Εξωθούν τη χώρα σε αποσταθεροποίηση

► Ποιοι και γιατί θέλουν την Ελλάδα «αποτυχημένο κράτος». 

► Θεωρούν την Ελλάδα πολύ μικρή για να έχει τόσο μεγάλη περιουσία και τη βυθίζουν στο χάος για να τη λεηλατήσουν. 

Την αποκάλυψη ενός τοπίου το οποίο ήταν εξαρχής σχεδιασμένο ως κατάληξη για τη χώρα ολοκληρώνει η ανακοίνωση των νέων μέτρων τα οποία επέβαλε η τρόικα και αποδέχτηκε μετά από εικονική διαπραγμάτευση η κυβέρνηση. Η Ελλάδα, με απόλυτη ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας της κινδυνεύει πλέον να εξελιχθεί σ' ένα «καταρρέον» ή « αποτυχημένο κράτος» («failed State»)...

Σύμφωνα με το διεθνή ορισμό για τα failed States, υπάρχουν χαρακτηριστικά και δείκτες -η μεγάλη οικονομική πτώση, η ανεπάρκεια ή η αδυναμία των δημοσίων υπηρεσιών, προσφυγικά κύματα και ακούσιες μετακινήσεις πληθυσμών, αδύναμη ή αναποτελεσματική κυβέρνηση, η οποία έχει ανεπαρκή ή καθόλου έλεγχο της επικράτειας, κ.ά.- που υποδεικνύουν, αναλό­γως της έντασης των φαινομένων, ότι ένα κράτος είναι η κινδυνεύει να γίνει « αποτυχημένο» (failed). 

Ο συνολικός κατάλογος των παραμέτρων που εξετάζονται προκείμενου να καταταγεί ένα κράτος ως «failed» είναι: Ισχυρές δημογραφικές πιέσεις, μαζικές εκτοπίσεις προσφύγων που δημιουργούν έκτακτες ανθρωπιστικές ανάγκες, εμφάνιση ομάδων που ασκούν βία, ροή προσφυγών σε διαρκή και σταθερή βάση, υποβάθμιση περιοχών, σοβαρή οικονομική πτώση, άνιση οικονομική κατάσταση μεταξύ ομάδων, απονομιμοποίηση κράτους/ κυβέρνησης, υποβάθμιση των δημοσίων υπηρεσιών, αυθαίρετη επιβολή του νόμου, υπηρεσίες ασφαλείας που λειτουργούν ως «κράτος εν κράτει», άνοδος ομαδοποιημένων ελίτ (φατριών), παρέμβαση εξωτερικών πολιτικών παραγόντων. Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματα του για το τι ισχύει και σε ποιο βαθμό στη χώρα μας. Είναι γνωστό τι γίνεται στα failed States: από εμφύλιοι μέχρι επεμβάσεις. 

Στην παρούσα χρονική συγκυρία επιβάλλεται, πάντως η διατύπωση ορισμένων παρατηρήσεων, κυρίως όμως η κατάθεση πληροφοριών με βάση την εξέλιξη αυτού που ήδη ορίζεται διεθνώς ως «ελληνικό πρόβλημα». 

Η Ελλάδα όπως θα διαβάσετε και στο αναλυτικό ρεπορτάζ που ακολουθεί, αρχίζει να αντιμετωπίζεται όλο και περισσότερο από τη διεθνή κοινή γνώμη ως μια «ειδική περίπτωση», ως κράτος με αστερίσκο, σε όλους τους τομείς. Σχηματίζεται, δηλαδή, η εντύπωση, λόγω και του καταιγισμού απαξιωτικών και προπαγανδιστικών δηλώσεων ξένων παραγόντων, ότι είναι μια χώρα που δεν μπορεί να διαχειριστεί τις υποθέσεις της. 

Όπως αναφέρουν στα «Επίκαιρα» πρόσωπα τα οποία έχουν βαθιά γνώση όσων τεκταίνονται στο παρασκήνιο της διεθνούς διπλωματίας και των οικονομικών οργανισμών, το γεγονός ότι ένα πρόβλημα δημοσιονομικού ελλείμματος εξελίχθηκε σε κρί­ση χρέους και δανεισμού δεν έγινε τυχαία. Αποτέλεσε το όχημα για να διογκωθεί ένα υπαρκτό πρόβλημα σε τέτοιο βαθμό, ώστε να οδηγήσει τη χώρα στον έλεγχο τρίτων. Αυτή ακριβώς η εξωτερική επέμβαση δημιούργησε τις προϋποθέσεις περαιτέρω επιδείνωσης του προβλήματος και διάχυσης του σε όλους τους τομείς λειτουργίας του κράτους και της κοινωνίας προκειμένου να διαιωνιστούν η εξάρτηση και ο έλεγχος.Τώρα η πολιτική που συνεχίζει να επιβάλλεται στη χώρα, παρά την παταγώδη αποτυχία της εξωθεί σε κοινωνική αναταραχή, πολιτική ρευστότητα με την απειλή της γενικευμένης αποσταθεροποίησης να προβάλλει πιο έντονα από ποτέ. Το ελληνικό κράτος χύνει τη μια μετά την άλλη τις ζωτικές λειτουργίες του και τη δυνατότητα του να υπερασπιστεί την ίδια την υπόσταση του. Ποιους βολεύει μια κατάρρευση των δομών της Ελληνικής Πολιτείας και η πλήρης διάρρηξη του κοινωνικού ιστού; Αυτούς που θέλουν 

α) να σφετεριστούν τον πλούτο της χωράς συνολικά - δεν αναφερόμαστε μόνο σε φυσικό αέριο, πολύ­τιμα μέταλλα κ.λ.π.

β) αυτούς που θέλουν τη χώρα εκτός παιχνιδιού γενικότερα στην περιοχή διότι γνωρίζουν τις δυνητικές δυνατότητες που έχει λόγω της γεωγραφικής της θέσης. 

γ) αυτούς που σχεδιάζουν και εδαφικό ακρωτηριασμό και το στόχαστρο των οποίων δεν βρίσκονται μόνο οι αποκαλούμενες «ευαίσθητες περιοχές», καθώς η ατζέντα τους έχει διευρυνθεί με φόντο τις ανακαλύψεις των μεγάλων κοιτασμάτων φυσικού αέριου. 

Παρασκηνιακές παρεμβάσεις 

Πληροφορίες, τις οποίες γνωρίζουν αρκετοί από το πολιτικό προσωπικό της χώρας, αναφέρουν ότι υπάρχει όργιο παρασκηνιακής παρέμβασης ξένων συμφερόντων και υπηρεσιών, με την εξαγορά προσώπων σε συγκεκριμένες θέσεις και τη χρηματοδότη­ση δράσεων που εξυπηρετούν τους σχεδια­σμούς τους σε περιοχές υπεράνω υποψίας. 

Παράγοντας με σημαντική θέση στο εξωτερικό, ο οποίος έχει εικόνα των παρασκηνιακών συζητήσεων που αφορούν στη χώρα και παρακολουθεί το ελληνικό δράμα από την αρχή του, συνόψιζε το συμπέρασμα ως εξής: «Στην αντίληψη ορισμένων παικτών, η Ελλάδα έχει δυσανάλογα μεγάλο πλούτο για το μέγεθος της. Και δεν θεωρούν ως πλούτο μόνο τον ορυκτό, υποθαλάσσιο και υπόγειο, αλλά τη δημόσια περιουσία, τα νησιά επειδή είναι πολλά είναι στη θέση που είναι και αντιπροσωπεύουν έναν τεράστιο τουριστικό, επιχειρηματικό, ενεργειακό και γεωπολιτικό πλούτο, την περιουσία που έχει η Ελλάδα στο εξωτερικό από κληροδοτήματα και αγορές η οποία είναι μεγαλύτε­ρη απ΄ αυτή πολύ μεγαλύτερων κρατών, την ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων, η οποία επίσης είναι τεράστια και θέλουν να τη βάλουν στο χέρι. Γενικά θεωρούν ότι η Ελλάδα είναι πολύ πλούσια για το μέγεθος της και η αδυναμία της να αξιοποιήσει αυτό τον πλούτο λόγω ανικανότητας και διαφθοράς του πολιτικού συστήματος τους έδωσε την ευκαιρία να επιχειρήσουν να τον αρπάξουν ρίχνοντας τη χώρα σε κρίση. Η κρίση είναι ευρύτερη, δεν είναι μόνο ελληνική, αλλά στην Ελλάδα έχει και ειδικούς σκοπούς. Και εδώ η Ελλάδα έχει αστερίσκο. Και σε αυτό είναι μια "ειδική περίπτωση". Αν προσπαθήσει κάποιος, εξάλλου, να ερμηνεύσει τις κινήσεις που γίνονται στην Ελλάδα μόνο με οικονομικούς όρους, δεν βγαίνει νόημα, χρειάζεται γεωπολιτικό φίλτρο για να βγει συμπέρασμα». 

Η διπλή καταρράκωση που υφίσταται Ελλάδα, αφενός οικονομική, κοινωνική, δομών, αφετέρου της διεθνούς εικόνας της, λειτουργεί άκρως υπονομευτικά διότι στην αντίληψη τρίτων ωριμάζει ως περίπου φυσιολογική και αναμενόμενη οποιαδήποτε αρνητική εξέλιξη. Υπενθυμίζεται ότι με βάση τη δανειακή σύμβαση που έχει υπογράψει η Ελλάδα με την τρόικα η δημόσια περιουσία είναι υποθηκευμένη. 

Κατάρρευση του κράτους 

Έχει ιδιαίτερη σημασία η τοποθέτηση του υπουργού Εξωτερικών κατά την ενημέρωση της Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής. Όποιος διαβάσει πίσω από τις γραμμές θα προσέξει τις προειδοποιήσεις και για την κατάρρευση του κοινωνικού ιστού και για τους κίνδυνους από την απαξίωση της διεθνούς εικόνας της χώρας και για το τσουνάμι των γεωπολιτικών αλλαγών που ήδη έχει ξεκινήσει. «Ο γεωπολιτικός χάρτης μπορεί να αλλάξει τα επόμενα χρόνια. Αυτό μας επιβάλλει να εξασφαλίσουμε, ως κράτος και ως έθνος, την εσωτερική μας ενότητα και συνοχή, που δυστυχώς κλονίζεται σήμερα στην καρδία μιας γενικευμένης κρίσης αλλά και να αποφασίσουμε, συνδιαμορφώνοντας πολιτικές για την πορεία που η Ελλάδα πρέπει να ακολουθήσει όχι μονάχα στην κρίση και μετά από αυτή, αλλά βλέποντας σε βάθος χρόνου και για τις επόμενες δεκαετίες. (...) Παρά την κρίση, η χώρα μας εξακολουθεί να διαθέτει και τα μέσα και την αποφασιστικότητα για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις στον περίγυρο της και να διατηρήσει αλώβητη την εθνική κυριαρχία. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν έχει πληγεί σοβαρά το κύρος και η εικόνα της χωράς μας. Η Ελλάδα πρέπει να ανακτήσει, το συντομότερο δυνατόν, την αξιοπιστία της και να ανορθώσει τη διεθνή της εικόνα», επισήμανε, μεταξύ άλλων, ο Δ. Αβραμόπουλος. 

Από τη συγκεκριμένη παρέμβαση του υπουργού Εξωτερικών θα πρέπει να συγκρατηθεί η αναφορά του σε δράση παρακρατικών στη Θράκη-προς απόλυτη επιβεβαίωση του προηγουμένου τεύχους των «Επικαίρων»-για τους οποίους, όπως υποστήριξε το υπουργείο, γνωρίζει και λαμβάνει τα μέτρα του, ωστόσο, άφησε και αιχμές λέγοντας ότι η πολιτική ευθύνη για τη Θράκη δεν ανήκει μόνο στο υπουργείο Εξωτερικών αλλά και σε άλλα υπουργεία καθώς «δεν είναι εξωτερική υπόθεση η Θράκη». 

Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί η ασυνήθιστη σε ό,τι άφορα στην ένταση της αναφορά του υπουργού Εθνικής Άμυνας, Πάνου Παναγιωτόπουλου, επίσης στη Βουλή,-ο οποίος αναφερόμενος στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο δήλωσε ότι «ο Γερμανός κατακτητής όταν πάτησε το πόδι του στη χώρα, το πρώτο που φρόντισε να κάνει ήταν να διαλύσει τις Ένοπλες Δυνάμεις, γιατί ακριβώς αποτελούν τον κεντρικό πυρήνα της κρατικής οντότητας και της εθνικής κυριαρχίας». 

Η κατάσταση όπως εξελίσσεται εγκυμονεί πολύ μεγαλύτερους κίνδυνους απ' αυ­τούς που ήδη βιώνουμε. Πολλά απ αυτά τα οποία συμβαίνουν σήμερα έξαλλου, μέχρι πριν από λίγο καιρό φαίνονταν αδιανόητα και αδύνατον να συμβούν. 

Κι όμως η χώρα βρίσκεται υπό μια ιδιότυπη πλην υπαρκτή και σκληρή κατοχή. Υπάλληλοι των δανειστών έχουν αναλάβει είτε ευθέως είτε μέσω οδηγιών, τους νευραλγικούς τομείς του κράτους και γίνονται κύριοι κάθε πτυχής και λειτουργίας της Ελληνικής Πολιτείας, την οποία μεθοδικά καταλύουν οδηγώντας -εκτός αν κάποιος τους σταματήσει- στην ακύρωση της. ■ 

ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ

(π.ΕΠΙΚΑΙΡΑ,20-27/9/2012)