ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ ΑΠΟ «ΡΕΠΟΥΣΗΔΕΣ» ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΤΟΥ ΓΕΣ!

• ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ 

Στις 27/3/2014 έλαβε χώρα κρίση για την εκλογή Καθηγητή Στρατιωτικής Ιστορίας της Σχολής Ευελπίδων. Είναι ενδιαφέρον να εξετάσουμε ορισμένα από τα τακτικά και αναπληρωματικά μέλη της Ειδικής Εκλεκτορικής και της Αξιολογικής Επιτροπής, τα οποία όρισε ο... «διαχρονικός» Κοσμήτο­ρας της ΣΣΕ, κ. Α. Δημητρίου (και η υπ' αυτού ελεγχομένη «Ακαδημαϊκή Συνέλευση»), για να αξιολογήσουν και να κρίνουν δύο υποψηφίους και να εκλέξουν αυτόν που θα διδάσκει Στρατιωτική Ιστορία στους αυριανούς Έλλη­νες Αξιωματικούς τις επόμενες δεκαετίες. Ιδού, λοιπόν, ποιοι είναι οι εν λόγω κύριοι: ...

Αυτοί που διοργάνωσαν στο Πάντειο συνέδριο για τις «ΕΘΝΟΤΙΚΕΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΕΣ» στην Ελλάδα (Στ. Παπαγεωργίου, Τακτικό Μέλος και Πρόεδρος της Ειδικής Εκλεκτορικής Επιτροπής!) και δη για τους ΤΣΑΜΗΔΕΣ (μαζί με τον Δ. Χριστόπουλο και το «Κέντρο Μειονοτικών Ομάδων», βλ. Πρώτο Θέμα, 2/3/2008). 

Αυτοί που πρωτοστάτησαν στη δη­μόσια υπεράσπιση του βιβλίου της κυρίας Ρεπούση περί «συνωστισμού» στην προκυμαία της Σμύρνης (Στέφανος Παπαγεωργίου, Πέτρος Πιζάνιας, Χριστίνα Κουλούρη κλπ., βλ. http://indy.gr/analysis/ypografes-kata-tis-aposyrsis-toy-biblioy-tis-st-dimotikoy-#documentContent). 

Αυτοί που αποδέχονται την προσωνυ­μία «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ» για τα Σκόπια και αποδέχονται Διδα­κτορικές Διατριβές με τίτλο «Εθνοτικές Διενέξεις της Δημοκρατίας της Μακεδο­νίας» (βλ. Στ. Παπαγεωργίου, Πρώτο Θέμα, 5/4/2009, Χ. Κουλούρη, αγγλόγλωσσες ιστοσελίδες της). 

Αυτοί που τάχθηκαν δημοσίως και ανα­φανδόν υπέρ του ΣΧΕΔΙΟΥ ΑΝΑΝ θεω­ρώντας ότι «είναι επιτυχία των δημοκρατι­κών δυνάμεων και, ταυτόχρονα, ήττα των πιο εθνικιστικών και πιο αντιδραστικών, και στις δύο πλευρές της Πράσινης Γραμμής, και στις δύο όχθες του Αιγαίου»: οι εκλέκτορες / αξιολογητές: Στ. Παπαγεωργίου, Ν. Θεοτο­κάς, Κ. Κόμης, Χ. Κουλούρη, Κ. Αρώνη-Τσίχλη (βλ. «Διακήρυξη 270 Πανεπιστημιακών υπέρ του σχεδίου Ανάν», Τα Νέα, 9/4/2004, σ. Ν10, κωδικός άρθρου: Α17911Ν103 ID: 411039). 

Αυτοί που υπερασπίζονται την κυρία Ρεπούση, αποδομώντας ως ψευδοσύμβολα τον ΧΟΡΟ ΤΟΥ ΖΑΛΟΓΓΟΥ και το ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ (Π. Πιζάνιας, αναπληρωματικό μέλος της Εκλεκτορικής Επιτροπής στην τελευταία κρίση και τακτικό μέλος σε προηγούμενες κρίσεις για τη θέση Καθηγη­τή Ιστορίας στη ΣΣΕ, βλ. «Το Ζάλογγο, το κρυφό σχολειό και η ακροδεξιά», Εφημερί­δα των Συντακτών, 3/6/2013) 

Αυτοί που αποδομούν το εθνικό σύμ­βολο της 25ης Μαρτίου 1821 (Στ. Παπαγεωργίου, βλ. Ιστορία του Νέου Ελληνισμού 1700-2000, τ. 3ος: «Ο αγώνας της Ανεξαρτη­σίας και η ίδρυση του ελληνικού κράτους», σελ. 58-59, εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, 2003). 

Αυτοί που θεωρούν ότι οι Κύπριοι δεν είναι Έλληνες, αλλά αναγκάσθηκαν να δηλώσουν Έλληνες το 1912 (Στ. Παπαγεωργίου, μαρτυρία αειμνήστου Ν. Σαρρή). 

Αυτοί που... στοχάζονται «Τι παιδεία θέλουμε;» σε συνέδρια με τους Αντώνη Λιάκο, Μαρία Ρεπούση κ.λ.π. (Ν. Θεοτοκάς). 

Αυτοί που έχουν αναφανδόν ταχθεί υπέρ του Ιστορικού Αναθεωρητισμού (Ν. Θεο­τοκάς, «Ξαναδιαβάζοντας την ιστορία για την επανάσταση του Εικοσιένα», βλ. http://panteion,academia,edu/NikosTheotokas). 

Αυτοί που θεωρούν την «τρισχιλιετή συνέχεια» του Ελληνικού Έθνους ένα «με­ταφυσικό επινόημα», το έθνος μια ιδεο­λογική κατασκευή και την ιστορική ταυ­τότητα των Ελλήνων μια «επινόηση» των διανοουμένων του 1821 (Π. Πιζάνιας, Καθημερινή, 24/3/2002,4/4/2004). 

Αυτοί που θεωρούν ότι η Ελληνική Επα­νάσταση δεν είναι απελευθερωτικός πόλεμος ή αγώνας της Ανεξαρτησίας «και δεν είναι "Παλιγγενεσία" ενός δήθεν προϋπάρχοντος έθνους, όπως υποστη­ρίζει η εθνοκεντρική δοξασία», ενώ θεω­ρούν τον Θ. Κολοκοτρώνη «σχισματικό αντιπατριώτη» και αξιολογούν θετικά την ήττα του από τον Μαυροκορδάτο στον ενδοεπαναστατικό Εμφύλιο (Πιζά­νιας, Καθημερινή, 29/4/2007, και Εφημερίδα των Συντακτών, 3/6/2013). 

Αυτοί που αποδομούν τους «κοινούς τόπους που έχτισε ο Βλαχογιάννης» για τον «πατριδοφύλακα» Μακρυγιάννη και τις «αυ­θαίρετες μετασκευές, με πομπώδεις εκφρά­σεις», όπως «εθνική συνέχεια», «ελληνική ψυχή» κ.λπ. (Ν. Θεοτοκάς, Ο Βίος του στρα­τηγού Μακρυγιάννη, εκδόσεις Βιβλιόραμα, 2012: http:www.istoria.gr/indexphp?d=articles&action=disArt&issue=110&id=1428). 

Αυτοί που κατήγγειλαν διεθνώς την Ελλάδα ως συνένοχη της «σφαγής της Σρεμπρένιτσα» και υπέγραψαν τη «Δια­κήρυξη των 163», απαιτώντας να ζητήσει η Ελλάδα... συγγνώμη από τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη για τη συμμετοχή «Ελλήνων παραστρατιωτικών» στη «σφαγή των Μουσουλμάνων» και γράφοντας τα εξής (Ελευθεροτυπία, 11 /7/2005): 

«...Σε αντίθεση με αυτούς, με τον υπόλοιπο κόσμο, σε αντίθεση με όλη την Ευρώπη, εδώ μας παραπληροφόρησαν και μας ενέταξαν άκριτα σε ένα κοινό ψυχολογικό μέτωπο με το εγκληματικό καθεστώς Μιλόσεβιτς. Με πρόσχημα την Ορθοδοξία, την πατροπα­ράδοτη ελληνοσερβική φιλία και τον δήθεν "αντιιμπεριαλισμό" Και όχι μόνον αυτό. Έλληνες "εθελοντές" πολέμησαν στη Βοσνία με τον Κάρατζιτς και τον Μλάντιτς και ύψωσαν την ελληνική σημαία στη Σρεμπρένιτσα, την ώρα της μεγάλης σφαγής. Η Ελληνική Πολιτεία έχει συνεπώς την υποχρέωση και συγγνώμη να ζητήσει δημοσίως από τις οι­κογένειες των 8.000 σφαγιασθέντων και να απαιτήσει να λογοδοτήσουν όσοι Έλληνες "εθελοντές" συνέπραξαν στο μεγάλο έγκλη­μα... Το απαιτούμε». (Στέφανος Παπαγεωργίου, Πάντειο, από κοινού με τους Σία Αναγνωστοπούλου, Ανδρέα Ανδριανόπουλο, Γρηγόρη Βαλλιανάτο, Μανώλη Βασιλάκη, Παύλο Βοσκόπουλο ή, κατά δήλωσή του, Pavle Filipof/ «ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ», Διονύση Γουσέτη/ κίνηση για Βλαχική «Μειονότη­τα», Νίκο Δήμου, Κώστα Ζέπο, Πέρσα Ζέρη, Αλέξη Ηρακλείδη, Σταύρο Θεοδωράκη, Νάσο Θεοδωρίδη/ «Αντιμιλιταριστική - Αντιεθνικιστική Πρωτοβουλία», Ηλία Κανέλλη, Γκασμέντ Καπλάνι, Αννα Καραμάνου, Ζαν Κοέν, Κλιφ Κουκ, Πέτρο Κουναλάκη, Αντώνη Λιάκο, Θάνο Λίποβατς, Πάσχο Μανδραβέλη, Στέφανο Μάνο, Τάκη Μίχα, Ηρακλή Μήλλα, Μπερίν Μυισλή, Ρένα Μόλχο, Στρατή Μπαλάσκα, Νίκο Μπίστη, Νέναντ Μπογκντάνοβιτς, Γεώργιο Νακρατζά/ εκδότη του λεγομένου «Μακεδονικού Αλφαβήτου» «ABECEDAR», Σωτήρη Ντάλη, Αμπντουλαχίμ Ντεντέ, Άουντ Ούμιρ, Αποστόλη Κ. Παπαγεωργίου, Πάντειο, Μι­χάλη Παπαγιαννάκη, Τέτα Παπαδοπούλου, Άλκη Ρήγο, Ιακώβ Σιμπή, Ριχάρδο Σωμερίτη, Μιχάλη Τρεμόπουλο, Ευκλείδη Τσακαλώτο, Θόδωρο Τσίκα, Χαμπή Κιατίπη, Λεωνίδα Χατζηπροδρομίδη (www.greekhelsinki.gr). 

Ειρήσθω εν παρόδω: Όλοι αυτοί οι εκλε­κτόρες/αξιολογητές δεν είχαν καμία απο­λύτως συνάφεια προς το γνωστικό αντι­κείμενο της προς πλήρωση θέσης (Στρα­τιωτική Ιστορία)! 

Δυστυχώς, η κορυφή του ΓΕΣ φέρεται αμήχανη και περιδεής και αντιμετωπίζει έντρομη το ενδεχόμενο να ανατρέψει την απόφαση του πρωτοβάθμιου οργάνου, καίτοι αυτή ακριβώς την εξουσία τής παρέχει ο νόμος! Η υπόθεση είναι πολύ σοβαρή, διότι -πέραν της ενστάσεως που υπέβαλε ο απορ­ριφθείς υποψήφιος εξαιτίας της κατάφωρης παραβάσεως μιας... εικοσαριάς τυπικών και ουσιωδών διατάξεων του νόμου (επ' αυτού θα επανέλθουμε)- υπάρχει και μία κρίσιμη εθνική διάσταση: Εγκρίνει το ΓΕΣ τον έλεγ­χο ενός κρίσιμου ιδεολογικού μηχανισμού του κράτους, όπως η Σχολή Ευελπίδων, και δη ο Τομέας Ιστορίας, από τη γνωστή, πανίσχυρη στα ΑΕΙ «σέχτα» των εθνομηδενιστών; Και αν η Στρατιωτική Ηγεσία δεν έχει άποψη για τις Στρατιωτικές Σχολές και έχει αυτοευνουχισθεί, ο ΥΕΘΑ, Δ. Αβρα­μόπουλος, τι λέει για όλα αυτά;  

(ΕΠΙΚΑΙΡΑ-22-28/05/2014)