Στρατός και μεταρρυθμίσεις

Κύριε διευθυντά 

Από το 1995 μέχρι σήμερα έγιναν πάμπολλες εξαγγελίες, σχετικά, με την αναδιοργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων (Ε.Δ). Όλες εγκαταλείφθηκαν. Ο λόγος απλός, δεν υπήρχε πολιτική βούληση και όλα γίνονταν για τη δη­μιουργία εντυπώσεων. Πιστός σε αυτή την τακτική και «ο πολλά ειδώς και ουδέν επιστάμενος» κ. Παναγιωτόπουλος, ο οποίος λίγο πριν αποχωρήσει από το ΥΕΘΑ έκανε και αυτός τη δική του εξαγγελία για τη «νέα δομή δυνά­μεων», η οποία από πολλούς που γνω­ρίζουν το αντικείμενο, χαρακτηρίσθηκε ως παρωχημένη και αναποτελεσματική, καθόσον φέρεται να έχει συνταχθεί με κομματικά κριτήρια από πολιτικό «παραμάγαζο» την εποχή του λεφτά υπάρχουν. 

Σε μια χώρα που έχει πάρει την ...κάτω βόλτα στον οικονομικό τομέα και όχι μόνο, εξαιτίας της πολιτικής των τελευταίων 30 ετών, για να είναι σε θέση ο στρατός της να εκπληρώνει στο ακέραιο την αποστολή του θα πρέπει χωρίς χρονοτριβή να προσαρμοσθεί στις νέες συνθήκες, να μεταρρυθμισθεί, να γίνει, δηλαδή, μικρότερος και αποτελεσματικότερος. Η κοινή λογική λέει, ότι εφό­σον ο προϋπολογισμός του ΥΕΘΑ μει­ώνεται, αναπόδραστα, θα ακολουθήσει η μείωση των λειτουργικών εξόδων και των μισθών και εφόσον αυτά δεν επαρ­κούν σειρά έχει η μείωση του προσωπικού. Όμως, αυτό πρέπει να γίνει έγ­καιρα, οργανωμένα, με τάξη και σχέδιο με στόχο να μη μειωθεί ούτε κατ' ελάχιστον η αποτρεπτική ικανότητα των Ε.Δ. Διαφορετικά, αν η πολιτεία αδρα­νήσει, τότε η αναπροσαρμογή θα επι­βληθεί από τα πράγματα και μάλιστα υπό συνθήκες μεγάλης πίεσης και αφού πρώτα η κατάσταση θα έχει χειροτερεύσει και τα στελέχη των Ε.Δ θα έχουν εκτεθεί στην κοινή γνώμη για δήθεν προνομιακή μεταχείρισή τους, όπως έγινε με την επιμήκυνση της εισφοράς αλληλεγγύης. 

Σε γενικές γραμμές, μια τέτοια με­ταρρύθμιση, θα μπορούσε να βασισθεί στα ακόλουθα: 

Πρώτον, στη μείωση της οροφής των χερσαίων δυνάμεων από τις 93.500 στις 70.000 με την κατάργηση ή συγ­χώνευση των «άχρηστων/περιττών» μονάδων, οι οποίες ανέρχονται περίπου στο 25%. Η δύναμη των 70.000 ατόμων με βάση τα δημογραφικά στοιχεία για μια 20ετία μπορεί να επιτευχθεί καθό­σον κάθε κλάση με θητεία 12 μήνες θα αποδίδει τουλάχιστον 50.000 κλη­ρωτούς, ώστε οι μονάδες εκστρατείας που τελικά θα παραμείνουν να είναι 100% επανδρωμένες. Στόχος η αναλογία μονίμων και κληρωτών να είναι 1 προς 2, ώστε να υπάρχει ευχέρεια μείωσης του μόνιμου προσωπικού εφόσον απαι­τηθεί, χωρίς να διαταραχθεί το αξιόμαχο του στρατού. Για να προληφθούν τυχόν επικρίσεις για την προτεινόμενη μείωση της οροφής του στρατού διευκρινίζεται ότι ο αριθμός των 93.500 ατόμων είναι πλασματικός και ότι η πραγματική δύ­ναμη του στρατού ξηράς σήμερα είναι περίπου στο προτεινόμενο επίπεδο, ενδεχομένως και μικρότερη, η οποία είναι διεσπαρμένη λόγω της ύπαρξης (για κομματική πελατεία) πολλών μονάδων με αποτέλεσμα η επάνδρωσή τους να έχει το μαύρο τους το χάλι. Παρόμοιες κινήσεις πρέπει να γίνουν και στους άλλους δύο κλάδους, ώστε όλοι να συνεισφέρουν αναλογικά. Η λογική του μπεκρή δεν έχει θέση στον χώρο των Ε.Δ. 

Δεύτερον, στη διάταξη και γεωγρα­φική ανάπτυξη των μονάδων με αμιγώς επιχειρησιακά κριτήρια (πραγματικές απειλές και διαμερισμάτωση χώρας) και όχι με κριτήρια πολιτικές δηλώσεις του τύπου «το KEN Τριπόλεως χρειάζεται για την ασφάλεια της περιοχής ή η πα­ρουσία της 1ης Μεραρχίας στις Βαρβάρες κρίνεται απαραίτητη». 

Τρίτον, στην προώθηση της διακλαδικότητας τόσο στο διοικητικό και επιχειρησιακό τομέα όσο και στον τομέα της διοικητικής μέριμνας και των εξοπλισμών. 

Τέταρτον, στην αύξηση της θητείας κατά τρεις μήνες. Πανθομολογείται σή­μερα ότι ο καθορισμός της εννεάμηνης θητείας ήταν λανθασμένη ενέργεια,καθόσον ανεξαρτήτως των άλλων αρ­νητικών επιπτώσεων που έχει στο σύ­νολο των δραστηριοτήτων του στρατού (συντήρηση, ετοιμότητα, εφεδρεία κ.λπ.) δεν επαρκεί για την εκπαίδευση των στρατιωτών. Με τη δωδεκάμηνη θητεία θα υπάρξει διπλό όφελος, πρώτον θα βελτιωθεί η εκπαίδευση του στρα­τεύματος και δεύτερον θα αυξηθεί η επάνδρωση των μονάδων. Οι στόχοι αυτοί θα αντισταθμίσουν και τις όποιες ποσοτικά απώλειες από τη μείωση του αριθμού των μονάδων. 

Είναι γνωστόν ότι σε κάθε αλλαγή ανθίστανται οι δυνάμεις εκείνες που για κομματικούς, συντεχνιακούς και προσωπικούς λόγους θέλουν να μείνουν τα πράγματα ως έχουν, προβάλλοντας κάθε φορά επιχειρήματα περί αναλγη­σίας, φόρτωσης δεινών στη νεολαία, ξεπουλήματος της εθνικής κυριαρχίας, αποκατάστασης μισθών και διάφορων άλλα τέτοιων τσιτάτων. Όμως, όλα αυτά πρέπει η πολιτική ηγεσία του ΥΕΘΑ να τα αγνοήσει, διότι είναι φωνές από το παρελθόν και ασκήσεις λαϊκισμού και δημαγωγίας που οδήγησαν την Ελλάδα στη χρεοκοπία και τους Έλληνες στα πρόθυρα της νευρικής κρίσης. 

Τελειώνοντας, κρίνεται σκόπιμο να επισημανθεί τούτο, ότι η μεταρρύθμιση στις Ε.Δ πρέπει να γίνει με τέτοιο τρόπο, ώστε να υπάρχει ισορροπία μεταξύ των στρατιωτικών δυνατοτήτων της χώρας και των απειλών που ενδεχομένως να κληθεί να αντιμετωπίσει. 

ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ 

Αντιστράτηγος ε.α - Μαθηματικός 

(ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ-04/09/2013)