Το τουρκικό ελικοπτεροφόρο-αποβατικό δεξαμενής κλάσης «JUAN CARLOS Ι»

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΣΙΜΠΟΥΚΗ 

Την πολιτική της σταδιακής και δια­χρονικής ανάπτυξης των επιχειρησι­ακών δυνατοτήτων του τουρκικού Ναυτικού σε συνδυασμό με την ανάπτυξη της εγχώριας ναυπηγικής βιομηχανίας φαίνεται πως έχει επιλέξει η ηγεσία του, αφού σε κάθε απόφαση που λαμβάνεται για την απόκτηση νέων πολεμικών μονάδων ο σχεδιασμός του Ναυτικού της γείτονος υλοποιείται με προ­σεκτικές και μεθοδικές τεχνολογικές και επιχειρησιακές επιλογές. 

Χαρακτηριστικό παρά­δειγμα είναι το πολυετές πρόγραμμα απόκτη­σης του νέου πλοίου αμφίβιων επιχειρήσεων,...
το οποίο για αρκετά χρόνια παρουσιάστηκε από τους Τούρκους ως το μεγάλο και τολμη­ρό τους βήμα για την απόκτηση μιας μικρής αλλά υπολογίσιμης αεροπορικής δύναμης κρούσης, η οποία θα μπορεί να επιχειρεί από το συγκεκριμένο πλοίο. Όμως διαβάζο­ντας προσεκτικά τη συνέντευξη που έδωσε πριν από δύο χρόνια ο πρώην αρχηγός του τουρκικού Ναυτικού Murat Bilgel στο αμερι­κανικό περιοδικό Proceedings, διαπιστώνεται ο «συντηρητικός τρόπος» με τον οποίο το τουρκικό Ναυτικό προσεγγίζει το ζήτημα του «αεροπλανοφόρου», αφού ο ναύαρχος Bilgel δηλώνει ότι σε πρώτη φάση το τουρκικό Ναυτικό θα έχεi αποκτήσει μέχρι το 2022 ένα σκά­φος «με δυνατότητες μεταφοράς πτητικών μέσων» και μέχρι το 2032 ένα ακόμη πλοίο, το οποίο θα μπορεί να μεταφέρει και να εξυπη­ρετεί μαχητικά τύπου V/STOL (Vertical and or Short Take-Off and Landing), όπως είναι το αμερικανικό αεροσκάφος F-35Β. 

Τα νέα τεχνικά στοιχεία του τουρκικού ελικοπτεροφόρου - αποβατικού δεξαμενής (LHD) 

Τις δηλώσεις του Τούρκου ναυάρχου ήρθε να επιβεβαιώσει πρόσφατα ο πρόε­δρος της ισπανικής εταιρείας Navantia, που τον περασμένο Δεκέμβριο κέρδισε σε συνεργασία με τα τουρκικά ναυπηγεία Sedef το διαγωνισμό για τη ναυπήγηση του τουρκικού ελικοπτεροφόρου - αποβατικού δεξαμενής (LHD), το οποίο θα βασίζεται στα σχέδια του ελαφρού αεροπλανοφόρου - αποβατικού δεξαμενής του ισπανικού Ναυτικού κλάσης «Juan Carlos I». Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ισπανικής εταιρείας, Jose Manuel Revuelta, η νέα μονάδα του τουρκικού Ναυτικού δεν θα διαθέτει την ειδική ράμπα «Ski-jump» στην πλώρη, που επιτρέπει στα αεροσκάφη τύπου V/STOL, όπως το AV-8Β Harrier II και το F-35Β, να επιχειρούν με μεγαλύτερη ευκολία από το πλοίο. Επιπλέον, πάντα σύμφωνα με τον ίδιο, το τουρκικό πλοίο δεν θα διαθέτει τον ανελκυστήρα στην πλώρη που περι­λαμβάνεται στο σχέδιο του ισπανικού αε­ροπλανοφόρου «Juan Carlos I» (L61), αλλά μια καταπακτή και γερανό με αυξημένες δυνατότητες ανύψωσης αντικειμένων. Τα παραπάνω δύο στοιχεία αλλάζουν εντε­λώς την τελική διαμόρφωση αλλά και τις επιχειρησιακές δυνατότητες του πλοίου, αφού η χρήση αεροσκαφών, όπως φαίνε­ται, σχεδόν αποκλείεται λόγω της απουσίας της ράμπας αλλά και λόγω της απουσίας του πρωραίου ανελκυστήρα, ο οποίος χρη­σιμεύει στη μετακίνηση των αεροσκαφών από το κατάστρωμα πτήσης στο υπόστεγο και στο κατάστρωμα μεταφοράς ελαφρών οχημάτων, ώστε να μεταφερθούν στην πρύμνη του πλοίου και να ετοιμαστούν για την επόμενη αποστολή. 

Ποια είναι όμως τα τεχνικά χαρακτηριστικά της νέας έκδοσης του ελαφρού αεροπλανο­φόρου κλάσης «Juan Carlos I» που το τουρ­κικό Ναυτικό προτίθεται να ναυπηγήσει; 

Τα τεχνικά χαρακτηριστικά και η αποστολή του τουρκικού LHD 

Σύμφωνα με τον Jose Manuel Revuelta, η τουρκική έκδοση του πλοίου θα έχει μήκος 224,5 μέτρα έναντι των 230,82 μέτρων του «Juan Carlos I» (L61) του ισπανικού Ναυ­τικού, το μέγιστο πλάτος του τουρκικού πλοίου θα είναι 32 μέτρα, το βύθισμα του 7,08 μέτρα και το εκτόπισμά του θα φτάνει τους 27.430 τόνους, έναντι 27.079 τόνων του ισπανικού πλοίου. Το προωστικό σκεύος του πλοίου αποτελείται από δύο ηλεκτρο­κινητήρες των 11 ΜW τοποθετημένους σε δύο ανεξάρτητα πλήρως περιστρεφόμενα ατρακτίδια πρόωσης (SSP), τα οποία χρησι­μοποιούνται και ως πηδάλια, με δύο έλικες έκαστο, τοποθετημένες στα δύο άκρα του ατρακτιδίου. Η ισχύς του πλοίου παράγε­ται από τρεις ηλεκτροκινητήρες, οι οποίοι κινούνται από δύο πετρελαιοκινητήρες IZAR/ΜΑΝ 16V 32/40 και έναν αεροστρόβι­λο LΜ-2500 της εταιρείας GΕ. Η μέγιστη τα­χύτητα του πλοίου φτάνει τους 21 κόμβους, η μέγιστη διατηρούμενη ταχύτητά του τους 19,5 κόμβους και η μέγιστη οικονομική τους 15 κόμβους. Η εμβέλεια του πλοίου με την οικονομική ταχύτητα φτάνει τα 9.000 μίλια και η αυτονομία του τις 50 ημέρες. 

Οι μεταφορικές ικανότητες του τουρκικού LHD 

Το τουρκικό LHD θα διαθέτει υποδομές για τη φιλοξενία 1.223 ατόμων, εκ των οποίων τα 261 αποτελούν το πλήρωμά του, ενώ θα μπορεί να υποστηρίξει επιτελείο διοίκησης για αμφίβιες επιχειρήσεις και θα διαθέτει νοσοκομειακές υποδομές. Το κατάστρωμα πτήσης του πλοίου έχει μήκος 202,3 μέτρα, η συνολική του έκταση χωρίς τη ράμπα απογείωσης είναι 5.440 τ.μ. και διαθέτει έξι σημεία για την απογείωση/προσγείωση ελικοπτέρων μεσαίου μεγέθους, όπως το ΝΗ90, ή τέσσερα σημεία για την απογείω­ση/προσγείωση ελικοπτέρων μεγάλου με­γέθους όπως το CΗ-47. Το υπόστεγο όπου φιλοξενούνται τα πτητικά μέσα βρίσκεται στην πρύμνη και έχει συνολική έκταση 990 τ.μ. Με τη μετακίνηση παραπετάσματος το υπόστεγο των πτητικών μέσων μπορεί να επεκταθεί προς την πλώρη διαμορφώ­νοντας έναν ενιαίο χώρο με το κατάστρωμα μεταφοράς ελαφρών οχημάτων, συνολικής έκτασης 2.870 τ.μ. Το υπόστεγο των πτητι­κών μέσων μπορεί να φιλοξενήσει 12 ελι­κόπτερα μεσαίου μεγέθους ή 8 ελικόπτερα CΗ-47 Chinook. Εφόσον χρησιμοποιηθεί ο ενιαίος χώρος του υποστέγου πτητικών μέσων και του καταστρώματος μεταφοράς ελαφρών οχημάτων, τότε το πλοίο θα μπο­ρεί να μεταφέρει μέχρι και 25 ελικόπτερα μεσαίου μεγέθους ΝΗ90 ή S-70i για την υποστήριξη αμφίβιων επιχειρήσεων. 

Επιπλέον 5-6 ελικόπτερα μπορούν να φι­λοξενηθούν στο κατάστρωμα πτήσης του πλοίου, αυξάνοντας το συνολικό αριθμό μεταφερόμενων ελικοπτέρων σε 30. Κάτω από το κατάστρωμα μεταφοράς ελαφρών οχημάτων και πτητικών μέσων βρίσκεται το κατάστρωμα μεταφοράς βαρέων οχημάτων, συνολικής έκτασης 1.410 τ.μ., στο οποίο μπορούν να φιλοξενηθούν 29 άρματα 

μάχης Leopard 2Α4, ενώ ακόμη 17 Leopard 2Α4 μπορούν να φιλοξενηθούν στη δεξαμε­νή του πλοίου, η οποία έχει συνολική έκταση 1.165 τ.μ. Η τελευταία έχει μήκος 69,3 μέτρα, πλάτος 16,8 μέτρα και συνδέεται με το κατά­στρωμα μεταφοράς βαρέων οχημάτων με μια επικλινή ράμπα. Η δεξαμενή, όταν δεν μεταφέρει οχήματα, μπορεί να φιλοξενήσει αποβατικά σκάφη και πιο συγκεκριμένα τέσ­σερα LCM-1Ε/LCM-8, τέσσερα με έξι σκάφη τύπου RIB ή, εναλλακτικά, ένα LCAC. 

0 εξοπλισμός του τουρκικού LHD 

Σύμφωνα με πληροφορίες, το τουρκικό πλοίο θα εξοπλιστεί με το Σύστημα Διαχεί­ρισης Μάχης GENESIS ADVEnt της τουρκι­κής εταιρείας Havelsan, το οποίο διαθέτει 20 κονσόλες ελέγχου της Milsoft-Ayesas και το ραντάρ έρευνας Smart-S Μk2. Επιπλέον το σύνολο σχεδόν των υπόλοιπων αισθη­τήρων και ηλεκτρονικών υποσυστημάτων, επικοινωνιών και προστασίας του πλοίου θα είναι τουρκικής κατασκευής. Πιο συγκε­κριμένα, η εταιρεία Aselsan θα κατασκευ­άσει τα ραντάρ ναυσιπλοΐας - επιφανείας Alper και Serdar, το σύστημα αντιμετώπισης τορπιλών Hizir, το σύστημα αναλώσιμων αντιμέτρων Kalkan και το ηλεκτροπτικό σύστημα AselFlir-300D. Τέλος, το πλοίο θα διαθέτει σύστημα Ε5Μ ARES-2Ν της Aselsan και σύστημα επικοινωνιών Link-11/16/22. 0 οπλισμός του θα αποτελείται από δύο πυ­ροβόλα Fast Forty των 40 χλστ., δύο συστή­ματα CIWS Phalanx των 20 χλστ. και τρία συ­στήματα STAMP των 12,7 χλστ. της Aselsan. 

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι το νέο τουρκικό LHD δεν αποτελεί ευθεία απει­λή για τα ελληνικά νησιά, αφού πρώτα απ' όλα δεν φαίνεται να διαθέτει αεροπορική δύναμη κρούσης παρά μόνο μεταφορικά ελικόπτερα και αναμφίβολα αποτελεί έναν ευδιάκριτο και σχετικά εύκολο στόχο για την Πολεμική Αεροπορία. Αντιθέτως, το συ­γκεκριμένο πλοίο πρόκειται να αποτελέσει τον πυρήνα της ναυτικής δύναμης κρούσης - προβολής ναυτικής ισχύος Barbaros που οι Τούρκοι έχουν ήδη δημιουργήσει και η οποία αποτελείται από τέσσερις μονάδες επιφανείας και ένα πλοίο ανεφοδιασμού στόλου. Η περιοχή δράσης της δύναμης αυτής από το 2010 που ιδρύθηκε είναι το Αιγαίο, η Μαύρη Θάλασσα, η Μεσόγειος, η Ερυθρά Θάλασσα, ο Βόρειος Ινδικός Ωκεα­νός και η Αδριατική. Το τουρκικό LHD μπο­ρεί επίσης να αποτελέσει τον πυρήνα της τουρκικής ναυτικής δύναμης κρούσης της επιχείρησης Mediterranean Shield στην Ανατολική Μεσόγειο, η οποία αποτελείται από τέσσερις φρεγάτες, πέντε πυραυλακάτους και περιπολικά σκάφη, καθώς και από τρία πλοία της τουρκικής Ακτοφυλακής, με αντικείμενο την προστασία των θαλάσσιων γραμμών μεταφοράς ενεργειακών πόρων από το λιμάνι του Ceyhan. 

Πάντως, σε κάθε περίπτωση η απόκτηση του συγκεκριμένου πλοίου επιβεβαιώνει τις μεγαλοϊδεατικές αντιλήψεις που επικρατούν στην ηγεσία της γειτονικής χώρας για τη μετατροπή της σε περιφερειακή δύ­ναμη. 

(ΕΠΙΚΑΙΡΑ-03/04-09/04/14)