σε πρόσφατη συνέντευξη, στην κυπριακή εφημερίδα «Σημερινή», ο Ε. Μπαγίς θέτει το ζήτημα της ελληνοτουρκικής συνεκμετάλλευσης του ενεργειακού πλούτου του Αιγαίου, με ποσοστά 50-50 επί της ελληνικής υφαλοκρηπίδας!

Η σημερινή θέση της Τουρκίας, που υλοποιείται πιστά μετά την άνοδο στην εξουσία του Ισλαμικού κόμματος του Ταγίπ Ερντογάν, έχει σαν ακρογωνιαίο λίθο την «Μεσογειακή Στρατηγική». Το όραμα δηλαδή του υπουργού εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου όπως διατυπώνεται στο βιβλίο του «Στρατηγικό βάθος» και είναι ο γεωστρατηγικός έλεγχος της ανατολικής λεκάνης της Μεσογείου.
Ο γεωστρατηγικός στόχος της Τουρκίας, έρχεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα ενός άλλου σημαντικού παίχτη της περιοχής, του Ισραήλ. Με δεδομένη την πρόσφατη ψυχρότητα στις ισραηλινο-τουρκικές σχέσεις το Ισραήλ, περικυκλωμένο από τις τρεις πλευρές από 100 εκατομμύρια Άραβες μουσουλμάνους, έχει μια και μόνη διέξοδο, τη Μεσόγειο. Εάν ο πνεύμονας της Μεσογείου κλείσει για οποιοδήποτε λόγο, τότε το Ισραήλ είναι καταδικασμένο στον αργό θάνατο. Η διέξοδος βρέθηκε.
Η Κυπριακή Δημοκρατία αγνόησε τις τουρκικές απειλές και προχώρησε σε συμφωνία με το Ισραήλ, για την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). Η υπογραφή της συμφωνίας για την ΑΟΖ, περιλαμβάνει και συμφωνία για την εκμετάλλευση πιθανών υποθαλασσίων κοιτασμάτων υδρογονάνθρακων, που βρίσκονται στην θαλάσσια περιοχή μεταξύ της Κύπρου και του Ισραήλ. Απορίας άξιο παραμένει ο δισταγμός για την υπογραφή ΑΟΖ ανάμεσα στην Ελλάδα και την Κύπρο.
Η Ισραηλινό-Κυπριακή συμφωνία προκάλεσε, όπως ήταν αναμενόμενο την έντονη αντίδραση της Τουρκίας. Ο υφυπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Φεριντούν Σινιρλίογλου κάλεσε τον Ισραηλινό πρέσβη στην Άγκυρα και του επέδωσε αυστηρή προειδοποίηση. Σύμφωνα με τουρκικές διπλωματικές πηγές, ο Σινιρλίογλου επεσήμανε στον Ισραηλινό διπλωμάτη ότι, « δεν είναι ενδεδειγμένο να υπογράφονται τέτοιου είδους συμφωνίες πριν να λυθεί το Κυπριακό ζήτημα. Και δεν είναι μόνο το θέμα της Κύπρου, αλλά τέτοιες συμφωνίες, μπορεί να ανατρέψουν και τις ευαίσθητες ισορροπίες στην Μέση Ανατολή, και μπορεί να επιφέρουν ισχυρό χτύπημα στην ασφάλεια και σταθερότητα της Ανατολικής Μεσογείου. Είναι σαφές ότι τέτοιες συμφωνίες χειροτερεύουν τις σχέσεις της Τουρκίας με το Ισραήλ.»

Η ΑΟΖ λύνει προβλήματα
Με βάση τα άρθρα 55-57 της νέας Σύμβασης του 1982, ως ΑΟΖ ορίζεται η πέραν και παρακείμενη της αιγιαλίτιδας ζώνης περιοχή σε πλάτος μέχρι 200 ναυτικών μιλίων από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το πλάτος της αιγιαλίτιδας ζώνης και εντός της οποίας το παράκτιο κράτος ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα σε θέματα που έχουν σχέση με την εξερεύνηση, εκμετάλλευση, διατήρηση και διαχείριση των φυσικών πηγών, ζώντων ή μη, των υδάτων, του βυθού και του υπεδάφους της θάλασσας.

Επίσης η Σύμβαση αναφέρει ρητά (άρθρο 121, παράγραφος 2) ότι όλα τα νησιά διαθέτουν ΑΟΖ και ότι η ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα ενός νησιού καθορίζονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζονται και για τις ηπειρωτικές περιοχές.
Επομένως, η Τουρκία δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τα ίδια επιχειρήματα για την ΑΟΖ που προβάλλει για την υφαλοκρηπίδα των νησιών του Αιγαίου, ότι, δηλαδή, τα νησιά μας δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα ή ότι κάθονται πάνω στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας.
Επιπλέον, η νέα Σύμβαση έχει καταργήσει τη γεωλογική έννοια της υφαλοκρηπίδας και έτσι η Τουρκία έχει χάσει άλλο ένα επιχείρημα.
Κλειδί σ' αυτή την οριοθέτηση αποτελεί το Καστελόριζο, νησί που κατοικείται και, συνεπώς, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί πως και διαθέτει ΑΟΖ και είναι νησί της Ε.Ε.
Εάν η Ελλάδα δεχτεί να προχωρήσει σε οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο χωρίς τον υπολογισμό του Καστελόριζου, η εμφανής συνέπεια θα είναι η Ελλάδα να μην έχει θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο!
Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι υπάρχουν μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου και πετρελαίου στο τρίγωνο Καστελόριζου-Κρήτης-Κύπρου.

Οι περισσότερες από τις μελέτες έχουν γίνει από αμερικανικές εταιρείες που προφανώς έχουν ειδοποιήσει και τους Τούρκους γι' αυτό και, πιθανώς, είναι ζήτημα χρόνου προτού οι τελευταίοι αρχίσουν να προκαλούν την Ελλάδα με έρευνες στην περιοχή.

STYX
(ΠΗΓΗ)