ΔΕΚΑ ΣΤΑ ΔΕΚΑ της 07 Μαι 2014

• Νέο αεροσκάφος ναυτικής συνεργασίας παρέλαβε το τουρκικό πολεμικό ναυτικό, τύπου CN-235 ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό τους στα οχτώ, μαζί με τα τρία της τουρκικά ακτοφυλακής, ενώ περιμένουν την παράδοση ενός ακόμα, που θα φτάσει έτσι την συνολική δύναμη των συγκεκριμένων αεροσκαφών στα εννιά. 

• Βέβαια, για να πούμε και την αλήθεια η Τουρκία καθυστέρησε πάρα πολύ να εντάξει στην δύναμη της τα... συγκεκριμένα αεροσκάφη, αφού το πρόγραμμα παρουσίασε συνολική καθυστέρηση δώδεκα ετών, συμπληρώνοντας έτσι συνολικά δεκαέξι χρόνια από την έναρξη του μέχρι σήμερα και δεκαεπτά μέχρι του χρόνου τέτοια εποχή, που υπολογίζεται να παραδοθεί το τελευταίο. 

• Προφανώς, τέτοιου είδους καθυστερή­σεις, στην Ελλάδα δεν θα προκαλούσαν καμία εντύπωση, μιας και σχεδόν όλα τα μεγάλα εξοπλιστικά μας προγράμματα παρουσιάζουν παρόμοια, αν όχι μεγαλύτερη, χρονική καθυ­στέρηση. Να θυμίσουμε εδώ απλά το περίφη­μο πλέον πρόγραμμα των υποβρυχίων, που έχει μάλιστα και πολύ μεγαλύτερο κόστος. 

• Ο ρόλος αυτών των αεροσκαφών για τους Τούρκους θα είναι πολλαπλός. Πέρα από την επιτήρηση και τον έλεγχο του θαλάσσιου χώρου, έχουν δυνατότητα τόσο ανθυποβρυχι­ακού αγώνα, όσο και σημαντικές δυνατότητες εναντίον στόχων επιφανείας 

• Έτσι, η Τουρκία αποκτά μια σοβαρή απά­ντηση στον μεγάλο κίνδυνο που παρουσιάζουν για αυτή τα ελληνικά υποβρύχια, αλλά και συμπληρώνει τις δυνατότητες της ενάντια στα υπόλοιπα πλοία του Πολεμικού Ναυτικού. Το κυριότερο όμως είναι πως αποκτά μεγάλες δυνατότητες ελέγχου του Αιγαίου και σε καιρό ειρήνης, σε αποστολές έρευνας και διάσωσης. 

• Ειδικά αν υπολογίσει κανείς και την τρα­γική κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα αντίστοιχα ελληνικά μέσα (τα Ρ-3 Orion είναι παροπλισμένα εδώ και χρόνια), τότε εύκολα καταλαβαίνει κανείς πως η Τουρκία αργά ή γρήγορα, θα προβάλλει αξιώσεις κυριαρχίας στο Αιγαίο, μιας και η χώρα μας δεν θα μπορεί να ανταποκριθεί στα καθήκοντα της. 

• Φυσικά, το να περιμένουμε από τις πολι­τικές ηγεσίες που κυβέρνησαν τον τόπο τόσα χρόνια, αλλά και ειδικά από τη σημερινή, πως θα είχαν ασχοληθεί σοβαρά με αυτό το θέμα είναι ουτοπικό. Για να δώσουμε ένα χαρακτη­ριστικό παράδειγμα, ακόμα και το Ιράκ, το κατεστραμμένο από τόσους πολέμους να θυμί­σω, αγοράζει αεροσκάφη προκεχωρημένης εκπαίδευσης L-159. 

• Ναι, καλά θυμάστε, είναι ένα από τα υποψήφια αεροσκάφη για το αντίστοιχο πρό­γραμμα της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας. Μόνο που, το πρόγραμμα αυτό θα έπρεπε να έχει ξεκινήσει εδώ και δεκαπέντε χρόνια, αλλά βεβαίως τίποτα δεν έχει γίνει και ούτε προβλέ­πεται και στο άμεσο μέλλον. 

• Μην πει κανείς πως είμαστε σε εποχή κρί­σης, γιατί, αρχικά, αυτή προμήθεια υπολογιζό­ταν να γίνει πολύ πριν την κρίση και δεύτερον, το μνημόνιο σίγουρα δεν έχει φέρει μεγαλύτε­ρη οικονομική καταστροφή στην Ελλάδα από ότι έχει υποστεί το Ιράκ με τα τριάντα πέντε χρόνια σχεδόν συνεχούς πολέμου. 

• Πρέπει να καταλάβουμε πως υπάρχει μεγάλος κίνδυνος.. Έχουμε αφοσιωθεί στα οικονομικά και στα εσωτερικά προβλήματα και ξεχνάμε πως αυτά κάποια στιγμή θα τα ξεπεράσουμε, πιθανές όμως απώλειες στα εθνικά μας θέματα θα είναι πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να τις επανορθώσουμε. 

SNIPER

(ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ-07/5/2014)